My Doubtful Husband

Chapter 2: Desire

I wake up this morning because of the sunlight that lands for my face. I found out that I already alone inside my room. I think he already left me and went to his work.

Napabalikwas ako ng marinig ko ang iyak ng baby ko. I forget about her. I hurriedly get my rob and went to her nursery room.

She's an one year old kid. At mas magandang sabihin na a mini version of her dad. Kuhang kuha niya lahat ng itsura ng daddy niya. Parang wala na nga yatang nakuha sakin. But I hope na hindi siya maging brutal gaya ng daddy niya. Di ko mapigilang matawa sa mga iniisip ko.

"Hey Baby! Mom's Here" sabi ko na akala mo ay sasagot sa akin. Iyak pa din siya ng iyak. I crab the bottle of milk beside her crib at pinainom sa kanya.

Sa totoo lang, I really love my baby. She's my first born and I'm happy that this beautiful girl is mine, only mine. Minsan nga lang ginagamit ko siya, kesho naiinis ako dahil iyak siya ng iyak. Mga excuse ko lang yun para makaalis ako sa bahay na ito. Do have some fun.

I carry her at lumabas ng kwarto. Nagugutom na kasi ako, kumakalam na ang sikmura ko. When I finally downstairs I smell something delicious.

'Sino kaya nagluluto? Pagkakaalam ko mamaya pa ang dating ni Manang' hindi ko mapigilang itanong sa sarili ko.

Nawala ang mga katanungan ko when someone appear in kitchen.

"Hi, Good Morning" sabi ng ASAWA KO, why he's here?! And Sh*t he looks hot. For pete's sake. Wearing his apron is totally damn sexy. How can I take this anymore?!!!!

"Good Morning too? I thought you already in your office. It's already late" I asked him but hindi ako makapaniwala na nagluluto siya - para sakin?!

"It's too early. Mamaya pa ang pasok ko. Remember. I'm the boss. Breakfast is ready" ang pleasant ng muka niya. Ano bang nakain nito at napalabait ngayon?!! He's too different.

"You sit here. Akin na muna si Sandra" sabay kuha niya sa anak namin.

"Di mo ko sasabayan?"

"Wait for me. Ibabalik ko lang si Sandra sa room niya. She already sleep na, oh??" pinakita niya pa sakin that her daughter is peacefully sleeping in his arms.

Ang sarap sa pakiramdam pag ganito ang pinapakita sayo ng asawa mo. Parang wala kayong pinagdadaanan na problema, parang walang nangyayaring away sa pagitan niyong dalawa. Parang napakaswerte mo at parang mahal na mahal ka. Hindi ko maiwasang di mapangiti.

"Why are you smiling?" nagulat ako ng bigla siyang nagsalita.

"N-nothing" teka bakit ako na uutal. Kaya napaiwas ako ng tingin sa kanya.

"Let's eat" he smile widely.

Tumango nalang ako bilang tugon sa kanya. Infairness magaling siyang magluto kung ganito siya araw araw edi parerehas kaming masaya.

After a minutes, he's phone ring and he immediately crab it. Di na siya umalis sa pagkakaupo niya at doon na niya sinagot. Ang laki yata ng pinagpabago niya simula kagabi.

"WHAT?!! We have a meeting?! Bakit ngayon mo lang sinabi?!.. Sige, give me 15 minutes, andiyan nako" tinapos lang niya yung kinakain niya at tumayo.

"Ako na bahala. Take a bath first. Ihahanda ko na rin ang mga susuotin mo" sabay ligpit ng pinag'inan namin.

"Okay" and he go upstairs.

-after 10 minutes-

Lumabas na siya sa kwarto namin. Hanggang sa pagbaba niya ng hagdan di ko mapigilang matawa. Kasi pulang pula sa galit yung muka niya kakaayos ng tie niya.

"Let me do it." lumapit ako sa kanya at inayos ko ang tie niya di ko mapigilang hindi hawakan ang dibdib niya. Ang broad kaya ng shoulder nito.

Paalis na sana ako ng bigla niya akong hinila kaya napahawak ulit ako sa dibdib niya. Inikot niya ako at inipit sa pader. I'm trapped.

He kissed me seductively, passionately at syempre sino ba naman ako para ayawan iyon kaya I kiss him back sinundan ko lang ang mga labi niya. He was supposed to kiss my neck na pinigilan ko siya at baka hindi na ako makapagpigil at hindi siya maka'attend ng meeting itong ugok na to.

"WHAT?!" sigaw niya. Natawa lang ako sa inasal niya. Alam kung nabitin siya pero wala akong magagawa.

"What's funny?"

"Hay nako!! Alam kung nabitin ka. Pero Damn! Di ko naman hahayaan na pagalitan ka ni Dad. It's already late. Alam mo ba yun?!"

"Sh*t I forgot about the meeting" sabay nasabunot niya ang buhok niya.

"Kasi panay kalibugan ang nasa isip kaya pati yon nakakalimutan" bulong ko sa sarili ko.

"May sinasabi ka?"

"Wala. Lakad na alis na." Pataboy kung sabi sa kanya.

"Tss. Pagbabayaraan mo to mamaya. Binitin moko" he said with matching wave pa ng kamay.

Natawa nalang ako sa inasal niya. Diko na siya hinatid sa labas baka matukso ako at sunggaban siya ng halik. At baka ako pa ang maging dahilan kung bakit hindi siya makaattend sa meeting niya.