vedalaşan bir hali
yorgun bir edası var kalbimin
şefkatsiz bir şehrin aynalarındayım
soğuk ve ruhsuz bir melodiyi vuruyor
vitrinlerde ki tuhaflık
ellerini ovuşturan bir hayaldir yaşam
ve yaşamak adına çektiğim
kadim bir susuşun usaresi
hazanı getiren bir gülümsemeyle
dolaşıyorsun kanımda.
oysa ellerim haziran üşümeleri
ve..
bulutsuzluk ,ufuksuzluk
bir iç kırılması
iç kanaması, iç sızı
dış sızı, diş sızısı
hülasa nâ-hak inkisarım
ucubeleşmiş ağzımda
heyhat artı heyhat
-periler aklımı yunardı
amansız vadilerde fikrim
o beyhude firâka evrilirdi
gözlerimde isyan kanardı-
en masum günahı iklimlerin
şiirlerden kaçan efsun
saçlarımı yıkadığım
bir şarkının kardeşiydi o vakit
o vakit hırçın ve saftı sevmelerim
gök bütün aşklarını katletmemişti
kalbimin yorgun edasında
yok coşkunluk
yokluğa bitişti aklım
şimdi
unutuşta / unutuluştayım
