Krótka historia o przyjaźni, miłości i zaufaniu, a w tle miasto Katowice.
Klaudia, to trzydziestoletnia, dobrze rokująca pani prawnik. Całe życie była oczkiem w głowie swojego ojca. Właśnie wychodzi za mąż za dobrze sytuowanego chirurga o gołębim se...
Ślub. Najpiękniejszy dzień w życiu kobiety. Dzień, na który czeka z utęsknieniem, aby powiedzieć ukochanemu mężczyźnie „tak" przy ołtarzu, i w którym spełnia się jej marzenie o wyjątkowej przynależności. O byciu z kimś absolutnie blisko i na zawsze. Wszystko to odziane w drżenie rąk i przyspieszone bicie serca, sprawia, że chwila staje się wyjątkowa, a ona czuje się najszczęśliwszą kobietą pod słońcem. Spełniona.
Serce podchodzi mi do gardła na tę myśl. Za drzwiami słyszę płacz wzruszonej babci Anieli, nerwowy śmiech Bjorna i niecierpliwe głosy gości. Ktoś puka. To tata.
— Klaudziu, już czas — mówi do mnie szeptem przez drzwi.
Robi się coraz później. Czas wyjść. Zerkam ostatni raz w lustro. Ubrana w biały jedwab za tysiące, uczesana i pomalowana przez najlepszą stylistkę w mieście, stoję na środku sypialni rodziców i nie widzę w odbiciu srebrnej tafli tej szczęśliwej kobiety, którą powinnam być. Zamiast niej stoi tam wystraszona dziewczyna. Mam wrażenie, że ma tylko kilkanaście lat. W drżącej dłoni trzyma telefon i dociera do niej, że prawdopodobnie popełnia swój największy w życiu błąd. Wychodzi za mąż za niewłaściwego mężczyznę.
Nie mogę uwierzyć, że ta dziewczyna to ja. Mam trzydzieści lat! Jestem dojrzałą kobietą! Prawnikiem! Decyzje podejmuję z rozwagą! A przynajmniej tak powinno być! Łzy zaczynają mnie piec pod powiekami, a telefon wypada mi z ręki. Na jego wyświetlaczu wciąż można przeczytać słowa: Proszę. Nie wychodź za niego. Kocham cię. Milan.
— Tato!
💍💍💍💍💍💍💍
Co byście zrobili w takiej sytuacji?
Kochani, wracam do Was z odnowioną wersją "Jak kiedyś, jak zawsze". To była moja pierwsza autorska opowieść jaką napisałam. Mam nadzieję, że po lekkim liftingu będzie się czytała równie dobrze, co poprzednio :)
To krótkie cztero rozdziałowe opowiadanie, ale niech Was to nie zwiedzie. Mają aż dwa zwroty akcji, więc proszę się trzymać :D
Zapraszam do sekcji komantarzy i polubień :)
Monika :)
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
