මල්ලි | Brother

6

ඊට අවුරුදු පහකට පස්සේ මමයි අක්කලයි චතුරි මිස්ලගේ ගෙදර ගියේ අලුත් අවුරුද්දට. අපි යද්දි චතුරි මිස් උයනවා. එදා දවස ලොකු අය ඇතුළේ මොනවා කතා කරාද කියලා කියන්න මම දන්නේ නැහැ. මමයි අක්කලයි එළියේ හිටපු පූස් පැටියෙක් අල්ලගෙන සෙල්ලම් කළා. 

කොහොම වුණත් චතුරි මිස්ට දැන් නීති උපාධියකුයි ගුරු රස්සාවයි වගේම තව උප‍දේශක උපාධියකුත් තියෙනවා. 

අපි ආයෙත් අපේ වාහනේ යද්දි ඉස්සරහා සීට් එකේ හිටපු අම්මා විමල් සර්ට බනින්න ගත්තා. 'අර අසරණ මනුස්සයට මෙහෙම කරන්න තරම් විමල් පහත් වෙයි කියලා මම හිතුවේ නැහැ. දැන් ඉතින් විමල්ට පාරේ බැහැලා යන්නවත් බැහැ. කළු චරිතයක් විතරයි එයා.'

මම සද්ද නැතුව එතන වාඩිවෙලා ඉන්න ඇති ඒ වෙලාවේ. ඒත් මගේ හිත කිව්වේ වෙනත් දෙයක්.

සර්ද වැරැද්දක් කරලා නැහැ. ඒ මනුස්සයට තමන්ගේ පාඩුවේ ආදරේ කරගෙන ඉන්න නොදී කසාදෙක පටලවපු සමාජෙයි වැරදි. ඇරත් චතුරි මිස් ශක්තිමත් තමන්ගෙම විදිහට ජීවත් වෙන්න. එයා අසරණ වුණත් හැමෝම එයාට උදව් කළා. ඒත් විමල් සර්? සර් හැම අතින්ම තනි වුණා. සර් ආදරේ කරපු කෙනත් සර්ව දාලා ගියා. 

ඒත් මම චතුරි මිස් කතා කරන හැම වෙලාවකම සර් ගැන කියයි කියලා හොරෙන් අහන් හිටියා. සර් දුෂ්කර පලාතක ඉස්කෝලෙක විදුහල්පති කෙනෙක් විදිහට රස්සාවක් කරන ගමන් රජයේ ළමා මනෝ විද්‍යාව උපාධියක් ගත්තා කියලා කෝල් වලින් මට අහන්න හම්බුණා.

චතුරි මිස් අසරණයි එයාව රිද්දපු විවාහයකට අපි දාපු නිසා. ඒත් එයාට තාම සමාජයේ තැනක් තියෙනවා.

වැරැද්දක් නොකරත් අදටත් විමල් සර් අවුරුදු ගාණක් තිස්සේ විඳවනවා. 

ඒ ඇයි?

අපි හිතන විදිහ නිසා වෙන්න ඇති සමහර විට. 

අද තමයි මම සර්ගේ එකවුන්ට් එක අමාරුවෙන් හොයාගෙන සර්ට නිර්නාමිකව මැසේජ් එකක් දැම්මේ. මට ඇත්ත නමින් කතා කරන්න බැහැ මොකද අපේ ගෙදර නීති ටිකක් තදයි. සර්ගේ නම්බර් එක මං ගාව තියෙනවා. ඒත් මැසේජ් කරන්න බැහැ මොකද ගෙදරින් දැනගනියි කියලා මම බයයි. සර් ගැන කතා කරන එකත් අපේ ගෙදර ඇති කරන්නේ අමුතු වාතාවරණයක්.

දැන් නම් අපේ අම්මා සමලිංගිකත්වය ටිකක් පිළිගන්නවා. 

ඒත් එයා තාමත් චතුරි මිස් ගැන තියෙන අනුකම්පාවට විමල් සර්ව දකින්නේ වැරදිකාරයෙක් වගේ. 

විමල් සර් වගේ මේ ලෝකේ ජීවත් වෙන මිනිස්සු අනන්තවත් ඇති සමාජෙට පේන්න ජීවත් වෙන.

අපිට නිදහස ඕන.

නිදහස හම්බවෙනකන් බලන් ඉන්නේ නැතුව නිදහස වෙනුවෙන් සටන් කරන්න.

වීර පුරන් අප්පුලත් නිදහස ලැබෙනකන් බලන් හිටියා නම් අද අපි කොතනද ඉන්නේ කියලා කල්පනා කරන්න.

එයාලා නිදහස වෙනුවෙන් සටන් කළ නිසා නේද අද අපි මේ විදිහට හරි රටක් කියලා තැනක ඉන්නේ.

තට්ටු කරන්න ඕන දොර ඇරෙන්න.

______________

thank you for reading

your happiness bbibbi