Zawgyi
႐ွီးခ်န္ မိမိ ေတာင္ေျခနားတြင္
႐ွိေနတုန္း အေဝးမွ တ၍၍ေျပးလာေသာ
ခရမ္းေရာင္ပံုရိပ္ေၾကာင့္ သစ္ပင္တစ္ပင္
ေနာက္တြင္ ဝင္ ပုန္းေနလိုက္သည္...ထိုပံုရိပ္သည္ ေတာင္ေျခနားတြင္
လဲၿပိဳက်သြားတာမို႔ အျမန္သြားကာ
ေနာက္မွ ထိန္းေပးလိုက္မိသည္...ေနာက္မွသူသိလိုက္တာက
ထို ခရမ္းေရာင္ ေကာင္ေလးဟာ
လူမဟုတ္သလို နတ္လဲမဟုတ္
မိစၧာ သာ ျဖစ္ေၾကာင္း...သက္တန္း 100နီးပါးသာ႐ွိေသာ
မိစာၦငယ္က အဘယ္ေၾကာင့္ မ်ား
သူ႔ရဲ႕ လ်ဲ့ပင္း ေတာင္ဘက္ ကို
ထြက္ေျပးလာရတာလဲ...သူဆက္မေတြးေတာ့ပဲ
ထိုမိစာၦငယ္ကို ေတာင္ေပၚ႐ွိ
မိမိအေဆာင္သို႔ ေခၚသြားလိုက္သည္...သူ႔လို သက္တမ္း 500 ေက်ာ္ပီ
ျဖစ္တဲ့ ေကာင္းကင္နတ္ဘုရား ကို
ဒီလို မိစာၦငယ္က တိုက္ခိုက္ႏိုင္မည္မွ
မဟုတ္တာ အသက္တေခ်ာင္းက
ကယ္ေကာင္းပါတယ္...ထိုမိစာၦေလးကို မိမိအေဆာင္႐ွိ
အိပ္ရာထက္ အသာယာတင္လိုက္ပီး
အားနည္းေနတာမို႔ မိမိအစြမ္းနဲ႔
ကုေပးလိုက္ပီး...မိမိအေဆာင္တြင္မိစာၦေလးကိုထားခဲ့ကာ
တျခားအေဆာင္တြင္ သြားေနလိုက္သည္...(ဧည့္သည္ ေဆာင္မ်ိဳးကို
ေျပာတာပါ)မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ မဟုတ္လား...
မိုးလင္းတာနဲ႔ ႐ွီးခ်န္ မိစာၦေလးရိွတဲ့
မိမိအေဆာင္သို႔ ျပန္လာလိုက္သည္.........................
ပထမဆံုး သတိရလာတာနဲ႔
ႏွာေခါင္းထဲ ဝင္လာတဲ့
ရနံ႔သင္းသင္းေၾကာင့္
က်န္းခ်န္ ျပံဳးမိသြားသည္...သူသေဘာက်သည္...
ျဖည္းညင္းစြာ မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္ပီး
ဘယ္ေရာက္ေနလဲ စူးစမ္းလိုက္သည္...အရင္ဆံုး မ်က္ႏွာက်က္ကို
ၾကည့္မိရာ သူရဲ့ မ်က္လံုးတို႔
အလိုေလ်ာက္ ျပဳးက်ယ္သြားသည္...*တိမ္လႊာ *
မ်က္ႏွာက်က္မွ တိမ္လႊာတံဆိပ္ေၾကာင့္
သူ႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ ထဲ႐ွိေသြးမ်ားပင္
ေျပာင္းျပန္စီးဆင္းသြားသလို...
YOU ARE READING
Quadrille💙💜
Fanfiction(Zawgyi / Unicode) ႐ွီးခ်န္ /က်န္းခ်န္ "ငါ့လို ေကာင္းကင္နတ္ဘုရားက မင္းလို မိစာၦေလး တေယာက္ ကို ခ်စ္မိမယ္လို႔မထင္ထားခဲ့ဘူး" "မိစာၦ နဲ႔ နတ္ဘုရားက ႀကိဳက္လို႔ရတယ္လား" ရှီးချန် /ကျန်းချန် "ငါ့လို ကောင်းကင်နတ်ဘုရားက မင်းလို မိစာၦလေး တယောက် ကို ချစ်မိမယ်လိ...