Selam arkadaşlaaaaar. Geri döndüüüüm :) Diğer hikayeme göz atmayı ihmal etmeyin ama biraz onun üzerinde çalışacağım. Bu yüzden ona ara veriyorum. Siz hikayesiz kalmayın diye yeni bir tane yazmaya başlıyorum. Yorumlara ve oylara göre 1.*bölümü yayınlarım. Umarım beğenilir, iyi okumalaaaar :) :*
'' Hayatımızda çoğu zaman türlü ikilemler yaşarız. Bazen, çok sevdiğimiz bir insanı bile kaybedebiliriz bu ikilemi yaşarken. Kahroluruz. Hayatımızdan bir parça kopmuş gibi hissederiz. Dağılırız. Enkaz altında kalmış gibiyizdir adeta. ' Bir daha kimseyi bu kadar sevemem' diye düşünürüz başımızı yastığa koyduğumuz anda. O zaman yaşadıklarımız bir film şeridi misali geçer gider saniyeler içinde aklımızdan. Savaşamayız, mücadele edemeyiz yaşadıklarımızla. Kendimiz ve hayatla mücadelemizde hayat 1-0 öne geçmiştir artık. Çünkü hiçbirşeye güvenimiz, inancımız kalmamıştır ki hayata pas atmışızdır. Bir nevi pes etmişizdir. Pes edince ne değişecek? Kendimizi yere sermek için en birinci neden bu? Peki niye savaşmayı bırakmalı? Neden hala enkaz altında kalmalı? Pes etmemek gerek.. Ve bunun için yeniden sevmek gerek.. ''
