The Book Of Shadows

Η Μυστηριώδη Σκιά

 Ο ήλιος μόλις είχε βγει, και η μυρωδιά από τα φρέσκο ψημένα μπισκότα με έκανε να ξυπνήσω! Σηκώθηκα αμέσως ντύθηκα, πήρα τη τσάντα μου, Κατέβηκα τις σκάλες και πήγα στην κουζίνα πήρα ένα μπισκότο και έφυγα. Έπρεπε να φτάσω γρήγορα στο σχολείο εξάλλου ήταν η πρώτη μέρα μετα τις διακοπές του πασχα, έτσι πήρα το δρόμο για το σχολείο αλλά όπως περπατούσα ένιωθα ότι κάποιος με παρακολουθούσε, έτσι επιτάχυνα το βήμα μου. Μόλις εστρηψα στο επόμενο στενό είδα μια σκιά να με ακολουθεί, άρχισα να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορούσα μετά από λίγη ώρα έφτασα στο σχολείο. Όπου με τα μαθήματα, τους δασκάλους, τους φιλους μου και με τη φασαρία είχα ξέχασει την μυστηριώδη σκιά! Ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα και είχε έρθει η ώρα να γυρίσω σπίτι. Αποχαιρέτησα τους φίλους μου και πείρα το δρόμο του γυρισμού. Κατά την πορεία μου προς το σπίτι δεν υπήρξε κανένα ίχνος της σκιάς-φάντασμα. Μόλις έφτασα στο σπίτι άφησα την τσάντα μου και πήγα στην κουζίνα για να φάω. Εκεί με περίμενε η μαμά μου, η οποία είχε ετοιμάσει κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο, κάθισα να φάω και η μαμά μου αρχησε να μιλάει πάλη για την σπαστική μας γειτονισα τη Κ. Μαρία που της σπαει τα νεύρα. Επειδή βαριόμουν να ακούω τη μαμά μου να μιλάει για το πως η Κ. Μαρία κατάφερε να της χαλάσει την ήμερα, τελείωσα το φαΐ μου οσο πιο γρήγορα  μπορούσα, ούτος η άλλος το μόνο που με ένοιαζε ήταν να μάθω για αυτή τη σκιά για αυτό και πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο μου. Άνοιξα την καταπακτή που βρισκόταν τα βιβλία με τα ξόρκια και τα φίλτρα και πήρα το βιβλίο το οποίο είχε πληροφορίες για το κόσμο των σκιών,  μου το  είχε δώσει η προ-γιαγιά μου στα 10 γενέθλια μου διότι ήξερε πόσο μου άρεσε να μαθαίνω για τους απαγορευμένους κόσμους. Η (προ) γιαγιά μου βλέπετε ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς μάγισσες είχε αρκετά βιβλία με ξόρκια, δημιουργία φίλτρων, σύγκλιση πνευμάτων, είχε γράψει πολλά δικα της βιβλία επίσης , ακόμα είχε και οδηγίες για να ταξιδέψεις σε άλλους κόσμους αλλά δεν επέτρεπε κανένα να τις διαβάσει.  Πριν φύγει για πάντα πρόλαβε και  μου έδωσε όλα τα βιβλία της και ένα κλειδί το οποίο δεν έμαθα ποτέ τι ανοίγει. Αφότου εξέτασα όλες τις σελίδες του βιβλίου δεν βρήκα τίποτα σημαντικό για τη μυστηριώδη σκιά, παρα μόνο ότι αυτή η σκιά δεν ήταν ενός ανθρώπου αλλά κάποιος την είχε στείλει! Και από ότι ήξερα κανένας από το σχολείο μου δεν είχε γνωση για αυτά τα πράγματα και τα θεωρούσαν ανύπαρκτα, αρα την είχε στείλει κάποιος από μακριά και αυτό που θα ήθελε να μου πει θα ήταν σημαντικό. Αλλά ποιος; Και γιατί; Το είχα αποφασίσει, αύριο όταν η σκιά θα με ακολουθούσε θα ήμουν έτοιμος! Θα την παγίδευα και θα μάθενα ποιος την είχε στείλει. Η ώρα είχε είδη περάσει,έτσι με πήρε ο ύπνος με τη σκιά να παραμένει στο μυαλό μου...