TRAPPED IN PAIN

CHAPTER- 1 Win or Lose?

THIRD PERSON P.O.V

May nagaganap na isang malaking patimpalak sa larang ng figure skate. At doon ay kasali si Trexie kasama ang kaniyang kaibigan na ka partner niya.

Habang sila'y lumalahok marami ang humahanga sakanila dahil sa nasasaksihan na tila ang kanilang mga galaw ay napaka ganda.

Nang matapos na sila ay marami ang bumabati sa kanila at tila sigurado na sila na ang panalo. Ngunit tila nga ay nag katoto ang mga sinasabi ng iba sakanila dahil sila ay nanalo sa palig sahan.

"The champhion of this year in figure skating competion will be the....Greyson Academy." Nag palakpakan ang mga manonood dahil alam nila na deserving ang dalawang iyon."Ms. Trexiebelle Drey and Mr. Liam Wilder come to the stage please." Agad naman umakyat ang dalawa habang tumawang tuwa.

After receiving the award she return to her place again. Dahil nag hihintay doon ang mga teacher nila.

Pagkatapos nang awarding ay bumalik sila sa kanilang paaralan upang maibalita ang kanilang tagumpay.

"Miss. Alvarez sorry to enterupt you. But i have to go." Nag aalangang sabi ni Trexie.

"Why? hindi kaba sasama sa dinner?."  sagot sakaniya ng guro.

"Hindi nalang po, gusto ko po sana mag pahinga marami po kasing aasikasuhin bukas dahil sa mga bagong students. Kaya thank you nalang po." Paliwanag niya.

"Okay, but trexie wag mo pinapagod sarili mo dahil baka mag kasakit ka. Hayaan mo kakausapin ko si dean para makahanap na nang bagong president para naman mabawasan mga gawain mo." Nag aalalang sabi ng teacher niya.

"Thank you again Miss. Pero nakausap ko na si dean pero wala talaga mahanap eh." sabi niya naman.

"Okay, kaya sige na para maka pag pahinga kana." hi nug naman ito nang guro niya.

Sa lahat ng guro sa kanilang paraalan si Miss alvarez ang kaniyang pinaka close turing niya rin dito ay ate.

"Oh, Trexie uuwi ka?." Tanong sakaniya ni Liam.

"Yeah, sorry liam next time nalang ako. You know tomorrow another duty so kailangan ng lakas so bye liam." Agad naman tumango si liam at hinalikan sa noo ang dalaga.

"Bye ingat, tawag ka pag ka uwi mo." Nag nood lamang ang dalaga.

Agad itong sumakay sa kaniyang kotse at umuwi na.

After a minutes nakarating rin siya.

"Miss Trexie congratulation po pala. Napanood po namin yung competion ang galing niyo po." Sabi ng isa sa kaniyang kasambahay.

"Thank you."Nginitian ang mga ito. "By the way manang umuwi ba dito si Zach?" Tanong sa mga ito habang kumakain.

"Hindi po Miss Trexie." Tumango naman ito.

Pag katapos kumain ay agad umakyat sa kaniyang silid. At may tinawagan.

"Helo!" sigaw ng kausap niya.

"Helo Zach where are you?" medyo inis na sabi ni trexie.

"Party"

"What! What party Zach huh?" galit na tanong niya.

"MY FRIEND KAKA UWI NIYA LANG GALING US SO WE CELEBRATE TONIGHT!." sigaw ng kausap niya.

Mukang maingay sa lugar na kinaroroonan niya.

"Takte naman Zach kanina pa kita tinatawagan. You promised that your coming to my competion so what now kinalimutan mo na nga tapos ngayon nag iinom ka gosh hary gabi..." Inis niyang tinapon ang cellphone dahil sa binabaan siya.

"I HATE YOU!" sigaw niya.

Umiyak nalang siya sa may sulok. Dahil sa wala siyang kasama.

"Akala ko magiging masaya ako dahil sa nanalo ako. bwesit! bakit ba lagi nalang ako malungkot." Iyak na sabi niya. "I HATE THIS LIFE!!!." Sigaw niya at nag wala sa loob ng kwarto niya.

Kaya naging makalat sa loob ng kaniyang room.

Hindi alam ni Trexie kung ano ang gagawin niya sa buhay. She's to much tired for everthing but she try to be strong even her heart is broken.

COPYRIGHTS!

©JammyJHD

ps: "If you saw or read grammatical error and wrong spelling  sorry for that i hope you guy's consider because  it's my first story that im not yet familiarize for everythings. So for those people who considered my story and love it i love you guys muaaahhh♥."