[✔] ᥫ᭡ 𝙗𝙖𝙣𝙠 𝙖𝙘𝙘𝙤𝙪𝙣𝙩 ゑ委線 | ɢᴏᴊᴏ ꜱᴀᴛᴏʀᴜ.

ｃｈａｐｔｅｒ ｓｉｘ 液緯浦

━━━━ ━

Mizuki ağrıyan başını ovuşturarak tekli koltuğunda oturuyordu. Son yarım saatte neler olup bittiğini bir türlü anlamlandıramıyordu. Kendini yerde uzanır bir şekilde bulmuş ve korkunç bir baş ağrısı onu ele geçirmişti.

Oflayarak kendine bir kahve yapmaya kalktı. Makineye yeterli miktarda kahveyi koydu, bardağı yerleştirdi ve elleri şakaklarını ovuşturarak beklemeye başladı.

Fazlaca garip görünen o adam, Gojo Satoru ile konuşmaya karar vermişti. Zaten en son hatırladığı da buydu.
Her ne kadar o adam, Mizuki'yi tedirgin ediyor olsa da etrafındaki bazı garip olayların -tesadüf olduğundan tam emin olamıyordu- Satoru ile bağlantılı olduğunu düşünüyordu.

Makineden gelen ses yüzünden, irkilerek daldığı düşüncelerinden ayrıldı ve sıcak kahvesini eline alarak oturma odasına adımladı.

Telefonunu tekrar eline alarak rehberine kaydettiği o son numaraya girdi ve arama tuşuna bastı. Bir müddet çaldıktan sonra telefon açıldı. Genç kızın kalbi heyecanla hızlıca atarken Gojo denen adam konuştu.

"Merhabalar ben Gojo Satoru." diyerek telefonu açtı adam ancak sesi heyecanlı ve neşeli çıkıyordu. Bu genç kızın yüzünü buruşturmasına sebep oldu. İnsanlar nasıl her an bu kadar neşeli olabiliyordu ki?

"Mizuki Shima," diye yanıtladı genç kız. Koltuğun kenarına koyduğu fincanın ağız kısmında parmağını gezdiriyordu.

"Oh sonunda ikna oldun demek bücürük?" Adam aynı neşeli ses tonuyla konuştuğunda genç kız yüzünü buruşturdu.

Fazla neşeli ve sinir bozucuydu. "Sadece anlat, ne biliyorsan."

━━━━ ━

Mizuki git gide baş ağrısının daha da arttığını hissetti. Duyduğu şeyler genç kıza o kadar farazi geliyordu ki, hattın ucundaki adamın anlattığı şeyler bir insanın akıl sır erdirebileceği şeyler değildi.

Gojo denen adam o kadar tuhaf şeyler anlatmıştı ki... Mizuki bir an için genç adamın onunla sadece dalga geçtiğini düşünmüş ve telefonu suratına kapatmak istemişti. Ama bir yanı ise bu saçmalığı dinlemeye devam etmişti.

Lanetli teknikler, ruhlar, jujutsu okulu...

Zihnini meşgul eden birçok tuhaf bilgi edinmişti ve bunların doğruluğundan ne kadar emindi bilemiyordu.

Ancak Mizuki her ne kadar kabul etmek istemese ya da kalbi bunları reddetse de, Gojo'nun anlattığı şeylerin çıplak gerçekler olduğunu fark etmişti.

Parçaları birbirine oturttuğunda bir yapboz gibi her şey uyuşmuştu. Nedense omuzlarında taşıyamayacağı bir yük varmış gibi hissediyordu.

Hayret edemeden duramadı, böyle şeyleri kendi ağzıyla anlatmış olmasına rağmen; Gojo Satoru neden bu kadar rahat duruyordu... Anlam veremiyordu ancak bunları düşünmeden de edemedi.