"Gökyüzüne dokunmaya çalıştım ilk defa,seni gördüğüm günün gecesi.Belki gökyüzünün bir yerlerinde sen varsındır diye.
Üç yıl önce bugün toplayıp bir balonun içine attığımız papatyalar,balona güvenip orada kalacağını sanıyordu belkide..
Balonu patlatmış mıdır gökyüzü sevgilim?
Papatyaları fırlatarak dünyaya,mutlu etmiş midir birilerini?"
Arkasına bile bakmadan yol alan bu adamı aklımdan çıkarmam gerektiğinin farkındaydım ancak gözlerimin içine her baktığında sevinç dolan içim bana engel oluyordu.Ankarada yaşıyorum.Mutsuzum ama hala keyfim yerinde.Söylediği her kelimenin bende bir iz bıraktığını bilmeden konuşan bir adam sevdim.Ve ben öyle bir adam sevdim ki bana dünyada başka kimse olmadığını gösterdi.Bu arada ben Cansu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizli Cennet
PoetryO'nu kurtarmıştım,nereden olduğunu bilmiyorum ama onu başkalarına muhtaç olmaktan kurtarıp kendi dünyasına muhtaç bıraktığım için üzdündüm,tek bildiğim şey bu. karanlık bi odada bir başına kendi adasında,başkalarının zihinlerine köprü kurmak zorunda...
