03: Broken Promises

117 3 0
                                    

03: This is we're it all started.

x


Tapos na kami kumain samantalang sila kuya inaatupag ang mga projects at kami naman ay todo tweet. Sino ba namang magbibigay sa first day ng projects?

[Good Afternoon, students of Stonefist University! I hope you had a great time meeting new people, new teachers & new assignments. We have a special announcement for you, today, there are no more classes in the afternoon until tomorrow. Have a great day & Godbless]



"Halfday lang pala tayo pero diba dapat tayong pumunta sa hapchan?"


"I forgot. May natanggap ka ba kay Mommy?" - kuya niel. "Wala pa naman."


"Our mom just texted me kaylangan nating pumunta sa hapchan isama na natin sila kath." - kuya dale


"Mommy talaga! Tinatamad siguro yon mag-text."


"Let's go na. bawal pa naman pag-intayin si mommy." - Avi

We started fixing our things. Sumakay na din kami sa kotse ni Dale, since siya lang may dalang kotse today. It was awkward kasi ang tahimik ng mga kasama ko, maybe they are just tired. Mas nagulat ako sa pag vibrate ng phone ko.






Fr: 09*********



Omg! Sino yon? Wala namang akong maalala na may binigyan akong number ko bukod dun tinawagan niya akong yvonne ang family ko lang pwede tumawag dun patin na rin si.. Niel! Pero that's impossible may kanya kanya na kaming mundo. Mas lalo ko siyang namiss lalo nun nung last day niya dito sa philippines pagkakatanda ko 6 yrs old palang kami non.


FLASHBACK





"Yvonne Panget! Nasan ka? Hahanapin kita. Mag-tago kana!" patawang sabi ni viniel.

I'm a kid and basically, mahirap tong game na to for me. Saang lupalop ka naman magtatago ng hindi niya makikita? I tried hiding behind the curtains. I was afraid because I saw his shadow. So I closed my eyes, hoping not to lose the game again. But sad to say, I lost. Kiniliti niya ako ng kinilita as punishment ng pagkakatalo ko. I ran. I can't help myself na wala akong kawala sa mga ganyan. Until dumating na din ang favorite part ko, Ang moon. Pumunta kaming garden and we sat. This is the best part of my day. Just watching the moon while with your best friend.



"Yvonne ganda ng stars no? Super Dami!! Nakakatuwa!" tuwang tuwa si Viniel.


"Kaya nga niel. Ngayon lang ako nakakita ng ganyan ka dami." Bigla siyang may kinuha sa bulsa binigay niya ito sakin.


"Oh!" - Niel


"kwintas? ano meron ngayon?"


"Oy wag ka gawa ko yan pinaghirapan ko yan kaya ingatan mo ha." - Niel

Ang cute kasi! Kwintas siya na butones ang nalagay may happy face nadin.


"Omg, what's that? Ano ba yan! Ang cute!" He smiled at me as he heard my response to his gift and gave me an ice cream but I know that there's something wrong.


"Yvonne.." Bigla nalang siya naging seryoso ang mukha niya.


"Yes? May problema ba, Viniel?"


"Thank you for everything." He smiled bitterly, "What? Why are you thanking me?"

"Wala naman. Bakit masama ba magpasalamat?"

"Pwede rin."


"Aish, ewan ko sayo!" and then he tried to avoid eye contact with me.


"Oy joke lang! peace tayo!"


"Sige na nga uwi na ako, baka hinahanap na ako ni mama bye!" Niel


"Bye Viniel! See you tomorrow, play ulit tayo ha." I waved my hand as I got out of his house. We're neighbors and bestfriend so basically we can really play all day.


"Hi mama! Ang bango ng niluluto nyo ah! pwede po tumulong?"


"Nako anak wag na kaya ko na mag-ipad kana lang." I nodded as a sign of my response to my mom.





"Mga anak! kain na kayo!" mama

[ NEXT DAY ]


After I woke up, I rushed into Viniel's house so we can play but unfortunately I saw some luggage outside their house.  I knew something was wrong.


"Kat—" Viniel's mom saw me and tried to approach me.


"Mom, I can handle."


"Yvonne," I know it's serious because it was the first time to talk to me in a serious face and tone of his voice.


"Kelan kapa aalis? Akala ko ba lalaro pa tayo?"


"Sorry Yvonne, I thought it will be the best."

"Please come back, viniel ha."


"Oo pangako! Oh eto! picture natin, itago mo ha kasama nung binigay ko sayo na kwintas." My tears started falling as he pronounced those words.


"Viniel, ingat ka ha wag mo kong kakalimutan babalik ka ha!"


"Yvonne, PANGAKO BABALKAN KITA." Bigla na lang kame napatingin kay tita.


"Anak! hurry-up malalate tayo sa flight natin sorry katkat hindi naminn sinabi sayo anyways, ingat kayo dito ha mamimiss namin kayo." - tita


Hindi ko kayang hindi tumingin kay DJ ng kahit 5 seconds lang masyado ko siyang mamimiss ang sakit pala sa feeling na ang taong mahal mo mawawalay sayo haist paalam dj sana man lang hindi mo sirain ang pangako mo.


* END FLASHBACK *


"Hey kath? Nasa earth kapa ba? " avi.


"AY ANAK NG TIPAKLONG!!"


"what the? tipaklong? seryoso kaba? Hay nako tara na nga." Nakita ko agad sila mommy na may kausap na iba mukhang masaya sila.


"Hi Mommy! Hi Tita Mikay" avi

"Hi mom! Hi tita Icay" ako.

pagkatapos ng batian umupo na kami bale ganto—

Kuya D | Avi | Tita Icay

———-TABLE————

Kuya N | Me | Tita Mikay

to be continued

xxxx

note: hi hello! chappie 03 is done! i hope you all liked it. abangan nyo ang next chappie mwa mwa :*

feedbacks? thumbs up or down?

xii,

zunndi

My Mortal Enemy is My BestfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon