Voorzichtig deed ik mij ogen open.
Ik zag niks, alleen maar rook. Ik kreeg geen lucht meer, snel deed ik mijn masker af zodat ik weer een beetje kon ademen. Er ging een helse pijn door mijn lichaam heen. Ik kneep mijn ogen bij elkaar zodat ik een beetje om mij heen kon kijken. Om mij heen waren er alleen nog maar ruïnes en puin. Boven het geluid van mijn loeiende bodyguard heen hoorde ik het knetteren van vuur.
"NOAH!" werd er geroepen "NOAH Waar ben je?!" en opeens werd het zwart, zonder dat ik wist waar ik me bevond en zonder dat ik wist wat er gebeurd was.