Yorgun hissettiğiniz tüm anılara ithafen.
🍷
Parmaklarımı klavyenin üstünde gezdirirken kırmızı sıvıdan bir yudum daha aldım.
Ne kadar boş bir uygulamaydı. Yine de hoş bir vibe verdiği inkar edilemezdi.
Elimde ki kadehi bırakmak isterken parmağım yanlışlıkla bir profile girdi.
Kaşlarımı çatarken profili inceledim.
Delibal
O an delicesine yazma isteği içime doldu. Diğerlerinin yaptığını yapmak neden böylecesine zor geliyordu ki?
Dertlerimi hiç bir bilgim olmadan, sadece ismimle ve hiç bir zaman görüşme ihtimali olmayan biriyle paylaşacaktım.
Bu kişi yıllar sonra belki yanımdan öylesine gelip geçicekti fakat biz acılarımızdan başka hiç bir şeyi bilmeyecektik.
Tıkladığım profilin uygulamada en son ne zaman çevrimiçi olduğuna baktım.
21/07/2018
En son iki yıl önce çevrimiçi olan birine yazmanın bana bir zarar getireceğini düşünmüyordum. Muhtemelen uygulamayıda bırakmıştı.
Mesajlarımı göremeyeceğini bildiğim bir profile dertlerimi anlatmak en fazla neye sebep olabilirdi ki?
Parmaklarımı klavyenin üzerinde haraket ettirmeye başladım.
Dileğim görmeyeceğini bildiğim bir insanın kör olmasını umarak yazdığım şeyler ruhumda ki yaralara çiçek açtırmasıydı.
Tanrım, ufak bir umudu bir uygulamadan isteyecek kadar beter bir haldeyim. Görüyor musun?
🥂
Müzeyyen: Kitaplarda ki o üçüncü şahısları bilir misin?
Müzeyyen: Yüzümüzü buruşturarak okuduklarımızı,
Müzeyyen: Sürtük, olarak adlanırılan, en çok darbeyi bedeninden daha çok ruhları alırken bir kenara itilip başrol karakterleri güçlendirmek için kullanılanlar.
Müzeyyen: Bilirsin bilirsin.
Müzeyyen: Hep nefret ederiz onlardan.
Müzeyyen: Musallat olurlar. Bi türlü kurtulamayız.
Müzeyyen: Heh, işte onlardan.
Müzeyyen: İfade ettiğim kadarıyla nasıl olduklarını çözmüşsündür.
Müzeyyen: Ya ne bileyim, canlandır kafanda işte.
Müzeyyen: İşte o karakter benim.
Müzeyyen: Merhaba :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müzeyyen•texting
Teen FictionKısa hikaye, tamamlandı• • Müzeyyen: İsimler insanların sahte kimlikleridir. 28012022' • Wattpadda müzeyyen ismiyle yazılan ilk kitaptır.
