Sonbahar...
kimsesiz ormanı sessizlik sarmışdı.
-Baba orda biri var!
küçük çocuk ölü gibi yatan çocuğun yanına koştu
-buna ne olmuş?
Çocuğun nabıza bakmak isterken adamın gördüğü şeyle birkaç adım geri gitdiğini görünce çocuk babasına baktı
Birkaç saat önce
-Baba bende gelebilir miyim
-hayır!
diyerek evden çıktı.
birkaç saat sonra dönen baba küçük çocuğa baktı
ciddi ve korkutucu bakışlarla onu süzdüktün sonra
-Hâlâ gelmek istiyor musun?
-E-Evet
-yürü o zaman
-gerçekten mi b-baba
yaşasınnn
çok sevinmişdi halbuki küçük çocuk.
Babasıyla sessiz ormanda biraz yürüdükdün sonra
ölümcül sessizliğin ardından ufak çocuğun sesi duyuldu
-Baba beni ormana getirdiğine inanamıyorum bunu uzun zamandır istiyordum
babasından cevap gelmeyince tekrar konuşmaya başladı
-Vay canına şu kuşa bak
babasıysa tepki vermeden ilerliyordu.
Biraz sonra durup oğluna baktı
-Sonunda senden kurtulma vakti geldi
-b-baba?
babanın sivri dişleri göründü ve tek bir anda oğlunun boynuna yapışdı.
ortadan kaybolan baba oğlunu ölüme terk etmişdi. Zehir yavaş-yavaş bedenine yayılırken sessiz ormanda kimse yoktu
İsmi Adrian daha 8 yaşında ve vampir babası tarafından ısırılarak ölüme terk edildi
1 hafta sonra
-baba baba uyandımı o abii
-şş sessi ol hâlâ uyuyor oğlum
-Ama bir hafta oldu
derken Adrian yavaşca gözlerini aralar
Adrian ın ağzından
Gözlerimi açdığımda tanımadığım bir yerdeydim. Önümde nerdeyse 5 yaşında bir çocuk be 45 gibi yaşlarda bir adam vardı
doğrulmak isteyince tüm bedenimde hissetdiğim acıyla inledim
-Aahh
Adam beni uzandırarak kalkmamamı söyledi. Boynuma birşeyler yapıyordu sürekli. Zorla gücümü toplatıp
-K-kimsiniz? ne işim v-var benim burda?
dedim
Adam güvende olduğumu meraklanmamamı söyledi ve işine devam etdi.
Sürekli başımın üstünde duran çocuk bana bakarak
-Meyaba benim adım Rex senin adın ne?
-Adrian
dedim gülümseyerek
