Ik keek op mijn telefoon, het was half twee. Ik stond op uit m'n bed en liep naar de wc.
Slaapdronken liep ik daarna weer terug maar toen kwam het, het alarm ging af.
"Attentie Autospuit Dirk, Autoladder Dirk, Autospuit Hendrik, Autoladder Hendrik, OVD Hendrik..." welke voertuigen ze nog meer opriepen ik heb werkelijk geen idee meer maar het waren er veel. Snel naar beneden rennen want dit betekende wel dit is iets groots en toen hoorde ik het.
"Autospuit Diemen, Prio één, Incidentnet één, Hotelbrand Kalverstraat, Meerdere slachtoffers."
Ik schrok me kapot toen ik de melding hoorde maar ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg we gingen allemaal een tandje harder lopen.
Binnen 45 seconden reden we al de kazerne uit. "Omhangen jongens!" werd er vanuit voren geroepen. "Dit is een grote!" Dus zo gezegd zo gedaan, Levi en ik hingen onze ademlucht toestellen op onze rug en hingen onze maskers om onze nek zodat als we er zijn we meteen aan de slag kunnen. Ik controleerde bij Levi of zijn pak en zijn nekflappen goed zaten en hij bij mij.
Na een paar minuten kwamen we aan en stapte we uit. Vol verbazing keken we naar boven, daar hingen ze aan de dakgoot, aan het balkon eigenlijk overal wel. Al die mensen.
Uit het niets een doffe knal.
Ik keek opzij en zag hem liggen.
"Der is hier een vent uit het raam gesprongen!" Schreeuwde ik naar de bevelvoerder "Noah, Levi derde verdieping mensen zoeken!" Antwoorde hij alsof hij me niet gehoord had. Ik keek Levi aan en hij wenkte naar me van kom we gaan. We pakte onze gereedschappen en rende richting de ingang, daar deden we onze maskers op en onze zaklampen aan. We namen de westelijke trap en liepen naar boven.
Het duurde ook niet lang voor we de derde verdieping bereikt hadden.
Hurkend liepen we de gang in en kwamen zo bij de eerste deur uit.
Ik voelde of de deur warm was en toen dat niet zo was trapte Levi de deur in. Al tastend gingen we de kamer door. De kamer leek leeg toen we plotseling iets hoorde. "help.... kuch......kuch..... ik ben hier...."klonk het zachtjes. We keken elkaar aan en Levi schreeuwde "Waar ben je!" Er kwam geen antwoord. Godver dacht ik, "Waar ben je!" Schreeuwde Levi nog een keer. "hier....kuch....kuch....in de badkamer...."
Levi en ik rende erheen en vonden daar een vrouw die al goed verbrand was. Levi pakte haar benen en ik wou haar bij haar armen pakken toen ze weer op de grond viel. Ik keek naar m'n handen en zag dat ik stukken huid op m'n handschoenen had. Ze moest wel erg goed verbrand zijn dat haar huid gewoon al losliet. Ik pakte haar op een andere manier op en samen namen we haar naar beneden richting de Ambulances. We legde haar op de brancard en liepen weer naar de autospuit. Ik deed mijn masker af, draaide m'n fles dicht en keek op mijn meter. 15 bar druk zat er nog in mijn fles, dat zijn nog maar een paar minuten aan zuurstof. Ik stapte in de Autospuit en pakte twee nieuwe luchtflessen. Levi bukte en stond voor me, ik wisselde snel zijn fles en hij de mijne. Ik keek nog een keer opzij richting de ambulance waar de vrouw lag die we er net uit gehaald hadden en toen zag ik het pas goed, hoe verbrand ze wel niet was. Als reactie van dit aangezicht bukte ik wat en spuugde alles eruit. "Ja is alles eruit mietje?!" zei Levi tegen me. "we moeten verder, er zitten er nog meer in." Ik veegde mijn mond schoon, klikte mijn masker weer op mijn helm en rende achter Levi aan het brandende hotel weer in. Op weg naar de trap kwamen we de collega's van de andere kazernes tegen. één van de collega's sprak ons aan. "Op de zesde verdieping daar zijn de meeste slachtoffers die naar beneden moeten en hou je ogen dicht op de vijfde verdieping."
