Breath of Death

Chapter 7

SINGTO POV

We run as fast as we can.  Mahigpit kong hinawakan ang kamay ni Krist. I don't care if I'm dragging him or not, basta mahigpit ang pagkakahawak ko sa kanya. I'm damn scared to lose him in this place.

Three weeks from today is our first anniversary as boyfriends. Madami akong plano para sa araw na iyon dahil sobrang importante niyon sa akin. Krist is sweet pero hindi sya ang tipo ng tao na madaling pakisamahan. Moody kasi sya at hindi rin marunong makisama sa mga tao dahil lagi lang itong nasa loob ng bahay. Since elementary, naka home school sya. Senior high na ng magsimula syang pumasok sa mismong paaralan. Sakitin kasi si Krist. He has a heart problem kaya halos ikulong sya ng magulang nya sa loob ng bahay to make sure na hindi sya magkakaroon ng heart attack. Right after he graduated from high school, tsaka palang sya naoperahan. When his heart is stable, tsaka lang sya hinayaan ng magulang nya na magpunta na eskwelahan to attend his classes.

Luckily, he found friends na kayang tanggapin kung ano sya. They help him how to socialized, pero andon pa din talaga yung ugali nya na moody. 3rd year college kami ng magdesisyon akong ligawan sya. I'm not an open gay at natatakot ako kasi baka ireject nya ako. Sobrang kaba ko noon, pero worht it lahat ng kaba ko at pagiging aligaga ko nang mga panahong sinusuyo ko sya. He is mine now and we are going to  celebrate our first anniversary soon. We are not going to die in this place. Mas gugustuhin kong mamatay sa ibabaw nya while pleasuring him.

"Hindi ko na kaya." He pulled me to stop. Nilingon ko sya. Sa tulong ng liwanag ng buwan, I can see how tired he is. Hingal na hingal na sya, samantalang ako ay hindi pa. 

"Babe we have to run. We need to hide, baka mahanap nila tayo."  I wiped his face. Dinama ko ang kanyang dibdib kung saan ang kanyang puso. It's beating to fast.

"Napakalayo na natin sa kanila. Dinig na natin yung alon. Malapit na tayo sa resort o kung hindi man, sa dagat." Hinihingal na sabi ni Krist.

Indeed,  I can hear the waves heating the seashore. Malapit na kami sa dalampasigan.

"Sige, let's rest pero saglit lang. We need to go back to the resort. Hindi tayo totally safe hanggat hindi tayo nakakalabas ng kagubatan." Umupo ako sa tabi ni Krist. I rub his back to help him ease. Hinilig naman nya ang kanyang ulo sa aking balikat at niyakap ang kanyang braso sa aking katawan.

"I'm scared. Anong klaseng nilalang sila?" Ani ni Krist. His voice cracked. Gusto nyang umiyak pero nilalabanan nya iyon.

"Cry babe. It will help you calm." Sambit ko. 

Hindi ko sya masagot kung anong klaseng nilalang ang mayroon sa gubat na ito, dahil kahit ako ay hindi ko alam. Mukha silang tao lalo na yung babae. Hindi ko alam kung cannibal sila or what.

"Babe, I love you. Happy first anniversary to us." Lalong humigpit ang yakap sa akin ni Krist.

"I love you too babe. I will not greet you today, dahil may three weeks pang nalalabi. We will survive in this place, and we will celebrate it together."

Tumango lang si Krist. I kiss his head and hug him tight. We stay in that position, hanggang sa maging maayos ang kanyang paghinga.

"Tara na." Aya nya sa akin. Sabay kaming tumayo at akma na sanang magpapatuloy ng lakad ng bumulaga sa amin ang ulo ng isang nilalang na tinatakbuhan namin.

"EEEK!" Then in smiled to us. We are shocked. Naitulog kami sa aming kinatatayuan. I'm trying to move my body. My brain is commanding my body to move, pero hindi ito kumikilos. 

Tumalon ang nilalang sa aming harapan. Inikutan nya kami habang tumatawa. Then, he suddelnly dive his hand to Krist chest.

"BABE!" I feel the chill all over my body as the creature pull out his hand from my boyfriend chest, together with his heart. Doon lang ako nakakilos. Sinalo ko ang katawan ni Krist. 

No! No! Babe! No!

Masama kong tinignan ang nilalang na ngayon ay nilalantakan ang puso ng aking mahal. Para itong kumakain ng malambot na tinapay. It looked so please on what he is eating.

"Fuck y...." I was unable to finish my word, as something pierce my stomach. Marahan akong yumuko ang I saw a hand with a sharp nail na tumago sa aking tyan mula sa likuran.Hawak nito ang aking atay at bituka.

I smile painfully. Wait for me babe. We will still celebrate our firs anniversary on the after life. Just wait me for me.