Ne kadar zormuş on iki saat çalışmak
Artık yorulmuşum artık bezmişim
Bir düdük yat bir düdük çök bir düdük kalk
Bu nasıl bir hayat artık bıkmışım
Gece eve gelirim yorgun solgun ve durgun
Kediye pis diyecek Halim yok kırgınım kırgın
Kimse ne oldu diye sakın sormasın
Artık bu hayattan bu candan bıkmışım
Aşağı para yukarı para herşey mi para
Bize rahat yok mu ne yapsın bu fukara
Gözler aç gönüller aç vuran vurana
Bu düzenden gardaş artık bıkmışım
Kıracağım bir gün ben bu kalemi
Yaşananlar acı acı söyletir beni
Yetiş ya Hızır yetiş ya. Mehdi
Bozuldu düzenim artık salmısım
Sabahın köründe düşerim yollara
Ben miyim köle ben miyim maraba
Gök yarılsın yıkılsın böyle bir dünya
Artık fakirlikten yokluktan bıkmışım
Aman sen üzülme sen darılma bey'im
Bu çarklar sana döner yüzüyor gemin
Kölelik bitti diyorlar siz öyle bilin
Bir ekmek için eğilmekten bıkmışım
Demeyin Şevki zorun nedir senin
Günden güne kanar yanar yüreğim
Hayat buysa bu hayatı ben sevmedim
İpini koparan itimi artık salmısım
07.10.2021
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BURAYA GEL
PoetryYağmur yağıyor ben ağlıyorum yine seni Düşünüyorum ben bu saatlerde, İçimde buruk bir acı aklıma geliyor O kapıyı çarpıp gittiğin gün, Bir veda bile etmedin Beni bıraktın böyle sefil kimsesiz hiç mi yaşananların bir değeri yoktu, yalan mı yalan mı...
