Hayat Işığım

3.Bölüm HOŞGELDİN

Akşama doğru Ilgaz'ın yanından ayrılıp evime geldim. İlk iş ılık bir duş aldım. Adidas eşofman takımımı giyip, televizyonun karşısına geçtim. Tam uyuyacağım sırada zil çaldı. " Tam sırası kim bu saatte ..." Söylene söylene kapıya ilerledim. Yarı uykulu bir şekilde kapıyı açtım. Açıkçası Jamesi karşımda görmeyi hiç beklemiyordum. Kapıyı açmamla kapamam bir oldu.

-Derin lütfen konuşalım bu konuyu ben seni kaybedemem bana bir izin ver açıklayayım.

-Hayır James ben sana bir kere şans verdim ve sen bu şansı düzgün değerlendirmedin sen kaybettin.

-Hayır hayır Derin lütfen.

Kapıyı yumruklamaya başladı.

-James ne yapıyorsun bu ilişki bitti. Sana yeni sevgilinle mutluluklar ve kapımı yumruklamayı bırakıp git buradan, aksi taktirde polisi çağırırım.

-Şimdi gidiyorum Derin ama bu konuyu konuşacağız. Ayrıca o kız benim sevgilin falan değil. Benim tek sevgilim sendin, sensin ve hep sen olacaksın.

Kapının yanından ayrılıp salondaki koltuğa geçtim. Bu ilişki benim için bitti. Hayatıma yeni başlangıçlar yapmalıyım. Belki spora giderim,üniversite için hazırlık yaparım. Belki de bu sefer benimde gerçekten seveceğim biriyle birlikte olurum. Gerçi aşka inanmayan bir insanın bunları söylemesi komik.

Yattığım yerde düşünürken uyuya kalmıştım. Sabah güneşin ilk ışıkları ile uyanıp koşuya çıkmıştım. Uzun bir süre koştuktan sonra ormana doğru ilerledim ve her zaman tırmandığım ağacın dalına tırmandım.

Evet Derin yeni bir gün yeni bir hayat eski alışkanlıklardan kurtulma zamanı. Bir süre dalda oturduktan sonra saate baktım. Saat daha yeni sekize geliyordu. Bir süre daha oturup, sonrasında yavaş yavaş eve yürümeye başladım.

Eve geldiğim gibi duş aldım. Hazırlanıp mutfağa geçtim. Kahve ve sandviç hazırladım. Kahvaltımı bitirip arabanın anahtarını alıp çıktım. Akşam için alışveriş yapmalıyım. Akşam Ezgiyi ve süprizi geliyordu. Radyo ile uğraşırken telefonum çalmaya başladı. Ekrana bakmadan telefonu açtım:

-Efendim.

-Derin, b-ben Ilgaz naber?

Ilgaz mı ismi duyar duymaz heyecanlandım.

-İyi sen?

-İyi bende ee ne yapıyorsun müsait misin birşeyler yapalım mi diyecektim.

-Hımm. Aslında müsait değil gibiyim müsaite sayılırım, yani şöyle bu akşam en yakın arkadaşım geliyor. Bende onun için yemek yapacaktım. O yüzden şu an alışverişe gidiyordum.

-Anladım. Yardıma ihtiyacın var mı?

- Yok ama tek başıma canım sıkılıyor birde tam olarak ne yapacağıma daha karar vermedim belki bana o konuda yardımcı olursun.

-Tabiki yardımcı olurum.

-Tamam o zaman ben alışverişi yapıyım 15-20 dakika sonra bende buluşalım olur mu?

-Ben için sorun yok istersen alışveriştede yardım edebilirim.

-Yok teşek-

-O kelime hakkında anlaştığımız düşünüyorum.

-Tamam tamam alışkanlık işte.

-Birazdan görüşürüz.

-Ilgaz dur önemli bir şeyi unuttun.