(2) "Him" Again

34 0 0
                                    

"Long time no see 'VIEN' "
And here we again.

Akala ko pa mandin di ko siya makikita \(-_-)/ saya sana nun.

Gugulhin lang naman ako nito at a-asarin, ngayon pa nga lang naaasar na ako eh, bakit? Alam niya namang ayaw kong natatawag sa pangalan kong yan pero patuloy pa rin niya akong tinatawag sa pangalang 'VIEN' nana-nadya talaga tong ugok na to eh.

Aish! Di ba pwedeng tantanan niya ako kahit saglit lang. I mean look at him that face, that smirk that that that everything of him! Makita ko pa lang tong pangit na nilalang na to automatically my blood boils.

OK Emily calm down breath in and breath out. Wooh....

"Now you've seen me, can i go now 'BLAKE'?" Pambabara ko. Sabi niya long time no see ngayon nakita niya na ako siguro pwede naman na akong umalis.

Akmang Hahakbang na sana ako nang bigla niyang iharang ang dalawa niyang kamay sa pintuan at sinabing...

"Nope!"<---- Blake

"What?!" <---- Me

"You heard me, i said no! What are you a deaf or somethin'" nag salubong naman kaagad ang dalawa kong kilay doon sa sinabi niya. Ang arogante talaga ng lalaking to' at ang rude kahit kailan, siya na nga may kailan sakin' siya pa may ganang maging bossy.

"First of all i'm not a deaf or somethin', and secondly will you please get out of my face so that i could have my lunch!" I yelled at him. Gutom na kaya ako. This baby needs some food ya' know.

Pag kasabi ko naman nun inalis niya kaagad yung dalawa niyang kamay na nakaharang sa pintuan at tumabi, "this way ma'am " sabi niya pa with hand gestures na parang waiter. Baliw lang eh. ( '-' )

Lumabas kaagad ako sa pintuan, pero bago ako mag simulang mag lakad i shot him a dirty look first then started to walk. Palayo na sana ako ng classroom but he suddenly held my hand, dahilan para mapalingon ako. But wait...

'Bat ganun?' I asked myself. Eh kasi naman nung hinawakan niya ang kamay ko parang may electricity, aba ewan? Ano nanaman ba kasi ang problema niya? Di ko na nga uli siya sinungitan eh!

Nakalingon na ako sakanya ngayon pero siya nakatingin lang sakin' tapos nakangiti pa! Anyare sa panget na to?! Hinigit ko kaagad pabalik ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya at parang bigla ata siyang natauhan? Wut?

'Was he staring at me?' I asked myself 'weirdo talaga to'.

Tumingin ako sakanya with an annoyed look and asked "ano bang kailangan mo?!" Umiling lang siya at sinabing "wala" yun naman pala. " wala naman pala eh, bak- huy! Ano bang ginagawa mo?!" Sigaw ko sakanya. Bigla ba naman niya kasi akong a-akbayan. Nag salita muli siya at sinabing "sabay na tayong mag-lunch" *wink*

Bago pa kami makapagsimulang maglakad inalis ko kaagad ang kamay niya sa pag kaka-akbay sakin bago pa may makakita samin'. Sumosobra na to ah!

"Baliw ka ba?!" Sigaw ko. "Baliw sayo" bulong niya. Ano raw? Baliw sakin? "Pano ka naman nabaliw sakin? Ugh! I don't have time for this, diyan ka na nga, bahala ka sa buhay mo, at as if naman kung sasabay akong makipag-lunch sayo!" I said then left him.

I'm just wasting my time arguing with him, i thought. I looked at my watch and it's already 12:25 at 1:30 nagi-start ang afternoon class ko. May pinapakuhang History Book ang Prof. Namin, lalakad pa ako pababa papuntang canteen, kakain pa ako ng marami >3>. Bummer... (-__-)

Naglakad na ako palayo sa kanya, baka kung ano pang gawin nitong ugok na'to sakin eh. Kaso nakahabol siya at bigla niyang hinawakan ang braso ko. naiinis na talaga ako, isa pa at tatadyakan ko na siya.

Unexpected loveWhere stories live. Discover now