Uni
"ဟမ့်.. "
အိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်းကျန့်ရှိရာလိုက်လာတဲ့ရိပေါ်အတွက်မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကရေငတ်တုန်းရေတွင်းထဲပြုတ်ကျသလိုခံစားရစေသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အိပ်ရာပေါ်မှာဖြူဥနေတဲ့အသားအရည်လေး.. ခြေဖျားလက်ဖျားရဲရဲလေးတွေနဲ့သူ့ကမ္ဘာလေးက လုံးတီးလေးအိပ်မောကျနေသည်။အဝတ်တွေဘယ်ရောက်သွားလဲရိပေါ်မစဉ်းစား။
ချစ်ရသူရဲ့ဝတ်လစ်စလစ်လေးကိုမြင်ရတာသူ့အောက်ပိုင်းကိုတင်းကျပ်လာစေသည်။
ရိပေါ်ကတစ်ခြမ်းစောင်းပြုံးရင်းသူတို့အိပ်ခန်းတံခါးကိုချက်ချလိုက်ပြီးအလှတရားလေးရှိရာကုတင်ကြီးဆီလှမ်းသွားလိုက်သည်။
"ကျန့်ရာ.."
လှတယ်.. ။တင်ပါးလုံးလုံးလေး..ပေါင်တံစင်းစင်းလေးတွေကသေးသေးသွယ်သွယ်. ။လိပ်ပြာပုံညပ်ရိုးလေးကလဲသူအမှတ်အသားတွေနဲ့တံဆိပ်ခတ်ချင်စရာနေရာတစ်ခုဖြစ်လို့နေသည်။ဖူးကြွနေတဲ့နှုတ်ခမ်းသေးသေးရဲရဲလေးကလဲသူ့အနမ်းတွေကိုဖိတ်ခေါ်နေသလိုလို။
အပေါ်ကကုတ်အကျီကိုရိပေါ်ကချွတ်ကာလွှင့်ပစ်လိုက်ပြီးရှပ်အကျီကိုပါချွတ်ချလိုက်ကာအပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်သည်။
ကျန့်ကအအိပ်ဆက်တာကြောင့်လူလာတာသိသည်ထင်အနည်းငယ်လှုပ်လာလေသည်။
"ကျန့်.."
တပ်မက်မှုတွေနဲ့ခေါ်လိုက်တဲ့ရိပေါ်ရဲ့အသံကတိုးပေမဲ့ခြောက်ကပ်ကပ်နဲ့ဩရှနေသည်။
ပါးပြင်နုနုလေးတစ်ဖက်ကိုမနေနိုင်စွာကုန်းနမ်းမိတော့ကျန့်မျက်ခွံလေးတွေကလှုတ်လာချေသည်။
"ကိုယ့်ရဲ့ကျန့်လေး.. ထတော့လေကွာ.
ကိုယ်နဲ့အတူတူဆော့ကြမယ်လေ.. "
"အင်.... ကို. "
မျက်တောင်လေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ရင်းနိုးလာတဲ့အကောင်ပေါက်လေးကသူ့အသည်းကြီးတစ်ခုလုံးဖြစ်သည်။
ဟာကွာ... ချစ်လွန်းလို့ဝါးပါစားပစ်ချင်တယ်။
"ကလေးလေး... "
"ကိုကို့... အင့်.. ပြန်ရောက်နေတာလား.."
"ဟုတ်ပါဗျာ.. ဒီအသည်းလေးကိုချစ်မလို့. "
မျက်လုံးလေးတွေကိုလက်လေးနဲ့ပွတ်ပြီးသူ့ကိုမော့ကြည့်လာတဲ့အကောင်လေးကိုမနေနိုင်စွာရိပေါ်အုပ်မိုးပြီးနှုတ်ခမ်းသေးသေးလေးကိုငုံထွေးလိုက်သည်
