අවුරුද්දක කාලයක් ගත වුනා.මම අද පල්ලියට ආවේ යුන්ගි හ්යුන්ග් වෙනුවෙනුත් ජිමින්ගේ සතුට වෙනුවෙනුත් ප්රාර්ථනා කරන්න.
එදා ජිමින් සියල්ල දැනගත් පසු කලබල වුනු විදිහ මතක් වෙද්දි එදා වගේම අදත් මගේ ඇස්වලට කදුලු උනනෝ.මට එදා දැනුනු අසරණකම වචනවලට හරවන්න තේරෙන්නේ නෑ.
එදිනම ජිමින්ට සිහිය ආවත් පූර්ණ සුවය නොලබා සිටි ජිමින්ගෙන් සියල්ල වසන් කිරීමට අපි උත්සහ කළා. එත් යුන්ගි හ්යුන්ගේ ලයෙහි ස්පන්දනය තමා තුළින්ම නැගෙන බව වටහා ගැනීමට තරම් ඔහුගේ ආදරය ප්රබල වුනා.ඔහු බිය වූ දේ එලෙසටම සිදු වුනා.ඇති වූ දැඩි කම්පනය නිසාම ඔහු මාස දෙකක පමණ කාලයක් කෝමා තත්වයකට ගොදුරු වී සිටියා.
නමුත් ඔහු තම ජීවිතය නැති කර ගැනීමට තරම් මෝඩයෙකු නොවිනි.ඔහු දැනගෙන සිටියා තමා තුළම තමන්ගේ එකම ආදරය ජීවත්වන බව.
සිදු වූ දේ වෙනුවෙන් ඔහු බොහෝ සෙයින් මානසිකව වැටී සිටියත් ඔහු ජීවත් වෙන්න උත්සහ කළා.තමා තුල ස්පන්දනය වන යුන්ගි හ්යුන්ගේ හදවතත් එක්ක කතා කරමින් ඔහු සතුටින් ඉන්න පටන් ගත්තා.
ආදරය කරන එකිනෙකා වෙනුවෙන් ජීවිත පරිත්යාගය යන ලොව වටිනාම පරිත්යාගය සිදු කිරීමට තරම් ඒ ආදරය කෙතරම් පරිත්යාගශීලීද...කෙතරම් ශක්තිමත්ද....කෙතරම් පිවිතුරුද
වසරකට පෙර සිදු වූ සියල්ල නැවතත් හිතට කඩා පනින්නට වූයෙන් මා දෑස් විවර කර බැලුවේ ඒවා හීනයක්ම වෙන්නැයි හිතින් ප්රාර්ථනා කරන ගමන්.ඒත් අතීතය කාටවත් වෙනස් කරන්න බෑ....
"එයා දැන් සතුටින් ඉන්නවා ඇති ටේ..."
ඒ කටහඬ මගේ සියලු වේදනාවන් නැවතත් පලවා හැරීමට තරම් ශක්තිමත් වූවා.ඒ ඔහුයි. මගේ එකම ආදරය.මට ජීවත්වෙන්න තියෙන එකම බලාපොරොත්තුව.මම වැටුනු හැමවෙලේම අත දීලා නැගිට්ටෙව්වේ එයා.අද ඔහු නිසා මම අදුරු අතීත මතකයන්ගෙන් ඈත් වෙලා අලුත් ජීවිතයකට පියමනින්න උත්සහ කරමින් සිටිනවා.ඔහුගේ රුවින් මා දැන් දකින මෙලොව වූ සුන්දරම සිනහව මගින් මගේ සියලු වේදනාවන් මොහොතකට හෝ නැති කරලා දානවා....
මගේ ආදරය කුකී.........
YOU ARE READING
🥀°•°ENDLESS__LOVE°•°🍁 Short Story(Completed)
Short StoryEndless love And Endless end Taekook Yoonmin Only a fan fiction