Evet çok korkmuştum. Ama o tekmeyi yedikten sonra daha da çok korkmuştum. Biraz totom acımıştı ama olsun kendime geldiğim iyi olmuştu. Herkes yanıma geldi.
- Iyimisin? Diye sordu.
Bende herşeyi anlattım.
Elif ve Öykü :
-bu ev lanetlenmiş. Çok korkuyoruz. Bence polislere haber vermeliyiz ve artık bu evde kalmamalıyız. Dediler .
Selin ve Merve de onları onayladı. Ve :
-bu bizimle birlikte aynı evde kalanlar annen ve babanın ruhları olabilir. Dediler .
Bende:
- Bilemiyorum. Çok korkuyorum. Dedim.
Selin:
-Ben artık bu evde kalmak istemiyorum 2 günde başımıza gelmedik kalmadı Artık gitmeliyiz . Dedi.
Kimse Selini takmadı. Ve oradan,
Merve :
-Ne olursa olsun içimizden birisi bu evde tek başına kalamaz. Dedi.
Hepimizde onu onayladık.
Öykü :
- Hadi uyuyalımda bir an önce sabah olsun ve bizde evimize gidelim Elif. dedi.
Elif:
- Bencede. Hadi iyi geceler kızlar.
(Iyi gecelerr)...
Sabah hepimizden erken uyanan Selin'di. Yine herzamanki gibi Justin'in şarkılarını dinleterek bizi uyandırmıştı. Merve Seline sinirlenerek:
- Ya Selin herzaman bu şarkıları açmak zorunda mısın ? dedi.
Selin:
-Dinlemeyin sizde o zaman. Dedi.
Merve:
- Sayende dinlememek mümkün olamiyor. Dedi.
O anda Elif ve Öykü uyandı.Hadi kahvaltıyı yapalim dediler. Bende mutfağa gidip dolabı açtım ve o pastanın üzeri hamam böcekleri sarmış dolabın içi hep böcek olmuştu. Hemen dolabi kapatıp içeriyr koştum bu olayı kızlara anlattım. Onlarda hemen dolabı ilaçlattılar. Bütün böcekler ölmüştü sonunda. Yine kahvaltıyı dışarda yapmak zorunda kalmıştık. O anda Alara teyze aradı ve bizim evde birşey mi olduğunu sordu. Bende nerden fark ettiğini sordum. Bizim eve pencereden baktığında hepimizin mutfakta olduğunu gördüğü icin sormuştu. Bende olan biteni ona anlattım ve Alara teyzede bizi bu günlüğüne kahvaltı yapmaya çağırdı.
