FareWell

Unpleasant Day Part 1

kanina lang masaya akong nag lalakad kasi sa wakas ay pa unti-unti mababayaran kona yung utang ko. but sadly ako pa talaga ang masusurprise, hindi ko alam kung bakit lumubo nang ganun kalaki ang interes nun, pero kahit labag sa luob ko, nag bayad nalang ako at pumayag na yun nalang ang balanse ko. 

nag lalakad ako ngayon pauwe nang bahay dala yung natira kung sweldo, at magdadiet na naman ako ngayon at sa susunod pang araw, dahil talagang hindi kakayanin ang pang isang buwan yung sweldo ko, nandito na ako ngayon sa harapan nang pinto ko hindi ko alam kung tulala ba ako kasi ang tagal kung tinitigan yung harapan nang pinto, nang maka ahun sa pag katulala ay pinihit ko yung seradura at binuksan yung pinto, tinignan ko yung paligid ko sa bahay na inu upahan ko.

napabuga nalang ako nang hininga, wala ka talagang masyadong makikitang gamit, isang banig, unan at kumot lang, kapag lumingon ka naman sa kusina isang baso, kutsara at plato lang ang makikita mo, hindi ako nag luluto dahil wala naman akong gamit para pangluto, nang umalis si mama at bigyan ako nang maraming problema at pamanahan ako nang marami niyang utang, hindi ko alam kung paano pa ako nabuhay, basta ang parati ko nalang iniisip ang mag trabaho at magkaroon nang pera upang mabayaran ko ang mga utang ni mama.

kahit naiingit ako sa mga studyanting nag aaral ngayon ay wala rin naman akong magagawa dahil anak lang ako nang isang pobre at iniwanan pa ako nang maraming problema, minsan mapapaisip ako, ba't ganun? bakit parang nilublub na talaga ako sa kahirapan, bakit kahit anong gawin kung pagsisikap parang hindi talaga umuusad ang buhay ko, hindi ko alam kung ano ba talaga ang plano nang dios sa akin, pero kahit ganito lang ako, walang pinag aralan, kilala ko naman ang dios at may tiwala ako sa kanya.

nang matapos na akong kumain,nag pahinga muna ako at nag isip kung ano na namang raket ang dapat kung gawin upang ma bayaran ko na nang buo si aling len, hindi ko nga alam na  kumakain pala akong nag iisip sa lahat nang problema.

nagising ako dahil sa ingay nang kapit bahay naming lasinggero, napabuga nalang ako nang hangin, kailangan ko nanamang kumayod, dahil magbabayad pa ako nang utang, lumabas ako at pumunta kay aling sol para bumili nang puto maya at isang basong kape, oo kape tayo, pangpagising sa umaga para di ako antukin mamaya sa pag hiwa nang sayote.

pagkatapos kung mananghalian ay dumaan muna ako sa simbahan at sabay tayo sa harapan at nag sign of the cruz, tapos ay dumaretso na ako sa aking trabaho ngayon.

oh? nandito ka na pala, hala magtrabho ka na.

opo, pagkatpos niya akong pagsabihan nang kaunti ay naghiwa  na ako nang sayote  isang sakong sayote ang hinihiwa ko araw-araw kaya kailangan ko na talagang mag madali dahil may dalawa pa akong trabahong naghihintay.

pagkatapos kung hiwain lahat, lumapit na ako kay aling mux.

aling mux, tapos na po. sabi ko.

tinignan niya ang trabaho ko at ngumiti siya, sabay sabing bukas ulit ha, oh ito 350.

pagkatapos niya akong bigyan nang 350 ay lumakad nan ako sa isa ko pang raket, nangalahating araw ding yung paghiwa ko, kaya kailangan ko nang bilisan.

pumunta na ako sa isa ko pang trabaho, asisstant ako nang isang bading sa parlor niya, ako yung tagalinis nang mga buhok na nahuhulog at tagabili nang pangangailangan nila pag naubusan sila nang mga chemical na ilalagay sa buhok, hind ko alam kung ano ang mga nilalagay nila sa buhok nang mga taong nagpapaayos nang buhok, pero nag tataka ako, bakit kaya dumikit yun sa buhok nila at talagang naging makulay yung buhok nila.

di bali na nga lang pakialam ko ba dun sa mga buhok nila.

rosa wala ako bukas dito sarado yung parlor ko kaya wag ka munang pumasok bukas.

nag taka ako bakit, kaya tinanung ko siyang, ding bakit wala ka? sayang naman yung sweldo.

natawa yung bading sa akin, at sabay sabing birthday ko bukas, kung gusto mo punta ka sa bahay nang makakain ka naman nang maayos, tignan mo nga yang sarili mo oh, parang buto-buto ka na oh.

tinignan ko yung katawan ko, nakasuot nang t-shirt at pands, oo pands yung sinusuot ko baka kasi pag nasuot ako nang maiigsi ay baka mabastos pa ako.

ah wag na po, mag hahanap nalang ako nang raket para kumita, tangi ko sa bading.

sos, wag ka nang mag alala, may sweldo ka bukas, kahit wala kang trabaho, kaya pumunta ka ha.

yun ang sabi ni ding sa akin kaya tumango nalang ako.

mag gagabe na at magsasarado na si ding,kaya tinapos ko na yung mga nililinis kung mga gamit pangpaganda. pagkatapos kung maglinis ay nakatayo si ding sa kanyang pintuan nang lumingon siya sa gawe ko ay ngumiti lamang siya.

oh ito na sweldo mo ngayon at bukas, kaya pumunta ka bukas ha.

tumango lamang ako.

pumunta ako sa may pinakamalapit na karenderya at bumili nang tag kinsing kanin at pansit umupo ako sa may pid pid banda at kumain na, pagkatapos kung kumain ay uminum ako nang maraming tubig at umalis na, pupunta pa ako sa aking last destination, oh di ba englush yun.

 sinuot ko na yung pang waiter na damit at bumasok na sa isang bar, buti nalang malaki sahoran dito at buti nalang yung suot ko ay panglalaki kaya parang lalaki yung tingin nang mga babaerong mayayaman dito, kaya di ako nababastos.

ros pakibigay naman dun sa table 31, naiihi na talaga ako, tinignan ko yung tinuro nang ka trabaho ko , ok naman yung postura hindi naman ata pa lasing dahil hindi pa naman maraming babae umaaligid dito.

tumango ako kay derek at kinuha na yung alak na nasa tray , lumapit ako sa table 31 at sabay sabing sir your order po?.

tumingin saglit yung lalaki sa akin, at tinignan niya yung cellphone matagal siyang nakatingin dun at lukot yung mukha, kinuha niya yung alak sa tray ininum yun nang daretso at sabay sabing "what an unpleasant day''.

nag taka ako kung para kanino yun pero paki alam ko ba kung para kanino yun, umalis na ako para mag serve sa ibang costumer.

ano kaya mangyayari kay ros, abangan......:)