Yine bir okul sabahıydı, bugün erkenden kalkıp servise binmeden okula yürüyerek gitmek istedim. Bugün sınavım oldugu halde ben çalışmamıştım ,çok boşladım bu aralar toparlamam lazım her neyse bahcede geziyorum Selenle, Berkayı bekliyorum aslında, çok mu kaptırdım kendimi bilmiyorum bende. Yine üzelecektim biliyorum evet hepsini ezbere biliyorum. Olmazdı bir daha güvenemezdim kimseye ,ben onu severken ölmemişmiydim? Cok sevmistim ölecek kadar evet belki çok saçma ama onun icin ölüyodum bunu nasıl yapacaktım bilmiyorum gözüm dönmüstü o ara. Baska bir erkeğe hic değilse bu aralar güvenemezdim, güvenmemeliydim. Ben böyle düşünürken Berkayı gördüm, dogru görüyordum yanında üc kız vardı ama şaşırmamıstım biliyordum onun böyle biri olduğunu.
Neyse ki okul bitti ve eve gidiyorum. Annemin güzel yemeklerinin kokusu daha bahçeden kokuyordu, cok da acıkmıştım, güzelce yemeğimi yiyip odama çıktım. Uyumak icin yatağa yattım. Hayal kurmaya basladım.
Hicbirseyi umursamadan yaşamayı öğreniyor insan, zamanla öyle degil mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİSSETTİKLERİM
ChickLitBirşeyler ters gittiğinde hiçbir zaman düzelmeyecekmiş gibi gelir ya insana, üzüldüğümüzde veya kırıldığımızda bir daha gerçekten mutlu olamayacakmışız gibi düşünürüz ya, değil işte insanlar yanılıyor bu konuda. Biri seni kaybetmeyi göze alabiliyors...
