06

8 1 0
                                    


Days went so fast. It's our vacation already. I am really looking forward to this because I cannot wait to escape the house, my parents, school--- reality.


Nakatingin ako sa bintana ng eroplano at kitang kita ko ang dagat na napakaganda. While Serra is sleeping beside me. Maya maya pa ay nakarating na rin kami sa local airport ng Siargao. We were fetched by the service ng resort na tutuluyan namin. 


Hindi naman matagal ang byahe patungo roon kaya narating namin ito kaagad. Isang babaeng staff ang naghatid sa amin sa aming kwarto. It's a room with 1 queen sized bed sa harap nito ay tv. May couch na rin at mini kitchen. May sariling bathroom and a balcony enough to see the beautiful beach view.


Tamang tama lang sa aming dalawa ang room na ito. Nauna kami ni Ashley rito dahil ang mga pinsan niya ay uuwi pa lang ng Pilipinas. They decided to spend their summer here because they miss PH and they haven't tried Siargao beaches.


Naligo ako pagkarating namin sa room, ganoon din si Ash. We went down after to grab lunch pagkatapos namin kumain ay bumalik na rin kami sa room.  Nagpahinga kami dahil pareho kaming napagod. Mamayang hapon namin planong mag explore.


I dozed off to sleep and woke up around four-thirty. Lumabas ako sa balcony tsaka sinubukang tawagan si Josiah. 


[hi, how's the trip?] bungad niya. Pagkarinig ko pa lang ng boses ay sumilay agad ang ngiti sa aking mga labi. 


"Good, it's tiring rin." I replied pouting my lips, akala mo naman ay nakikita ang mukha ko. We've been just talking through ig voice call. He said he's not yet ready to show his face to me baka raw maturn off ako agad.


"I want to see you na, Zane." I said.


[Walang second name basis, doc. Wag muna baka bigla mo ako i ghost, thomasian ka pa naman.] biro pa niya. 


"Hoy excuse me, hindi ako ghoster!" Napairap ako sa kawalan. "You're always driving me inZANE!" diniinan ko pa ang pangalan niya.


[Wow, ang witty, Louisse.] I chuckled.


"Huy, andyan ka pa ba?" Sabi ko nang biglang tumahimik ang linya niya.


[wait, nagiisip kasi ako.. ah, shit! wala akong maisip! Bakit ba kasi ang hirap isipan ng ganun ang pangalan mo?] 


"I have this amazing skills kase. You know, humor." Palagay ko ay nakangiwi siya sa sinabi ko.


Nag usap pa kami saglit bago kami nag paalam. When I went in Ash is already awake, staring at me na may suot na nakakalokong ngiti. Agad akong tumawa at umirap sa kanya.


"So, is that Josiah guy? Ikaw ha, di mo sinasabi sakin!" Sinundot niya ang tagiliran ko.


"I'm gonna tell you naman kasi kaso lately i'm not feeling my best. Wala akong gana ikwento. Ikaw, chismosa ka talaga!" Biro ko pa tsaka pumunta sa cr para magpalit ng damit.

USA SERIES #1: Lost in San Francisco StreetsWhere stories live. Discover now