Bazı aşklar aşka ihanettir..
______________________________________
Ekimin ağzından ;
Sabah lanet olası bir baş ağrısıyla uyandım. Öyle agriyorduki kafamı kopartıp atmak istedim bir an. Ölsem belki geçerdi ha ?. Etrafıma kısa süreli bir bakış attım. Evet son hatırladığıma göre.. Iıı.. Mericin evindeyim hala. Yan tarafımda komidinin üzerinde telefonumu hemen elime aldım. İnternetimi açarak whatsAppa girdim tabiki. Fazla kisi mesaj atmazdı bana. Ama bir sürü bildirim geliyordu boyuna. Vee evet bekledigim mesajlar.
Kim Deniz; Hayatım vardınızmı ?
Kim Cem; Nasılsın küçük vardınızmı ? Orada bizi unutma sakın.
Unutmam merak etme ufaklık.
Kim Bahadır; Ekim vardınızmı ?
Ehh Bahadır ancamı aklına geliyorum.. Neyse bari cevap versem iyi olacak.
Kime Denize; Vardık bebegim. Hatta ilk günden neler oldu neler detaya girmiyicem. Aradığımda anlatırım.
Diye bir mesaj yazdım Denize.
Kime Ceme; İyiyim ufaklık. Vardık. Sanada anlatıcaklarım çok. Unutmam merak etme :)
Onada kısa bir mesaj yazdım. Sıra bahadıra geldi.
Kime Bahadıra; Evet.
Diye onada mesaj attım. Ve hemen cevap verdi tabiki yine uyumamışmıydı bu çocuk. Saat 7 be adam niye uyumadın..
Kim Bahadır; Sen nasılsın ? Orası nasıl ? Alışabildin mi ?
Ammada alıştım ha. Meriç olmasa hayatta alışamam buraya. Yarın okula başlıyorum.. Meşhur Yeni KAYHAN KOLEJİ.. İnsallah arkadaslarim iyidir..
Kime Bahadıra; Çok iyiyim. Saol. Burası iyi güzel. Alıstım Meriç sayesinde.. :)
Şuan sinirden kuduruyorsun Bahadır bey kabul et.
Çok geçmeden,
Kim Bahadır; Tamam bakalım kendine dikkat et.
Kime Bahadıra; Ederim.
Dedikten sonra whatsApp'ı kapattım. Ve yatağımdan kalkıp banyoya gitmek için yalpalamaya başladım.. Yavaş hareketlerle üzerindeki çıkarıp duşa girdim. Güzel bir dusun ardından odama geçip kot şort kombine seçtim. Seçtikleri mi üzerime geçirip saçlarımı kurulum ve doğal haliyle bıraktım. Ardından hafif bir makyaj yaptım. Bu oda Mericin kızlarına aitti. Bende her kaldığında kullanırım. Tamda bana göre kıyafetler...
Aşağı indiğimde Meric kahvaltı hazirliyordu. Kapının pervazina dayanip merici izlemeye başladım. Gercekten tam bir sevgili olacak özellikleri taşıyordu. Bu kadar yakın arkadaş olmasaydık kesin kayardım..
Dusuncelere dalmisken mericin sesiyle irkildim. " Beni izlemen bittiyse kahvaltı edelim minik" dediğinde daha arkasini dönmedigink farkettim. Nasil gömüştü beni götünde gözümu vardı acaba ¿?
Kahvaltımızı edip yeni okuluma gitmek için hazırlandık. Çantamı alarak evden çıktık. Meriçin ısrarıyla okula beni o bırakacaktı. Uzun bir yolculuk tan sonra yavasladiginda geldigimizi anladım. Yeni bir hayat beni bekliyordu... Kayhan koleji...
