თავი11

197 7 1
                                    

ქეთო:

უკვე  ჩემი წასვლის  დროც  მოვიდა   გული მწყდება  იმაზე   რომ   ლუკას,  ჩემს  მეგობრებს,  და  საქართველოს  დატოვება   მომიწევს   არ  მინდა  რომ   აქედან   წავიდე!  არა! 

ლუკა:

დღეს...  დღეს მიდის   და  მტოვებს  და  რატომ...იმიტომ  რომ   მამამის  სჭირდება   ასე??? 

-ჯანდაბაა!!  ორი  წელი...ორი  წლით  უნდა  წავიდეს  და  იცხოვროდ  იქ!!! 

ვინმე  რომ  შეუყვარდეს  სხვა  ვინც  ჩემზე  მეტად  ეყვარება!! 

არა  არა...  ამის  გაფიქრებაც  კი   მბაძაცს  არმინდა  რომ   წავიდეს  არაა!!   

მე... მის გარეშე....არ  შემიძლია   მე  მისგარეშე  არაფერი  ვარ!!!

სანდრო:

-დახ ბატონო კარგით,  მადლობთ  რომ  აქამდე  შემატყობინეთ  ეს  ამბავი   კარგით  კარგად!

ჰიმა: რადხება   სანდრო??  რა  ცუდი  ხომარ  ხდება???

მე: არა  პატარავ  არაფერია  უბრალოდ  ჩემს  პარტნიორს გავესაუბრე  და  რაღაცების  შესახებ  გამაფრთხილა.

ჰიმა: აჰა... კარგი  ცოტახანში  წავალთ  აეროპორტში.

მეკი  თავი დავუქნიე    და  მომზადება   დავიწყე.

ქეთი:

უკვე  არეპორტში  ვარ  და  ველოდები....ველოდები  მას  რომ  დავემშვიდობო და  მის  რბილ  ტუჩებზე   ვაკოცო  და  ჩავეხუტო...

და  ათი  წუთის  შემდეგ  ისიც  გამოჩნდა.   ღმერთო როგორ  მომენატრა.  მართალია   დილით ვნახე  მაგრამ  მაინც 

მეხომ  მას  ვტოვებ  და  მივდივარ   მეშინა!!....და  რისი   მეშინია???   იმის  რომ  სხვას  შეიყვარებს,  აკოცებს,  და ჩაეხუტება.

მასთან  ეგრევე  გავიქეცი  და   ჩავეხუტე    ძალინ  ძლიერ  მიკრავდა  გულში  და  რაღაცებს  ბუტბუტებდა  თავისთვის  მეკი მისი   სურნელით  ვტკბებოდი.

ალუბლის  გემო  შენს  ტუჩებზე (დასრულებული)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz