What does she have that i don't?

- Σεζόν 1 Επεισόδιο πρώτο -

Όλα ξεκίνησαν στις αρχές πρώτης λυκείου , οι δυό μας στην ίδια τάξη και η αλήθεια είναι πως πάντα υπήρχε κάτι παραπάνω από μια απλή φιλία μεταξύ μας . Όμως ποτέ κανείς από τους δύο δεν έκανε κάποιο βήμα γιατί ξέρουμε και οι δυό μας πως αν υπάρξει κάτι με εμάς τους δύο... δεν θα τελειώσει εύκολα .

Είμαι όμως πλέον αποφασισμένη πως κάποια στιγμή αυτό που θέλω εδώ και τόσο καιρό , θα συμβεί αργά ή γρήγορα .

----------------------------------------------------------
ΣΕΠΤΈΜΒΡΙΟΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ
---------------------------------------------------------

Ξυπνώντας με όλο μου το κέφι γιατί έχει περάσει επιτέλους όλο το καλοκαίρι , θα πάμε στον αγιασμό και θα τον ξαναδώ τον Χάρη... αχχ
απλά δεν μπορώ να περιμένω να πάω σχολείο να τον αντίκρυσω .

Φτάνω σχολείο με την Κασσάνδρα και τον Ηρακλή παλι κρατάω το φανάρι,  με το που πατάω το πόδι μου μέσα τον βλέπω να με κοιτάει , αρχίζω να αγχώνομαι αλλά συνεχίζω να τον κοιτάω μέχρι να σταματήσει εκείνος . Έχει το ομορφότερο βλέμμα που έχω δει ποτέ μου , αχ δεν ήθελα να σταματήσει να με κοιτάει ποτέ . Όμως τελικά σταμάτησε...αλλά όχι μόνος του .

Βλέπω την Ηλιάνα από το Α4 να τρέχει , να βάζει τα χέρια της πίσω από τον θώρακα του , να πλησιάζει τα χείλη του και να τον φιλάει συνεχίζοντας εκείνος το φιλί . Έπαθα σοκ καθώς μπήκα στην τάξη με νεύρα και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ με την καμία !

Ποια είναι αυτή που νομίζει πως μπορεί να τον φιλάει όποτε θέλει ;;; Γιατί γαμώτο , γιατί βρήκε κοπέλα στην αρχή της χρόνιας και γιατί έπρεπε να το μάθω με αυτόν τον τρόπο ;

Ήμουν σίγουρη πως όλο το καλοκαίρι θα έκανε κάτι με αρκετές αλλά όσοι ξέρουν τον Χάρη , γνωρίζουν πως δεν κάνει σχεδόν ποτέ σχέσεις .
Γιατί διαλέξε την Ηλιάνα ως την μοναδική σπάνια περίπτωση σχέσης του ,
δεν την πήγαινα που δεν την πήγαινα ποτέ ... τώρα έχω κι άλλο λόγο να μην την συμπαθώ . Γιατί αυτή ; Τι παραπάνω έχει από εμένα ;
Πες μου γιατί πρέπει να σας βλέπω σε κάθε διάλειμμα αγκαλιά; Τι έκανα στην προηγούμενη μου ζωή και τα τρώω όλα στην μούρη ;

Και δεν είναι πως έχει και κάνα συγκλό πρόσωπο , ούτε σωματάρα και από προσωπικότητα μια από τις χειρότερες που έχω γνωρίσει , γνωστή και ως κλασική "Η καγκουρό- γκόμενα του σχολείου" . Μα τι δουλειά έχει ο Χάρης με αυτή , είναι τόσο γλυκός , τόσο καλός με όλους και προφανώς ΘΕΟΓΚΟΜΕΝΟΣ !
Τον θέλει το μισό σχολείο και αυτός πάει με αυτή; Εγώ κάθομαι ξανά μόνη γιατί η Κασσάνδρα κάθεται πάντα με τον Ηρακλή . Μόνη σαν το λεμόνι για άλλη μια φορά αλλά όχι για πολύ...
Και πάνω που αρχίζει να με πιάνει η ξενέρα ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και βλέπω ένα μανάρι , να έχουμε μείνει όλες με το στόμα ανοιχτό , μπαίνει μέσα και να λέει :

-"Συγγνώμη που άργησα , μετακόμισα πρόσφατα και ακόμα δεν έχω συνηθίσει τα μέρη ".

ΚΑΘΗΓΗΤΉΣ: - "Δεν πειράζει παιδί μου
πέρασε και μιας που είσαι καινούργιος πες μας κάτι για εσένα ."

ΕΜ-"Ωραία...Με λένε Εμμάνουελ , είμαι 17 , ασχολούμαι με τον στίβο 7 χρόνια και όπως είπα πρόσφατα μετακόμισα από την Γερμανία για προσωπικούς λόγους"

ΚΘ- " Καλώς ήρθες , θες να καθίσεις με...την Μέλανη μιας και δεν κάθεται με κάποιον;
Μέλανη , σήκωσε το χέρι σου για τον Εμμάνουελ"
 
*Σηκώνω το χέρι , και με κοιτάει με ένα ελκυστικό βλέμμα ...τα έπαθα όλα .
Έρχεται και κάθεται δίπλα μου και μου χαμογελάει , ανταποδίδω και δαγκώνει τα χείλη του γελώντας*

ΜΕΛ- "Γιατί χαμογελάς;" *λέω γελώντας*

ΕΜ- "Έχω μια διαίσθηση πως...θα περάσουμε καλά εμείς οι δύο"

*Με το που το ακούω , ρίχνω μια κλέφτη ματιά στο πίσω θρανίο στο οποίο κάθεται ο Χάρης και παρατηρώ πως κοιτάει τον Εμμάνουελ με επίμονο βλέμμα*

ΜΕΛ- "Συμφωνώ απόλυτα" *την πέταξα την σπόντα*

*Τελείωσε ο αγιασμός και αποφασίσαμε με την παρέα μου να βγούμε σε γνωστό μαγαζί καφέ-μπαρ της περιοχής μου*

Πλησιάζω τον Εμμάνουελ και του λέω :

ΜΕΛ-"Μιας και είσαι καινούριος και σε συμπάθησα πρότεινα στην παρέα μου να βγεις μαζί μας, τι λες;"

ΕΜ-"Μα καλά πόσο με συμπαθήσες και θες να βγεις μαζί μου;"

ΜΕΛ-"Αυτό δηλαδή είναι όχι;"

ΕΜ-"Δεν απάντησες στην ερώτηση μου."

ΜΕΛ-"Πολύ αέρα δεν πήρες ;"

ΕΜ-"Ναι, ακόμα δεν απάντησες στην ερώτηση μου."

ΜΕΛ-"μπορεί και ναι μπορεί και όχι.."

*δεν απάντησε σε αυτό που είπα και χωρίς κανένα δισταγμό ήρθε μαζί μας για καφέ*

Τι ήθελα και το πρότεινα το αναθεματισμένο το καφέ-μπαρ; Από ότι φαίνετα η Ηλιάνα και εγώ δεν έχουμε μόνο το ίδιο γούστο στα αγόρια αλλά και στα μέρη που συχνάζουμε... πόσο με εκνευρίζει αυτό πραγματικά . Θέλω να την κοπανήσω με ότι βρω μπροστά μου , πλέον κοιτάω τυχαία αντικείμενα και από μέσα μου λέω:

"Αυτό λες την βγάζει knockout να τελειώνουμε;"

{Εγώ και η παρέα μου η οποία αποτελείται από εμένα , την Κασσάνδρα τον Ηρακλή και καμιά φορά τον Χάρη ,  πάντα περνάμε καλά μαζί αλλά μόνο και η ύπαρξη του Χάρη στο ίδιο μέρος με εμένα , μου προκαλεί άγχος και όσο περνάνε οι εβδομάδες αρχίζω να νιώθω άσχημα για το πώς μου αρέσει κάποιος που έχει κοπέλα . Η σκέψη και μόνο να βρίσκομαι στην θέση της Ηλιάνας με κάνει να αναρωτιέμαι τι θα έκανα αν ήμουν αυτή}

-Τέλος 1ου κεφαλαίου-

Ελπίζω να το απολαύσετε όσο κι εμείς .