フリーダム Eremin

5.

...
Rahat konusabiliceğimiz biyere geldiğimizde bize döndüler ve aralarından biri konuşmaya başladı

"İnsanların arkandan neler dediğini duyuyosundur heralde bence artık bu okulda devam edemezsin"

"Buna senmi karar veriyorsun?"

Arkamızdan gelen tanıdık sesle o tarafa doğru döndüm eren gelmişti şaşkınlıkla ona bakarken o yanıma geldi ve elini omzuma koyarak konuşmaya devam etti

"Bende öyle düşünmüştüm eğer daha fazla saçma sapan şeyler demiycekseniz bu sarışınla işim var görüşürüz"

Dedikten sonra kolumu tuttu ve çekiştirmeye başladı o sırada Connie yerinde duramayıp ortaya atlamıştı

"Sendemi arminle uğraşmaya geldin eğer öyleyse ikile"

Ve korkunç olduğunu düşündüğü ama tam tersine komik duran şu bakışını yaptı

(Sashayla birlikte jeanı düelloya davet ettikleri bölümdeki gibi düşünün)

İstemeden gülmüştüm erende bana dönmüş ve gülümsemisti

"Öyle bi derdim yok merak etme"

Dedi ve beni alıp götürdü biz uzaklaşırken mikasanın çocuklara vurma sesleri ve Connieyle sashanın ona tezaurat yapma seslerini duymaya başlamıştım bile jeanda her zamanki gibi olayı ayırmak için bağırıyodu onları bu halde bırakıp gidince içimde küçük bi pişmanlık olmuştu ama iki saniye falan
Eren beni bı parka getirmişti ve salıncaklar dan birine oturmuştu bende diğerine oturunca aramızda bi sessizlik olmuş ve ben bu sessizlikten rahatsız olup konuşmaya başlamıştım

"Şey neden getirdin beni buraya"
"Getirmememimi tercih ederdin?"

Dediğiyle bi an duraksamıştım

"Ah hayır tabikide ama merak ettim sonuçta pek yakın değiliz"
"Yakın olalım o zaman"

Dediğine gülümseyerek önüme döndüm ve hafifçe sallanmaya başladım oda benim yaptığımı yapmışdı iyi birine benziyodu ama çok sessizdi bu yüzden ne hissettiğini kestiremiyodum onun aksine duygularımı fazla belli eden bı insandım
Bana baktığını hissettiğimde yüzüne bakmaya başladım bana bakıyordu ve bişeyler dusunuyo gibi bir hali vardı

"Bişeymi oldu"
"Hayır...gözlerin çok güzel"
"A-ah şey evet yani t-teşekkürler seninkiler de çok güzel ıhm yeşili severim"

Ani gelen iltifatla ne diyceğimi şaşırmış ve bişeyler gevelemistim yanaklarımın kızardığını hissediyodum ama yalan yoktu gözleri gerçekten çok güzeldi sanki bütün dünyayı gözlerinde görüyormuşum gibi...
Gülme sesiyle tekrar erene baktım

"Hey kıpkırmızı olmuşsun"

'neden acaba' diye geçirdim içimden tabi yüzüne karşı söyleyemezdim aşırı utanıyodum ve yüzüne bile bakmak istemiyodum

...

329 kelime bu seferki biraz kısa oldu sanki ama pt2 atmak için son bolumden sonra direk yazdım neyse nasıl olmuş aga söyleyin bide fikir verin bana ayol
Neyse siyu