Müzeyyen: Aslında aile kavramının sadece anne ile babadan ibaret olmadığını öğreneli çok oldu (21.03.2020)
Müzeyyen: Bir kaç arkadaşlarım var.
Müzeyyen: Para için olmayanlardan ama para için takılmalarını tercih edeceğim türden.
Müzeyyen: Onlar bana gerçek fakat ben onlara sahteyim.
Müzeyyen: Neden böyle oluyor?
Müzeyyen: Kafamın içinde dolanan düşünceler kafamı duvarlara çarpma isteğimi arttırıyor.
Müzeyyen: Çok iyiler, çok güzeller.
Müzeyyen: Onların temiz kalplerine habersizce ağır bir yük bıraktığımı bilincinde olduğum için fazla mutsuzum.
Müzeyyen: Diyeceksin ki neden?
Müzeyyen: Hani ne bileyim, manyak mısın kızım sen gibi sorular da sorup tersleyebilirsin çünkü düşüncelerim normal bir insanın düşüneceği türden şeyler değil.
Müzeyyen: Onları mutlu görünce içimde anlamsız bir his dolanıyor.
Müzeyyen: Bensiz mutlu olmaları mı kırıyor yoksa boğazıma kavranan eller gülümsediğim anda bile haraket ederken onlar her halükarda bile bu kadar mutlu olabilmeleri mi bilmiyorum.
Müzeyyen: Ama iyi başarıyorlar.
Müzeyyen: Çünkü ben kırıklarımın ardından gülümsemeyi öğrensem de onlar içlerinde bir deniz taşırken boğulmamayı beceriyorlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müzeyyen•texting
Teen FictionKısa hikaye, tamamlandı• • Müzeyyen: İsimler insanların sahte kimlikleridir. 28012022' • Wattpadda müzeyyen ismiyle yazılan ilk kitaptır.