ASLA VAZGEÇME

STAJER

Tamı tamına 20 dakikadır odada oturmuş hastaneden nasıl çıkaçağımızı düşünüyoruz.

İkimizinde burdan kurtarmanın tek yolu ortak olup buralardan kaçmak. Tabi kaçmak derken herkes kendi yoluna gidicekti bu teröristle aynı yolda gitmek değil aynı sapağa bile girmem.

Meteor görünümlü teröristimiz de polislerden kaçıyomuş. Daha fazla sorular sorucaktım 'niye kaçıyon?, Polisler seni ne yapıcak?, Birinimi öldürdün'  ama göt yemiyo orası sıkıntı. Acaba ne yapmıştı? Ya birini öldürdüyse? Benide öldürürse? Belkide 32 yerimden bıçaklayıp gelinlik giydirip asıcak. Birden gözlerimi kocaman açtım. Nayır nolamaz. İyice panoyorak oldum ve türk filmlerine bağladım yeminle. Görende saatler önce tavanda iple bakışan ve intihar etmeyi düşünen kız değil başka biri sanacak.

Terörist görünümlü meteor birden oturduğu yerden kalktı ve yanıma doğru gelmeye başladı. "Bir fikrim var. Şimdi ikimizde odadan sessizce çıkıp en yakın personel odasına giricez, ikimizde ordan üstümüze bişiler geçirip hiçbirşey olmamış gibi gizlice çıkıcaz" şakamısın canım sen ya o ne öyle, çok film izliyon galiba. "Valla ben aksiyon filmlerinden fırlamadım. Ne gerek var onca şey yapmaya" diyince yüzünde alaylayıcı şekilde gülümseme oldu, neye gülüyo lan bu. "Dene istersen normal bir şekilde gitmeyi, polisler seni ilk gördükleri yerde ensenden yakalasınlar" tamam ilk defa şu teröriste hak veriyorum. Beni yakalarlarsa bir ton ifade soru, ordan da beni kesin tımarhaneye kapatırlar. Sonra gelsin deli kankiler artik beraber takılırız.

"Tamam o zaman neyi bekliyoruz" diyebildim en sonunda. "Valla ben senin şu 10 dakika geriden gelen beynini bekliyorumda seni bilemem" ya sanane benim beynimden, düşünmektemi suç hele hayatında ilk defa gördüğüm bir adamla ortak olmak. Fazla ortak denemez en fazla 25 dakikamızı alır, bunada ortaklaşma denirse tabi.

Şuan ikimizde kapıya kulağını dayamış birileri varmı diye dinliyoruz. Daha çok o dinliyo bende arkasında dikiliyorum. Yavaşca kapıyı araladı ve kafasını kapıdan uzattı, yavaşca kafasını geri çekti ve " ben yürü dediğimde hızlı hızlı yürümeye başlıcaz. Sağ tarafta bir kapı olucak daha demin ordan 2 hemşire çıktı, muhtemelen orası personel odası oraya giricez tamammı" dedikleri biraz saçma gelsede kafamla 'tamam' anlamında kafamı aşağı yukarı salladım ve kapıyı açtı. "Yürü" diye emir verdi,bana emir verenlerden nefret ederim. Sem kim oluyonda bana emir veriyon.

Kolumun dürtülmesiyle hızlı hızlı yürümeye başladık ve kendimizi odaya attık. Kafamızı dönmemizle 3 tane hemşireyle karşılaşmamız bir oldu. Aha bide bu eksikti, nasıl düşünemedik içeride birileri olacağını.

Hemşirelerden biri bize doğru geldi ve durdu" siz yeni stajerler olmalısınız hoşgeldiniz" diyerek bizi güler yüzle karşıladı.

Yanımdaki terörist hemen atıldı "evet biziz" dedi olabildiğince bir yapay gülümsemeyle. Kulağına yaklaşarak "bi stajer olmadığımız kalmıştı, burda nasıl hemşire olduğunu düşünemezesin" dedim. "Sen benim bu kadar düşündüğüme şükret. Beni gözlerinle taciz edeceğine sen düşünseydin" dedi. Birden yanaklarım kızardı ve kafamı yere eğdim, ne bokuna beni izliyosunki sen.

