Yavaş adımlarla ilerliyordu saçlarını rüzgara satan kız.İstemsiz ve belki bir iki gözyaşıyla. Bitkin bir şekilde yoluna devam etmeye çalışıyordu. Yolumu? Nereye gideceğini bilmiyordu bile. Yanından geçen insanları farkediyordu. Nede mutlulardı. O mutlu insanlar farketmiyordu Elifin o bitkin halini. Saçma bluyordu artık herşeyi. Yaşamak nede garip bir şeydi. Yada mutsuz yaşamaktı garip olan. Hayat neden istediğini hiçbir zaman sunmuyordu ona? Kendini boşluğa düşmüş gibi hissediyordu. Yağmur başlamıştı ama hala yürüyordu. Saçları sırılsıklamdı. Gözlerindeki yaş çoğalıyor ve yağmura eşlik ediyordu. Koştu anlamsızca. Titriyordu soğuktan ama hissetmiyordu. Bulutlarda çok üzgündü bugün. Sertçe döküyordu içini. Yoksa gökyüzü yakın bir dostmuydu? Havada iyice soğmuştu.Zaman nede çabuk geçiyordu.Keşke acılarda zaman kadar hızlı geçseydi.Hiçbirşey hissetmiyordu Elif.Sadece nefes alıyordu ve bunuda gereksiz buluyordu.Hayat onun gözüde ne kadarda saçma olmuştu. Ve birden kendini denizin soğuk sularına bıraktı.Artık kendine çok gördüğü nefesi bile alamıyordu.Yaşamıyordu Elif .Ondan geriye sadece farkında bile olmadığı bir çift göz kalmıştı.Akan birde gözyaşı.Kulakları tırmalayan o çığlıkda geçen isim Elifdi.Acaba o kimdi.Neden daha önce engel olmamıştı. kendisini tanıyan ve onu kaybedince üzülen biri tanımıyordu oysa Elif. Güneş ölüncemi doğmuştu üstüne.Hayat adaletsizliğini son bir kez daha göstermişti ona.Belki de tüm sorunlar kalkmıştı artık.Hayat bitmişti onun için...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVGİNİN HER TONU...
Teen FictionHayat bazen istediğini sunmaz,sunsa da uymaz.Ya zaman yanlıştır ya mekan belki de insan... Selam arkadaşlar ilk hikayemi yazacağım.Desteklemeniz beni mutlu eder.Umarım güzel olur.yorum yapmayı ve votelemeyi unutmayın.
