"မေတြ႔တာၾကာၿပီေနာ္...Taeyung"
Jungkookနဲ႔အတူေစ်းဝယ္ေနတုန္းေဘးနားလာကာႏႈတ္ဆက္တဲ့လူ....ျမင္လဲမျမင္ဖူးပါဘူး...ဘယ္သူပါလိမ့္
"ဟုတ္...ဘယ္သူ"
"Taeလာသြားရေအာင္...ဟိုဘက္ဆိုင္မွာသြားၾကည့္ၾကမယ္"
အတင္းဆြဲေခၚတာေၾကာင့္Jungkook
ေနာက္သို႔ပါလာခဲ့သည္......ခုနကလူကိုလွည့္ၾကည့္မိ
ေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ကိုျပံဳးျပေနတယ္...လူမွားတာလား....လူမွာတာဆိုရင္ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကိုအတိအက်ေခၚေနတာဘဲေလ...
"Jungkook...ခုနကမင္းေတြ႔လိုက္လား...လူတစ္ေယာက္ငါ့ကိုလာႏႈတ္ဆက္တယိ...မင္းအသိလား..."
"အင္း"
"ဘယ္သူလဲ"
"ဘယ္သူမွမဟုတ္ပါဘူး...ဒီတိုင္းလုပ္ငန္း
႐ွင္းအခ်င္းခ်င္းသိတာ...သူ႔ကိုစိတ္ထဲထားမေနနဲ႔..ေစ်း
ဝယ္မွာမလား...ဟိုဘက္သြားၾကရေအာင္Tae"
စိတ္ထဲမွာနည္းနည္းေတာ့ထင့္ေနမိတယ္...အဲ့လူကိုjungkookသိတယ္ဆိုရင္ေတာင္ႏႈတ္ဆက္ရမယ္မလား...အခုကကြၽန္ေတာ့္ကိုဆြဲေခၚလာတယ္ဆိုေတာ့...jungkookနဲ႔အဲ့လူၾကားမွာတစ္ခုခုေတာ့႐ွိရမယ္.....
ေစ်းဝယ္ထြက္ၿပီးေတာ့jungkookနဲ႔အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္...jungkookကကုမၸဏီသို႔မသြားေတာ့..အလုပ္ေတြၿပီးသြားၿပီးလို႔ေတာ့ေျပာတာဘဲ....
"ဟမ္....jimin ဒါေတြက"
မီးဖိုေခ်ာင္မွာအလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနတဲ့jimin..စားပြဲေပၚမွာလဲစားစရာေတြအမ်ားအျပား...
"ဒီေန႔ငါ့ေမြးေန႔ေလ...အဲ့ဒါမင္းတို႔ကိုမုန္႔လုပ္
ေကြၽးမလို႔"
"ဟုတ္လား...ေတာင္းပန္ပါတယ္jimin...ငါသတိမရလို႔ပါဟာ..ငါလက္ေဆာင္ေတာင္မဝယ္ခဲ့ေပးရဘူး..."
"ဟုတ္သားဘဲ...ခုနကမွ shopping centerကျပန္လာၾကတာ...ေျပာျပရင္လက္ေဆာင္ေလးဘာေလးဝယ္ခဲ့လို႔ရတာဘဲ"
