Hanagaki Takemichi x Reader

0.1

Mona

Offlayıp matematik öğretmenine baktım. Kırk dakikadır beynim matematik problemleri ile yıkanıyordu.

Matematikten cidden nefret ediyordum.

(Y/N: (Yazar Notu) ben cidden matematikten nefret ediyorum gram sevmiyorum, aslında hocamızda çok iyi ama dersle aram yok.)

Şimdi bu sıkıcı dersi dinlemek yerine Hanagaki'mi izleyebilirdim ama öğretmene yakalanmaktan korkuyordum.

Ben defterime göz çizerken kulaklarımı dolduran güzeller güzeli zil sesi çalmış ve sonunda matematik dersi bitmişti.

İçimden bir ohh çektim.

-"Sonunda bitti ya."

Yan sıramda mırıldanan Takemichi'ye güldüm.

Takemichi kafasını bana çevirip gülümseyince kalbim güm güm atmaya başlamıştı. Karşılık olarak ona gülümsedim.

Biz birbirimize gülümserken biri gelip bu güzel anı bozmuştu.

-"Takemichi-kun."

Gelen kişi kim olsa beğenirsiniz, Hinata Tachibana.

Ona göz devirmemek için kendimi zor tuttum.

Hinata okulun en güzel kızlarından biriydi ve okulda baya popülerdi, dersleri iyi olduğu için öğretmenler de onu çok severdi. Okulun yarısının ona aşık olduğu gerçeğini de unutmamak gerekirdi.

Ve... Hinata Takemichi'nin sevgilisiydi.

Evet, üç yıldır platonik olduğum çocuğun sevgilisi vardı ve bu kız okulun en sevilen, en popüler kızıydı.

Hinata sanki okulda hiç erkek yokmuş gibi gidip Takemichi'den hoşlanmıştı.

Takemichi'nin de Hina'dan hoşlandığı bariz bir gerçekti ve Hina ona itiraf edince ikisi sevgili olmuştu.

Takemichi Hinata'yı seçmişti. Benim okulun en popüler kızına karşı bir şansım yoktu. Bunu biliyordum.

Ama yine de Takemichi'den vaz geçemiyordum. O çocuk tuhaf bir şekilde beni kendine çekiyordu ve bu beni deli ediyordu. Ne yaparsam yapayım onu unutamıyordum,

-"A-ah selam Hina." Takemichi'nin kızardığını görünce iç çektim.

Biliyorum, Hinata kadar güzel değildim, popüler değildim, okulun yarısı benim peşimden koşmuyordu.

Bu etkenler nedeniyle Takemichi beni görmemiş olabilirdi. Belki bu yüzden Hina'yı seçmişti çünkü o kız baya ön plandaydı.

Ben ise hep arka planda ve ikinci seçenek olmuştum.

Arka planda olanları bilirsiniz, onlar kendi halinde, sessiz sakin öğrencilerdir. Genellikle okulda çok tanınmazlar, onları tanıyan belki iki belki üç kişi vardır.

Ben de öyle biriydim işte. Biliyorum, çok güzel değildim. Ama derslerim yüksekti yine de ne yaparsam yapayım Hina'ya yetişemiyorum ve bu beni deli ediyordu.

Hinata Tachibana'dan nefret ediyordum.

-"Takemichi-kun bugün randevuya çıkalım." Dedi Hina.

Takemichi sanki imkanı varmış gibi daha da kızarmış ve kekeleyerek Hina'nın teklifini kabul etmişti.

Gözlerim dolunca kimse fark etmesin diye önüme döndüm ve defterime karaladığım göz çizimine bakmaya başladım.

Takemichi'nin sevgilisi ben olabilirdim. Ona şuan çıkma teklifi eden ben olabilirdim. Takemichi'nin ilk öpücüğünü alan kişi ben olabilirdim. Takemichi'nin domates gibi kızarmasını sağlayan kişi ben olabilirdim.

Ama öyle birşey asla olmayacaktı.

Çünkü Takemichi Hinata'yı seçmişti, beni değil.

Hello.

İkinci kitabımı yazmaya başladım.

Ama bu kitapta cringe olacak galiba, help.

Umarım kitap güzel olur.

Birkaç bölüm sonra Hina ve Takemichi'yi ayırmayı planlıyorum.

Sonra da Takemichi bizim olacak ehehehhe.

Diğer bölümde görüşürüz aşklarım.

Öpücükler muahh.