Six Sunsets

Part 5

"Six Sunsets"

(September Year, 2019)

"Self enhale, exhale, enhale, exhale, enhe---"

"Ms. Anne Ciano, its your time" tawag ng staff at inalalayan akong tumungtong ng stage.

Pagtungtung ko ng stage ay bumukad sa akin ang mga hiyawan ng mga tao at mga flashes ng mga camera. Today is my meet & greet sa mga sumusupporta sa akin it looks like I'm a korean idol dahil may paganito pa silang event para sa akin.

Sobrang saya ko ngayong araw dahil ganito pala kadami ang bumibili ng paintings ko
and gumawa din ako ng blog para mas lalong makilala nila ako.

I have a great time with them a hundrend people attend to my meet & greet event! Gumawa pa sila ng games for me and ang pinaka ayaw ko naman na game ay yung fast talk, but I really enjoyed it, I'm greatful hindi nila ako tinanong about sa private life ko. Now mag-autograph na ako sa kanila, they even printed a picture of me as if ang ganda ko puro naman yan make up haha.

Maraming tao ang nakasalamuha ko, marami din nagpa picture sa akin at marami din ang nagpapirma sa akin but hanggang ngayon hindi pa ako tapos sa trabaho ko.

"Sinong susunod?" pag anunsyo ko at lumapit naman ang isang lalaki na naka jacket with hoodie at naka mask. Inilapag niya ang isang sketch book with the drawing of my face on it.

"Woah ang ganda ng drawing mo ha, pwede bang makita ang iba?" tanong ko at tumango naman ito kaya tumingin naman ako sa mga drawing niya, puro ako ang nasa sketchbook niya, at may drawing din siya na nandoon ako sa Han River, doon sa park at doon sa manila bay. Tinignan ko na rin ang last page ng sketchbook niya.
Ito yung time na nasa kotse ako nung birthday ko, kaya dahan-dahan ko siyang tinignan. Tinanggal niya na ang hoddie ng jacket at pati ang kanyang mask.

I want to cry, I want to hug him, I want to hold his hand... "Y-you"

He smiled sweetly as he put my picture on the table "Sabi mo hindi ka maganda, tignan mo marami na ang nagkagusto sayo.. paano naman ako?" he said while pouting.

Wala parin nag bago sa kanya, he is still the same man that I met.

"WOAHHH HEY BOY! ARE YOU FRIEND OF HER OR SOMETHING?" sigaw ng nasa gitna ng mga tao.

"Nahh, I'm a SUPPER DUPPER FAN OF HER" this man replied at tumingin na ito sa akin. "Can I see you at my car?" bulong niya at tumango ako, pinirma ko ang mga drawing niya at pati yung picture. Bago siya umalis ay nagkindat pa ito at kinaway kaway niya ang kanyang sketchbook na pinirma ko.

Hours later ay natapos nadin ang event kaya dumiritso ako sa parking lot kung sakaling makita ko ang kotse niya pero may biglang dumating na kotse at binaba ang mirror nito. Oh there he is..

Sumakay na ako sa kotse at pinatakbo na niya ito. "You know what for how many years hindi ko pa alam yung name mo" sabi ko and I chuckled.

"SAWAKAS! sinabi mo na din yan" sabi nito and I give him a question look

"Hinintay mo pa ako magtanong kung anong name mo??" Hindi makapaniwalang sabi ko and he nod cutely "I'm Anne Ciano" pagsisimula ko at tumawa lamang ito.

"I'm W" simpleng sagot nito at napataas ko ang noo ko dahil sa sagot niya.

"Not your initial name--"

"Bakit? Tinanong mo ba na fullname?" biro nito kaya napalo ko na talaga siya sa braso "Aray! hindi ko alam na ganun pala kasakit ang palo mo!"

"Well masanay kana dahil... ano"

"Dahil maging official na tayo??" dugtung nito at masama ko naman siyang tinignan. "Sorry na okey? uhh kain muna tayo" sabi nito at tumango naman ako

Nandito kami sa 5 star restaurant ng lalaking toh, well infernes maganda ang spot na inupuan namin. dahil malawak ang bintana nito at makita mo talaga ang whole view ng city at ng sunset.

"Its sunset again" sabi niya habang tumingin sa bintana and I did the same.

"Hey W, bakit hindi mo sabihin sa akin ang whole name mo? Ano ka? Isang kpop tainee na kailangan itago ang pangalan mo sa mga tao??" biglang tanong ko sa kanya at tumawa naman ang mokong.

"No, malalaman mo din sa tamang panahon" sabi nito at dumating na ang inorder naming pagkain.

We continued chitchating and laughing. Hanggang gumabi na. Nang mag alas syete na ng gabi ay napagisipan na namin na umuwi. Inihatid niya ako sa harapan ng building na tinutuluyan kong condo.

When I was about to open the door of the car, he suddenly hug me. "I will miss you.. Anne"

"Me too" sabi ko at humiwalay siya sa pagyakap.

We stared at each other and tila nag slow motion ang nasa paligid ko. I just realized na inches apart nalang yung mga mukha namin hanggang sa nararamdaman ko ang kanyang labi na nasa akin, he kissed me slowly then I closed my eyes and I kissed him back. Everytime I'm with him I feel protected, everytime we see each other

I'm so happy, and now he kissed me and I really felt that I'm very special to him.

Humiwalay kami sa paghalik nang naubusan ako ng hininga. but still our forehead touched. "Sana ako yung first kiss mo" mahinang sabi nito at dahan dahan akong tumango

"Oo ikaw nga" nahihiyang sabi ko at kinuha ko na ang sling bag ko at inopen na ang pintuan ng kotse. I look at him again at bumaba na talaga ng kotse. Hinintay ko pang maka alis na siya bago ako papasok ng building ng condominium.