Arkadaslar dedigim gibi aksiyon, heyecan, ve gecmisde kalan bi ask ucunu bi bolumde topladim burda gecmisde yasanan platonik ask soz konusu... İnsallah begenirsiniz... Bu arada o kadar yazıyorum fakat hiç begeni gelmiyor yani bosu bosuna yazdığımı düşünüyorum. Bu bölümden sonraki bölümü +10 vote'den sonra yayınlıyacağım iyi okumalar.
AMAN TANRIM DİDİM... :00 Bu, bu o benim, ona bi zamanlar platonik olduğum kişi yani çocuk :0 Bu oydu o EDİZZ.. Ne kadar da çok değişmiş. Kumral, mavi gözleri, daginik hos bir saclari kaslari... Tamamen değişmiş.. Aman Allahım bu ediz olamazdı :0 Eğer biraz daha ağzım açık bi şekilde bakarsam ağzima sinek kaçabilirdi. Sjsjd sanırım, sanırım bana doğru geliyordu. Onu tanıdığımı ona belli etmemek için yürümeye devam etim. "Ahh... Sanırım geç kaldım arkadan ayak sesleri geliyordu bile" diyemeden arkamdan bi ses belirdi -"ADAA" yavaşca ve ürkek halimle arkamı döndüğümde çok şaşırmıştım. Ediz:
-"Ada beni hatırladın mı ? Ben ediz" dedi.
-"Ahh.. Tanımaz olurmuyum hiç sjs ediz" dedim.
-"Biraz oturup konuşabilir miyiz sakıncası yoksa ?" dedi.
-"Yoo. Tabiki oturabiliriz. :D" dedim. Ve sahilin tam karşısinda duran banklardan birine oturduk, konuşmaya başladık. Çocukluğumuzdan, arkadaşlarımızdan, o lanet olası öğretmenlerden :D, Ve en önemlisi olan eskilerden ESKİLERDEN.... Aslında onunla konuşurken en çokta korktuğum eskilerden konuşmaktı. Nedeni benim ona aşık olmamdı. Ben ona delilercesine aşıktım ama o bana hep arkadaş gözüyle bakıyoken ona bu denli aşık olmama akıl sıra erdiremiyordum. Yani neden o diye bi çok kez düşünmüştüm. Ama bi sebep bulamadım aslında tek sebebin AŞIK OLMANIN KİŞİYE YA DA DIŞ GÖRÜNÜŞE BAKMADIĞI. İnsan kalbi bu; arkadaş, kardeş dinlemiyoo. Bir kere aşık oldumu insan geri dönüsü olmaz, yok, imkansız. Bir kere sevmiş insan zaten... Niye bidaha vazgeçsin ki. Off :( neler düsünüyorum ben bunları düşünmekten edizi dinlemiyodum :( ahh salak kafam -.- ama bunları düsünmektende kendimi alamıyodum yani edize aşik olmam kendimi bu yönden küçümsemiyodum, hayır, asla ama iste sevdiğim insan bana 'arkadasim dedigi, herseyini anllattiğı insan olunca ister istemez bi soğuma oluyo'.... Neyse hemen edizle konuşmaya devam etmeliydim. Ediz: -"Ee sevgilin ya da sevdiğin var mı ? Diye sordu o an kalbim yerinden çıkıcak gibiydi. Ne desem diye düşünmeye başladım çaktırmadan. Acaba evet desem sevinirmiydi, ya da, o da bana yani çikmaaa.... :00 oo bu gelende kimdi :00 Bize doğru geliyodu ve edize bakıp gülüyodu, edizde ona bakıp gülüyodu. Yoksa yoksa bunlar sevgilimiydi. Allahımm.... Ve kız gelirken bende cevabımı söyledim:
-"Ahh, evet tabiki var sevgilim :D" dediğime inanamıyorum, yalan söylemiştim aslında sevgilim yoktu. Napıcaktım ben sanki bisey itti beni onu söylemeye... "Sen salak salak düsünmeye devam et ada edizin yanına gelen kız sevgilisi sirf arkadasi diye seni gordugu icin uzak durdugun aslinda deliler gibi aşık olduğun insan,ahahah sevdigin cocuktan simdi sonsuza denk uzak dur bebgim :D" uff iç ses git basimdan konusma:( ve kız gelirken ediz bana:
-"Ada bak karşıdan gelen cansu. Benim sevgilim :D" dedi. Cansu, kahverengi sacli zayif, yeşil gözleri ve oldukca kalın dudakları vardı. Onu incelerken yanımıza gelmişti bile oçktan. Cansu:
-"Aşkım hadi gitmiyo muyuz arkadaşlar bizi bekliyo.." demesiyle yıkıldım :( ediz bana dönüp numarasını verdi ve :
-"Ada bu benim numaram aksam mesaj atarsan sevinirim." dedi.Hafif bi üzüntülü halde ama üzüldüğümü belli etmeden yalandaan bi gülümseme attım:
-"Tab...." diyemeden kız:
-"Hadi canım hadi byü :D" dedi ve edizi kolundan çekip götürdü ediz son bi kez döndü ve gülümserken:
-"Aksam mesaj atmayı unutma." dedi. Bende tamam dercesine gülümsedim. Off.. Bu yaşanan olaylar cok üzmüştü beni:( ama yapabilcek bişeyim yoktu. Bi derin nefes alarak oturmaya devam edicektim ki saate baktığımda saat sekiz buçuga geliyordu. Lanet olsun eve geç kaldım diyerek kosturdum ve eve gittim. Kapiyi acip iceri girince kızgın bi sesle annem:
-"Ada nerdesin sen ? Saat kaç oldu haberin var mı?
-"Anne ben çok özur dilerim cocukluk arkadasimi gordum onunla konusmaya daldim. Dedim ve annem bana kizgin bi ifadeyle cabuk odana git der gibi bakti ve kosarak odama ciktim. Edize mesaj atsam mi atmasam mı diye dusundum ama bana
-"Aksam mesaj atmayı unutma." demisdi ve atmaliydim.
-"Merhaba ediz ben ada" diye mesajımıda attım. Sanırım ondan mesaj beklerken kendimi rahatlatmaya ihtiyacım vardı. Ve kulaklığımı taktığım gibi müzik dinlemeye basladım. Bu arada aklımada bizim egoist piç geldi ahaha onu keske bidaha görebilsem sjjs. Diye düşünürken edizden gelen mesaja odaklandım. Ediz:
-"Ada kusura bakma çok acil bi işim çıktı. Hemen gitmem lazım daha sonra ben seni ararım" demiş. Acaba ne işi olabilirki... Bayan kaltaklamı bulusucaktı. Bu arada bayan kaltak bizim CANSU edizin sevgilisi nedense ona bayan kaltak demeye başladım sjsjs. Biraz balkona çıktığımda aşagı dogru bakıyodumki bu, bu bizim egoist piçe benzemiyo muydu?: karşıdan gelen çocukta kimdi karanlıktan belli değildi kim olduğu. Ve yüzü aydınlanmaya başladığında Aman Allahım bu...... :oo
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sıra Aşkım
ChickLitİlk başlarda hep aynı okuduğunuz hikayelere benzetebilirsiniz. Ama ilerleyen bölümlerde o kadarda sıradan bir kitap olmadığını anlıcaksınız. Birde okuduktan sonra beğenirseniz çok sevinirim şimdiden iyi okumalar helinizi cok seviyorum. :*