●POYHAZ● ONE SHOTS

14.BÖLÜM: "Yıllar Sonra"

Bölüm Şarkısı: Kolpa-Yaprak Çamlıca/Unutmadım

Fikir: kkelebek_kelebek123 teşekkür ederim

Müzik ile beraber okunması tavsiye edilir💫
İyi Okumalar Kuzularım💖

Haziran'dan:

Bekliyordum... yine çaresizce hastenede onun sapasağlam çıkmasını bekliyordum hani bazen hayat durur ya,işte benim de şuan durmuştu sanki kalbim atmıyor,nefes almıyorum,alamıyordum onsuz. En son kavgamızda da çok yıpranmıştı,yıpranmıştık ikimizde. Artık mutlu olmayı bizde herkes kadar hak ediyorduk,ama bizim önümüze bin türlü engel koymuşlardı,kalın duvarlar örmüşlerdi,aramıza bunları düşünürken Doktor çıkıp Poyrazın durumunun iyi olduğunu söyledi,onu da alıp Aliye Teyzelerin evine geçtik. Poyrazın mutlu olmadığı yüz ifadesinden belliydi. Herkes eve geldiğinde Poyrazın yüzündeki ifade daha sinirli bir hâl aldı. Bir anda bağırmaya başladı.

Poyraz: YETER! BAKIN GERÇEKTEN ARTIK YETER,BEN KENDİ AKLIMI KULLANABİLECEK BİR KABİLİYETE SAHİBİM,OLAYLARA BİRDE BENİM TARAFIMDAN BAKMAYA ÇALIŞIN YA,HİÇMİ VİCDANINIZ YOK,BEN NERDEYSE TÜM HAYATIMI ANNE SEVGİSİ GÖRMEDEN BÜYÜDÜM ÇÜNKÜ ALIŞTIM YOKLUĞUNA AMA SEN BİR ANDA ÇIKIP GELDİ,BENİM HAYATIM YİNE TEPETAKLAK OLDU VE BUDA YETMEZMİŞ GİBİ HAYATIMI ADADIĞIM KADININ ONUNLA BENDEN GİZLİ GÖRÜŞÜP,KONUŞTUĞUNU ÖĞRENDİM
Haziran: BAK POYRAZ,SEN BİRTEK KENDİNİ HAKLI SANIYORSUN SADECE KENDİNİ DÜŞÜNÜYORSUN,BU DÜNYADA SADECE SEN HAKLI DEĞİLSİN,DİNLEMEYİ BİLMİYORSUN YARGISIZ İNSAF YAPIYORSUN YA,BİR KERE DİNLESEN HERŞEY O KADAR FARKLI OLACAK Kİ,BEN HEP KENDİME SÖZ VERİYORUM SENİN PEŞİNDEN GELMEYECEĞİM DİYE,AMA KALBİME SÖZ GEÇİREMİYORUM, BANA YAŞATTIĞIN ONCA ACIYA RAĞMEN BEN YİNE SENİN YANINDA OLUYORUM SENDE BENİM KARŞIMDA OLUYORSUN,TAMAM ANLIYORUM SENI ÇOK KIZGINSIZ,ÇOK KIRGINSIN AMA BİR DİNLE POYRAZ YA YALVARIYORUM SANA
Poyraz: DİNLEYECEK VEYA KONUŞACAK BİRŞEY KALMADI,SENDE ARTIK...BENİM İÇİN HERKES GİBİSİN,SENDE BANA İHANET EDENLERDENSİN BUNDAN SONRA,SENİN KİMSEDEN FARKIN YOK DAHA FAZLA KALBİNİ KIRMADAN GİT HAZİRAN
Haziran: DAHA NE KADAR CANIMI YAKABİLİRSİN Kİ ZATEN POYRAZ BU KAÇINCI,MADEM ÖYLE O ZAMAN HOŞÇAKAL,AMA SEN BUNU BİLE HAK ETMİYORSUN

Diye son cümlesine de söyleyerek evden ayrıldı ,Haziran peşinden de hemen Ayten Hanım çıktı Haziran Hızlıca evine doğru giderek bavulunu topladı,o laflardan sonra burda kalmazdı,kalamazdı. Onun da bir gururu vardı. Bu zamana kadar gururunu çiğnese de,vardı. Hızlı ve sinirli adımlar ile limana doğru yürüyüp ilk vapura bindi ve gitti,birdaha belkide hiç gelmemek üzere...

2 YIL SONRA
İstanbul

Haziran hızlı adımlar ile kızının odasına girip perdesini açtı, beşikte yatan kızının yanağını koklayarak bir öpücük kondurdu.

(Şimdi 2 yıl sonra kız 2 yaşında olur yani fazla konuşmaz bence)

Haziran: Annecim,Miray
Miray:Hmm

Diyerek mırıldanmıştı küçük Miray,evet Haziran ile Poyrazın bir çocuğu olmuştu. Hemde tip olarak Poyraza çok benziyordu onun gibi ela gözleri vardı mesela hatta bugün doğum günü idi,bu babasından uzakta geçireceği ikinci doğum günü idi minik Miray'ın. Haziran bunu dışarıya fazla yansıtmasa da bu minik bebek bir gün büyüyecek soracaktı ona "Benim babam nerde" peki o zaman ne cevap verecekti Haziran kızına,babanı terk mi ettim diyecekti yoksa ayrıldık mı? Bu zamana kadar bunun vicdan azabını çekmişti. Artık dayanamıyordu,su donemde ona Ayten Hanım da çok destek olmuştu.