Babamın zoruyla özel okula yazılmıştım. Aslında iyi olmustu kimsenin ağız kokusunu çekemezdim. Merici optukten sonra yeni okulumun bahcesine doğru ilerledim. Neyseki babami arayip arabami okula yollamasini demistim. Okulun bahcesine geldigimde herkezin gozlerini uzerimde hissediyordum zaten. Cunku biraz dekolteli giyinmistim. Goguslerim ve kalcam oldugundan biraz buyuk oldugu icin giydiklerim uzerime tam oturuyordu. Biraz adimlarimi hizlandiracaktimki kafami kaldirip yan tarafta grup halinde oturanlara kacamak bir bakis attim onlarda dikkatli bir sekilde bana bakiyorlardi. Ne vardi bende? Sanirim yeniyim diye dikkat cekiyorum. Onlara bakarken onume bakmayi unuttugum icin bir bedene carptim. Cok sertti. Ben seldelenip geriye dogru adim atarken oda "Dikkat etsene yeni" diyerek bana kaslari catik bir sekilde baktigini gordum. Aramiza bir kafa daha girecek kadar fark vardi. Bu kadar kisa olmak zorundamiyim yaa diye kendime kufurler yagdirirken "Kusura bakma görmedim." dedim ama o beni dinlemeyerek yanimdan hizla gecip gitti. O grubun yanina oturdu. Bacak bacak ustune atarak. Oturup kafasini bana dondurdu ben hala durmus onun sokunu atlatmaya calisiyordum. Kimdi bu ¿? Dusuncelerimi bir kenara savurduktan sonra yurumeye devam ettim. Neyseki zil calmisti. Dogru direk bir kizi durdurup müdürün odasını sordum ve 3. Katta oldugunu söyledi. Müdürün odasini bulup sinifi öğrendim. 11-B olduğunu öğrendim. Teşekkür edip sinifi aramaya basladım. Koridorun sonuna geldigimde 11-B yazisini gördüm. Kapiyi tiklatip iceri girdim. Gözler bana dönmüştü. Utandigimi hissettim. Biran. Herkez homurdanıyordu ve bana bakıp birbirlerine birseyler demeyide ihmal etmiyordu bazilari islik calip "uhuu" diye garip garip sesler cikartiyorlardi hic birini takmadim ve hocaya dogru ilerledim. "Şimdilik boş bir yer bulup otur sonra kendini tanıtırsın. Bu arada sınıfa hoşgeldin küçük kız." beni aşağılamışmıydı. Ne hakla ? Neyse simdi onu çekemem. Nasıl olsa genç bir adam. Ve yakışıklı. Onu bir kaç kere yukarıdan aşağıya süzdükten sonra boş yer aramaya başladım.
Yanlış görmüyorum demi. Herkez bana laf atıyordu ama o sadece beni süzmekle yetiniyordu. Bu okulun erkekleri neden bu kadar yakışıklı ve çekici. Allahım cennetemi düştüm acaba. Diye düşünürken o cocugun yanına geldigimi fark ettim. Tam oturacaktım ki kızın teki omuzuma çarparak o çocuğun yanına oturup "Burası benik yerim git benim kalktığım yere otur." deyince kendime gelerek ona öyle bir bakış attım ki bakışlarını benden çekip yanındaki cocugun suratına çevirdi.
Cocuk hoşnut olmamış bir şekilde yerinde biraz kıpırdandı ama benden gözlerini çekmediğine bahse girerim çünkü hislerim beni yanıltacak güce varamadılar ne yazıkki. Sonra o adını bilmediğim kızın kalktığı yere gidip oturdum. Yanımdaki çocuğa bir bakış attım ama o bana değil bakışlarını takip ettiğimde en öndeki sarışın kıza bakıyordu. Suratında 9yle bir ifade vardıki anlamak için yüz bilimci olmak lazım. "Merhaba." dediğimde zar zor bana dönerek baktı ve beni bir süzdükten sonra "Sanada Merhaba" dedi biraz sıcak kanlı olamazmısınız siz lanet olasıca çocuklar. Ayağa kalkaraka kendimi tanitmaya basladim. " Ben Ekim, İstanbuldan Karahan kolejinden geliyorum." diyerek oturdum. Abaza ama yakisikli cocuk doluydu. Karahan koleji dememle o çarpıştıgım cocuk bana öyle bir bakış attıki fazla konuşmamam gerektiğini hissettim. Ve oturdum. Garip olmuştum. Ama o yanındaki şıllık hala ona bakıyordu. O çocuk neden hışımla bana bakmıştıkı neyse. "Karahan kolajindenmi geldin ?" diye soran kişiye bakışlarımı çevirdim. Yanımdaki cocuk ilk defa benimle konuşmuştu. Suratına baktığımda kaşları havada bana bakıyordu. "Evet bir sorun mu var ?" diye sordum. "Hayır tabiki orada arkadaşlarım var. Can ve Cem tanıyormusun ?" diye sorunca "Evet aynı ortamlara giriyorduk ve çok yakın arkadaşlarım. Yediğimiz ve içtigimiz ayrı gitmez." diye kısa bir özet geçtim. "Cem bana bahsetmişti sizin okula arkadaşım gelicek. Ona göz kulak ol demişti demekki senmişsin haa bu arada adım. Emir" diye aciklama yapti en sonunda onunla konusmayi basarmistik disaridan ne kadar konusmayan biri gibi gözüksede ici aksini gösteriyordu."Memnun oldum Cemle konuşucam. Burada hiç arkadaşım yok bana eşlik edermisin ? Diye sordum oda "Tabiki" diyip bana karşılık vermiştim. Sevinmiştim simdiden daha ilk günden bir arkadaş kazandim. Dersin bitmesini beklemeye koyulurken o cocugun bakışları 'karahan kolajinden geldim' dedigimden beri üzerimdeydi bakmadanda hissedebiliyordum. Tam ona bakıcaktım ki telefonumun titremesiyle cebimden telefonumu cikardim.
Kimden: Meriç.
Arkadaşlarına fazla kaptırma kendini. Minikcim. Benimde varlığımı hatırlatıyım diye mesaj attım kantinde bekliyorum.
Bir sen eksiktin yavru kuş. Neyse tenefüste gidicektim. Özlemiştim onu. "Ekim şimdiden uyuyor musun ?" diyen hocaya kafamı kaldırıp baktığımde gerkezin bana baktıgını fark ettim. "Kusura bakmayın" dedikten sonra yanımda bir kıkırdayan Emire bir bakış attım. "Biraz aksidir ama bisey diyemez takma" dedi. "Yani tekrardan yatabilirsin." diyede ekliyince kafamı tekrar masaya koydum. Ve bir kaç dakika sonra zil çaldı. "Emir hadi kalk seni birisiyle tanıştırıcam. Sonrada bana birseyler anlatmanı istiyorum." dedikten sonra kalktı ve o sarışın kıza tekrar bir bakış attıktan sonra arkamdan yürümeye başladı. Tam kapıya geldim ki birisi tekrar koluma çarparak beni seldeleyince tam yere düşecektim ki Emir beni tuttu. "Teşekkür ederim" dedikten sonra bana çarpanın kim olduguna bakmak için kafamı çevirdi yine o şıllıktı. "Takma o malı. Erene takıntılı. Ondan böyle bu arada adı Firdevs." dedikten sonra o kıza bir bakış attım ama uzun sürmedi çünkü aşşagıda Meriç bekliyo. "Neyse hadi gidelim. Beni kantine götürürmüsün ? Yolları pek bilmiyorum da." diyip kıkırdadığımda "Düş önüme sarıı." deyip oda gülümseyince sınıftan çıktık. Bende Firdevse omuz attım ama o bana birsey dememişti. Amacı neydi. Neyse. Bundan sonra düşman olacagız. Bu kesindi. Kantine indik en sonunda ve koşarak Merice sarıldım. "Hoşgeldin yavru kuşum." dedim. Oda bana aynı şekilde sarılıyordu.
Emirin yalancı öksürüğüyle ayrıldık ve bana baktıgı yere baktığımda Eren denen o çocuğun bize çok dikkatli ve şaşırmış bir şekilde baktığını görünce. Meriçten ayrıldım. Emirle Merici tanıştırmaya kalktıgımda onlar kaynaşmışlardı.
Ne zamandan beri o çocukla bakışıyorduk biz ?..
