hesapsızca yalnızız
sonsuza kadar yalnızız
ve öyle olması
düşünülmüş,
başka türlüsü düşünülmemiş hiç —
ve ölüm mücadelesi
başladığında
görmek istediğim son şey
üzerimde dolanan
bir çember dolusu insan suratı —
yalnızca eski dostlarım olsa iyi olur,
kendi duvarlarım,
sadece onlar orda olsunlar.
Hep yalnız oldum ama çok nadiren
yalnız kaldım.
Susuzluğumu dindirdim
kendimin
kuyusunda
ve o şarap güzeldi,
içtiğim en iyisiydi,
ve bu gece
otururken
karanlığa bakarken
Sonunda anladım
karanlığı ve
ışığı ve arasındaki
her şeyi.
kafa rahatlığı ve kalp
olanı
kabullendiğimizde
gelir:
bu garip
hayata
doğarak
günlerimizin
harcanmış kumarını
kabul etmeliyiz
ve biraz tatmin olmuş gibi yapmalıyız
her şeyi geri de bırakmanın
zevkinden.
benim için ağlamayın.
benim için yas tutmayın.
okuyun
yazdıklarımı
sonra
unutun
hepsini.
Kuyusundan iç
kendinin
ve başla
yeniden.
