One Shot

32 0 0
                                    

Καθως ξεφυλιζα το περιοδικο αδιαφοροντας για εκεινο,διαφορες εικονες εμφανιζονταν στο μυαλο μου.Εικονες που εκρυβα χρονια μεσα μου απο τη παιδικη μου ηλικια και την ενηλικη ζωη.Η σημερινη νυχτα ηταν μια νυχτα πολυ σημαντικη για εμενα, μετα την απεξαρτηση μου.Περασε ηδη ενας χρονος χωρις ναρκωτικα και το μονο που αναζηταω αυτο το βραδυ ειναι ενα στενακι γεματο κοκα και συριγγες μονο για μαι τελευταια φορα.Αυτες οι γαμημενες αναμνησεις παντα με στελνουν στο σκοταδι και δενουν στο λαιμο μου μια πετρα για να με τραβα ολο και πιο χαμηλα χωρις κανεναν να με βγαζει απο εκει.ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ η μονη μου διεξοδος.Μαστουρωνες και περνουσαν πολλοι απο πανω σου δεν θυμασαι καν τις φιγουρες τους,το μονο που ξερεις και θυμασαι για μια ζωη ειναι αυτες οι θυσιες που εκανες εστω και για λιγη πρεζα.Ενα τσιγαρο και αλλαζε ο κοσμος.Τον εβλεπες με αλλα ματια.Μονο εσυ και η διασκεδαση που νομιζες πως ηταν διασκεδαση αλλα ηταν αυτοκαταστροφη.Πρεπει να μεινω δυνατη αλλα μου ειναι πολυ δυσκολο να ξεκοψω.Θελω να γυρισω πισω στα στενακια με ολους αυτους δεν ξερω γιατι αλλα με τραβα κατι εκει,εκει πισω.Ολος μου ο εαυτος ειναι εκει οχι απλα ενα κομματι μου.Ολο το εγω μου ειναι θαμμενο εκει δεν θελω να ξεθαψω τη ψυχη μου και να κουβαλησω το κορμι μου ως το πιο σκοτεινο σοκακι για μια τελευταια τζουρα απο αυτα τα τσιγαρα η μια συριγγα καρφωμενη στο χερι που σε κανει να τα ξεχνας ολα και να παλευεις μονο για αυτη.Αυτες οι συριγγες ζητανε να γινουν ενα με εσενα και να παλευεις για αυτες.Η πρεζα ειναι σαν ενα ταιρι,Πως θα παλευες για το αλλο μισο σου ετσι παλευεις και για αυτο μια δοση μια τελευταια δοση που ολη αναζητισαμε αλλα ποτε δεν ηταν η τελευταια.Προσπαθησα να καθαρισω τις σκεψεις μου αλλα πριν το καταλαβω ειχα ηδη φορεσει τα μαυρα μου μποτακια ενω ειχα στα χερια μου λεφτα και κλειδια.Ειχα συρει το σωμα μου μεχρι αυτο το σκοτεινο σοκακι για να γυρισω πισω και ας με βρουνε πεθαμενη με μια συριγγα στο χερι αν δεν ημουν ηδη κατεστραμμενη δεν θα το εκανα αλλα πλεον ξερω.Καρφωσα τη συριγγα στο χερι μου ενω καθομουν σε ενα σκαλι μπορει να ηταν και η τελευταια μου κανεις δεν ξερει ποτε θα ειναι η τελευταια του δοση το μονο που ηξερα ειναι οτι δεν ειχα δικαιωμα στο να ζω χωρις αυτο.Δεν ξερω αν γεννηθικα για κατι μεγαλο το μονο που ξερω ειναι οτι εζησα με αυτο.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 27, 2015 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

SomedayWhere stories live. Discover now