A Break-up to Remember TWO [on-going]

why does tonight, have to end?

why don't we hit restart,

and pause it at our favorite parts.

we'll skip the goodbyes.

if i had it my way,

i'd turn the car around and runaway,

just you and i.

--- Tiger Lily, Matchbook Romance

[A/N: Part two na. Excited na ako!!! Ewan ko ba, kung anu-ano ang naiisip ko eh. BTW please read and vote ah. Thank you po ! =)]

==========

Ring-Ring-Ring (phone rings)

Screen says: "Pao<3"

"Hello !"  Pasigaw kong sagot.

"Hello, Pau Im so sorry if ngayon lang ako nakatawag, ngayon ko lang din kasi nabasa mga text mo eh."

"Yun na nga, asan ka ba ha?! Alam mo ba na kanina pa akong nag-aalala sayo ! Tumawag ako sa bahay, sabi ni manang nena di ka pa daw umuuwi. Alam mo ba kung anong oras na? 11:00 pasado na ng gabi." sabi ko sa kanya.

" Eh nagkayayaan kasi na mag-inuman. Di naman ako makatanggi eh, tsaka minsan lang naman eh. Ano ba yung mahalagang-importanteng sasabihin mo sa akin at kanina mopa ako tinatawagan?" sabi niya.

"Yun na nga. Pwede ka namang mag-paalam sa akin eh. Ok lang naman sa akin,kung gusto mo pamaghapon-magdamag kayong mag-inuman. Mahirap bang tumawag at sabihin na "gagabihin ako ng uwi kasi ganito-ganyan" mahirap ba yun PAOLO?!"

"Sorry, sorry na... di na mauulit PROMISE !" sabi niya ng may malambing na tono. Akala naman niya madadaan niya ako dun.

"Sorry? huh... well, bakit nga pala di mo sinasagot mga text at tawag ko?"

"Eh sabi kasi ng tropa, for the boys muna daw. No cellphone. Boy's night out." explain niya.

"So ganun, no cellphones, bakit gusto niyo ba kaming mamatay sa pag-aalala?" sabi ko.

TOK-TOK-TOK !

"Come-in" sabi ko.

"Wait lang." sabi ko naman kay Paolo, asawa ko sa cellphone.

"Yes?" tanong ko kay Lian, assistant nurse.

"Ahm, Doc. na-check ko na po yung pasyente sa Room 402, medyo bumaba na po yung lagnat niya, from 39 to 36 degree na lang po. Pero medyo masakit pa daw po ulo niya."

"Ok, under observation parin siya. Check mo siya ulit after 30mins. If masakit padin ulo niya, I check him up." sabi ko.

"Ok po. Thank you."

"Ok." lumabas na siya ng pinto.

"Oh ano na?" sabi kop kay Paolo.

"Ano ba kasi ang mahala mong sasabihin?" tanong niya. Kanina kasi, nag-text ako sa kanya na may mahalagang-importante akong sasabihin. Suprise pa man din yun para sa kanya. 

"Wala, nevermind!"

"Ano nga kasi yun?"

"Wala na nga. O siya, umuwi ka na. May i-checheck pa akong ibang pasyente.Pero di pa tayo tapos ah." sabi ko in inis na tono.

"Ano nga kasi yon?" sabi niya. Ang kuliiiiiit talaga niya. hehe. Pero isa yan sa mga dahilan kung bakit ako na-inlove sa kanya. Pero galit padin ako sa kanya ngayon.