Kendi annesi onu bir kere bile aramamıştı bu süreçte. Ayten Hanımı annesi yerine koymuştu,Miray da babasını fotoğraflarından tanıyordu az çok. Şimdiden bile hissediyordu yokluğunu,Haziran hamileyken çok zorlanmıştı ,Adadan döndüğünden 1 hafta sonra öğrenmişti hamile olduğunu. Zorlu bir hamilelik geçirmişti,düşük riski çok vardı,bir şekilde karnındaki minik yavru hayata tutulmuştu. Ama kızı babasıyla tanışmalıyı,Haziran babasıyla doya doya vakit geçiremeden kaybetmişti,kızının da aynı acıyı yaşamasını istemiyordu. Kızının odasından çıkarak Ayten Hanımı aradı ve durumunu izah etti, Ayten buna şaşırsa da sonra torunun iyiliğini düşünmüştü,Poyraza doğru düzgün annelik yapamazsa da onun yavrusuna yapmıştı.

Daha fazla vakit kaybetmeden kendine bir çanta hazırlayan Haziran kızının odasına gidip onun da bebek çantasını alıp içine kıyafetlerini,pişik kremini ve ihtiyaçlarını yerleştirdi. Ayten Hanım da gelince beraber yola çıktılar. Yaklaşık iki saat sonra Adaya varmışlerdı,Ayten Hanım torunu için doğum günü partisi organize etmişti hemde Poyrazın otelinde.

Yer olarak orayı özellikle seçmişti Ayten,artık vakti gelmişti herkesin herşeyi öğrenmesi,o sırada organize edilen yeri gören Poyraz Burak a sormadan duramadı.

Burak: Şey abi bir bebeğin doğum günü varmış,babannesi onun için özel yaptırıyor
Poyraz: Allah allah kimin çocuğu var ki iki yaşında benim bildiğim kimsenin yok
Burak: Benimde bildiklerim bu kadar abi

Poyraz da elbet de bu sürede içinde pişman olmuştu hem de hiç olmadığı kadar, ama gidemedi yine yapamadı. Belki şuan evli olabilirlerdi,Haziran ile. Ama şuan Haziran belki de en yakının da idi. Yaklaşık 1.5 saat sonra Haziran minik kızı ve Ayten Adaya ayak bastı,Ayten Hanımın organize ettiği yere doğru yol aldılar.

Haziran ilk başta gitmek istemese de işin ucunda kızı vardı,onun için gitmeliydi. Otele geldiğinde herkes oradaydı Ayten Hanım öyle istemişti.

Haziranın kucağındaki kızı görenler şok içinde bakarken Miray merak ile etrafa bakıyordu. Biraz sonra Burak elindeki pastayı getirip masaya koyduğunda o da bebeğe baktığında şok oldu, biraz sonra evine gitmek için ordan geçen Poyrazı Miray görmesi ile ağzından bir bağırtı çıktı.

"Babaaa"

Haziran şok içinde minik kızına bakarken Poyraz da sesin geldiği tarafa döndüğünde kalbinin hızlandığını fark etti. O sırada Haziranın kucağında debelenen Miray annesinin kucağından inmeyi başardı Poyraza doğru minik adımlar ile yürümeye başladı,Poyraz şok içinde ona doğru gelen minik bebeğe baktığında Haziranın gözlerindeki pişmanlığı gördü aynı zamanda. Miray nihayet Poyrazın yanına vardığında,Poyraz dizlerini kırarak Miray'ın boyuna eğildiğinde,minik bebeğin kendisine ne kadar benzediğini gördü,o sırada Haziran titreyen sesi ile konuşmaya başladı.

"Sen sormadan ben söyliyeyim senin kızın Poyraz yani bizim kızımız,adadan gittiğimden sonra öğrendim hamile olduğumu ama sen beni hayatından o kadar sert bir şekilde çıkardın ki ben sana hiçbirşey söyleyemedim,ama kızımın da benim gibi baba özlemi çekmesini istemedim"

Diyerek cümlelerini sonlandırdı Haziran,Poyraz ise Miray'a bakıyordu sadece biraz sonra Miray Poyraza sarıldı,Poyraz ise kızının kokusunu içine çekti,kokusu da annesi gibiydi. Kızını kucağına alarak ayağa kalktı,Haziranın yanına geldi.

"Çok geç kaldım özür dilerim,sen kim bilir neler yaşamışsın,yanına gelemediğim için özür dilerim sevgilim beni affet"

Diyerek Haziranın kulağına fısıldamıştı Poyraz,Haziranın büyük bir özlem ile Poyrazın omzuna sarıldı,Poyrazın diğer kolunda ise Miray vardı, Haziran bu manzaraya daha fazla dayanamayarak gözyaşlarını serbest bıraktı. Biraz sonra beraber pastayı üflediklerinde ise tek bir şey dilediler.

"Sonsuza kadar mutlu olalım"

BÖLÜM SONU

Arkadaşlar öncelikle merhaba,biliyorum şaşkınlık içerisindesiniz vallahi bende öyleyim, kkelebek_kelebek123 kıramadım bölüm yazdım,umarım bölümü beğenmişsinizdir,ben çok duygulandım vallahi,biz bu bölümleri biraz zor görürüz,ayrıca Ayça Ve Alp'e olan sevgim her geçen gün daha da büyüyor ya çok tatlılar, son olarak oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın birdahaki bölümlerde hangi olayı veya durumu görmek istediğinizi de yorumlara yazın birdahaki bölümde görüşünceye kadar kendinize iyi bakın görüşmek üzere💖

İrem Nur🌸

İstek Bölümleriniz👉