Lauren's POV
Ang kapal ng mukha ng lalaking yun! Naghanap ba naman ng kiss..tss. kahit maging asawa ko yun hindi ko ikikiss yung bastard na yun."Good Morning,beautiful" Beautiful mo mukha mo!
"Whatever!"
"Sungit" It's mee..
"Yaya where's mom and dad??"
"Ma'am,,out of town po."
"Bakit hindi man lang niya sinabi sa akin"
"Ayaw niya daw po kayong maistorbo"
"For what?"
"Natutulog ka daw kasi" sabi ni bastard.
"Si yaya ang tinatanong ko!"
"Opo ma'am,,natutulog ka daw kasi po"
"Okay,,go to your station"
"Thanks,ma'am"
Tss. Kailangan ba talaga to?? Sabay kumain?? Shit kung ganun hindi na ako papayag.
"Hoy bastard,mag-usap nga tayo ng seryoso??"
"Okay pag-akyat natin sa kwarto mo" good
"Ge"
Natapos na kaming kumain. Wala namang naging problema.
"Oh ano pag-uusapan natin??"
Tumingin ako sa kaliwa at kanan para maicheck kung walang tao. Wala naman.
"Pwede ba pag-ayos na ang company namin mag-divorce tayo?"
"Sure! Ayun din kaya ang plano ko"
"Tss. Bakit hindi mo sinabi sa akin?"
"Ehh kasi hindi kita makausap."
"Hoy magkausap po tayo kagabi!"
"Whatever!"
Palabas na ako nang kwarto nang biglang hilain ako.
"Gag* ka ba? gusto mo bang masapak."
"Grabe to ahh,,hinila lang sapak agad di ba pwedeng kiss muna?"
"Yeah whatever!"
"Ano bang meron sa whatever?? Bakit yun ang favorite word mo.."
"You don't have to know"
"Dali na,,pleaseee??"
"Yeah whatever"
"Tss..whatever na naman."
