Ağacın altında, sevgilisine yaslanmıstı 19 yaşındaki genc kız. Beraber güzel bir parka, piknick yapmaya gelmislerdi. Cokta eğlenmislerdi. Kızın fark etti bisey vardi, annesi öldüğünden beri hic bu kadar mutlu olmamışdı.
19 yaşındaki genc oğlan, sevgilisi ona yaslandığından beri, kokusunu icine cekiyodu. Bildiği tek bişey vardi, bu kızı herşeyden cok seviyordu.
-----------------------------------------------------------------
Suara tarafından
"Bikere öpim öyle git", demisti anlımda ismi yazılan adam.
Al iste gine öpmek istiyodu beni. Utançla basımı yere eğdim. Kızardığımı yemin edebilirim.
"Hayır olmaz", diyip arabadan indim. Gülüsünü arkamdan duyabiliyodum.
Camı acıp "Bu hallerini cok seviyorum", diyip öpücük yolladı ve yavaş yavaş arabayla uzaklaştı.
Yüzümdeki tebessümle eve doğru yürümeye basladığımda, birisi kolumdan tutup kendisine döndürdü. Babamdı, beni sevmeyen ve annemin ölümü icin beni sorunlu tutan adam.
Kolumdan tutup, beni eve doğu sürüklemeye başladı, tabi küfür etmeyide ihmal etmedi.
Eve geldiğimizde zor anların beni beklediğini anlamıstım. Anahtarla kapıyı actığında ellerimin çoktan terlediğini hissetim. Çok zaman gecmeden, kolumdan tutup, beni yere fırlatı ve üzerime doğru yürümeye başladı. Adımları yanımda bitiğinde, sol yanağımdaki hissetiğim keskin acıyla başım sağ tarafa döndü. Hic vakit kaybetmeden, sol ayağınla beni tekmelemeye basladı. Kafamı aynaya dönderdiğimde, burnumdan akan sıvıyı gördüm.
"Noluyor burda ?", abimin sesini işitiğimde, onun beni bu durumdan kurtaraçağından ümit etim. O ise sadece bana bakmakla yetindi. Gökhan abimle yalvaran bakışlariyla baktığımda, arkasından Bedir abim belirledi
Bense fazla dayanmayıp, kendimi uykunun kollarına bıraktım.
-----------------------------------------------------------------
Kapı calınıyodu,
kalkıp bakmak istedim ama ağrılarım yüzünden kalkamadım.
"Suara ! Ac kapıyı ! ", Melekti bu. Bağırmak, kurtar beni diye haykırmak istedim, ama olmadı, sesimi cıkaramadım.
"Acsana şu lanet olası kapiyi", diye bağırmıstı Melek tekrardan.
Meleği çoçukluğumdan beri tanıyorum. O benim herşeyim, sırdaşım, kardeşim. Ayni üniversiteye gidiyoruz. Tabi Bünyamini ve Rüzgarı unutmasak. Rüzgar ise yarı alman. Babasi türk, annesi alman. Emin değilim ama Meleğe karşı baska duygular hissetiğini hissediyorum ve aynı şekilde Melekte ona karşı boş değil.
Bünyaminse, aşık olduğum adam. Herşeyden çok seviyorum onu. Bünyaminde beni sevmesine rağmen, Ailesi beni hic sevmedi. Nedenmi ? Bünyamin, zengin Ailenin tek çoçuğu, bense fakir bir ailenin kızı. Ailesi bizi ayırmaya çalışdılar ama, buna rağmen beni Bünyamin hic bırakmadı, bana bikere bile sesini yükseltmedi. Onun aksine hergün babamın dayağından mahrus kaldım. Annemin ölümü icin beni sorumlu tutuyo, cünkü Annemin iki seçeneği vardi, ya beni doğurup kendisini ölüme teslim etcekti yada beni öldürüp kendisi yaşicaktı. Ama o beni yaşatmayı ve kendisini ölümün elline bırakmayı secmisti.
Tabi bi tek Babam değil, Gökhan ve Bedir Abimde beni Annemin ölümünden sorumlu tutuyorlar, bi tek Teyzem haric. Babam beni sevmediği gibi onuda sevmiyo, cünkü Annemin böyle bir karar aldığını, bi tek Teyzem biliyodu ve Annem ona yemin etirmişti kimseye söylememesi icin.
Kapının siddetle kırılmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım. Rüzgar kapıyı kırmıştı, yanındada Melek vardı. Melek koşarak yanıma geldi.
"Canim iyimisin" , diyerek başımı kuçağının üstüne yerleştirmişti, bense sadece kafamı sallamakla yetindim.
"Suara", koşarak yanıma gelmisti Rüzgar, "Hastaneye götürelim mi seni ?", diyerek dizlerinin üstüne oturdu.
Klassik Rüzgar iste, cok düşünceliydi. Bense gine hayır diyerek kafamı sallamakla yetindim. Yüzümde ıslak bisey hissetim. Başımı kaldırdıgımda Meleğin ağladığını gördüm.
"Canım, o baban olcak hayvan herif yaptı dimi sana bunu". Cevap veremedim, ne diyebilirdim ki, kafamı eğdim.
"Rüzgar yardım et, yatağı yatıralım".
Biryerimin acımamasını özen göstererek beni kucağına aldı ve yatağı yatırdı.
"Canım biz iceriye geciyoruz dinlen sen", dedi Melek beni düşündüğünü iyice belli ederek.
Tam gidiyorlardı ki, Meleğin elini tutup zar zor konusmaya basladım.
"Bünyamine hic bisey demeyin", ikiside başını sallayıp kapıyı kapatıp dışarıya cıktılar.
-----------------------------------------------------------------
Kapının şiddetle acılmasıyla yorgun olan gözlerimi actım. Babam karşımda dikiliyodu, pis pis sırıtıyodu, sanki senin bu yaptıklarıni ödetcem gibi bakıyodu, oysa ki ben yanlış bisey yapmamıştım, sevmekten hariç. Sonunda konuşmak icin ağzını actı
"HAZIRLAN YARIN SENI ISTEMEYE GELIYORLAR !"
-----------------------------------------------------------------
Charakterler...♡
Suara - Selin Şekerci
Bünyamin - Furkan Andıç
Gökhan - Gökhan Keser
Bedir - Gürbey Ileri
Melek - Ayca Aysin Turan
Rüzgar - Ali Ersan Duru
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Annem yanımda olsaydı...
Romance...Bünyaminse, aşık olduğum adam. Herşeyden çok seviyorum onu. Bünyaminde beni sevmesine rağmen, Ailesi beni hic sevmedi. Nedenmi ? Bünyamin, zengin Ailenin tek çoçuğu, bense fakir bir ailenin kızı. Ailesi bizi ayırmaya çalışdılar ama, buna rağmen b...