"İsimleriniz ne?" diye sordu kadın. Valla ablacım seni allahmı yolladı bu zor durumda."Derya ve Mehmet" dedi, birincisi bu terörist görünümlü tanrıçanın ismi Mehmetmi? İkincisi benim ismim derya değil. Kulağına eğilip "Birincisi Derya kim? Benim ismim Buğlem, ikincisi ismin Mehmetmi?" dedim. "Birincisi ismin umrumda değil, ikincisi sus ve şu oyuna ayak uydur." Yürüyen ego, mal, pislik, gerizekalı oyuna ayak uydurcakmışım sanane be sanane.

Diğer hemşire de yanımıza geldi "evet Derya ve Mehmet şu kıyafetleri üstünüze giyin kapının önünde sizi bekliyoruz 4 dakikanız var" diyip elimize beyaz bez parçalarını tutuşturdu ve sırayla odadan çıktılar.

Hemen elimizdeki bez parçalarını üstümüze geçirdik.  7.dakikada kapının önüne çıktığımızda birde fırça yemiştik. Neymiş efendim 3 dakika  geç kalmışız,  tek dileğim şu hastaneden kurtulmak yoksa bir dakika bile bunlara katlanamam. Hemşireyi takip etmeye başladık ve kolidorun sonundaki bir odaya daldık. Hemşire "evet bu Osman Dede yarın kalp amaliyatı olucak, bunun için sizden akşama kadar tüm tahlilleri yapmanızı istiyorum bir haftadır amaliyat erteleniyor daha fazla ertelenmesin, bu size bugünlük yeterli olucaktır" dedi ve odadan çıktılar.

Hemşireler odadan çıktıktan sonra bizde odada 3 kişi kalmıştık "Osman Dede biz gittikten sonra birilerini çağırıp tahlillerini yaptırmagizli iste amaliyatının bir gün daha ertlenmesini istemezsin heralde" diyip sırıttım ve hızlı hızlı odadan çıktık.

Gizli gizli kolidorda ilerledik ve sonunda kendimizi hastane çıkışına attık nefes nefese kalmıştık. "Ee napıyoruz" diye söyledim, birden tek kaşını "yapıyoruz derken?" tek kaş he baya tatlı oluyon sen. "Hiiiç öylesine" dedim. Üstündeki kıyafetleri çıkarmaya başladı ve bi çırpıda çıkardı, tanrıça görünümlü terörist arkasını döndü ve yürümeye başladı. "Hey nereye gidiyorsun?" diye arkasından bağırdım, "sanane" dedi arkasını dönmeden çok kibarsın tşk. "Ben ne yapıcam?" dedim ama takmadı yine yürümeye başladı."Banane senden, anlaşmamız hastaneden çıkana kadardı" dedi ve tekrar umursamazlık sıfatını takındı. Aslında haklı anlaşma hastaneden çıkana kadardı ve şimdi ben ne yapacağımı bilmiyorum. Eve gitsem polisler evi bulurlardı ve gidicek yerim yoktu, bildiğimiz sokakta kalmıştım. Babamın yanınada gidemezdimde zaten öldürselerde o eve gitmem. Ardayı almam için bi sonuç bulmam lazımdı ve şuan tek seçenek şu tanrıça görünümlü teröristin peşinden gitmek gibi gözüküyordu.

"Hey terörist" diye bağırdım arkasından, "yine ne var?" diyerek bana döndü ve aramızdaki mesafeyi hızlı hızlı yürüyerek kapattım. "Seninle gelebilirmiyim?"diye sordum, "gelmen için bi sebep söyle?" al işte mallık bende ne diye uğraşıyosam bu psikopatla. "Evet ilk sebebim ikimizinde gidicek yeri yok ikinci sebep kardeşim Ardayı yurttan almam lazım bankadada yüklü miktarda param var." dedim inşallah kabul eder tek çözüm yolum buydu çünkü. "Seninle uğraşamıcam" diyerek arkasını döndü. Hemen kolundan tuttum ve kendime çevirdim "lütfen kardeşim için tek çıkar yolum bu" dedim yavru kedi bakışı atarak, başka zaman olsa öldürseler bir psikopata yalvaracağım aklıma gelmezdi ama.
"O zaman senle bir anlaşma yapıcaz" dedi tamam anlamında kafamı salladım. "İyi o zaman ilk kural bana terörist demeyi kesiceksin yoksa kötü olur, ikinci kural benim bir kere dediğimi ikiletmiceksin, ve her dediğimi yapıcaksın sana uyarsa" oldu canım bide beni kölen yapsaydın başka emrin, utanmasa artık helalimsin  ya benim olursun yada kara toprağın dicek yürüyen manda sadece "Tamam" demekle yetindim. "O zaman düş önüme küçük"