Bugün seninle ilk günümüz. 02.06.2013. İlk defa yanımda çok sevdiğim sen varsın. Seninle ilk sarılışımız. İlk defa sevdiğimi anladım. Seninle bankta otururken bir fotoğraf çekinmiştik. Çok güzel çıkmıştın. Sonra banktan kalkıp gezmeye başladık. Buluşmamızın sonunda seni evinin olduğu mahalleye kadar getirmiştim. Seni bırakıp eve doğru yürümeye başladığımda aklımda sen vardın. Eve vardığımda yüzümde bir gülümseme vardı. Annem görünce bana biraz baktı. "Ne oldu Oğuz?" diye sorduğunda sadece "Hiçbir şey" demiştim. Şimdilik bir şey söylememe gerek yoktu. Odama geçip yatağıma oturdum. Seni düşündüm. Geleceğimizi düşündüm. Kim bilebilirdi ki seninle 2 sene boyunca çıkacağımızı. Ben biliyordum. Seni o kadar çok seviyordum ki mutluluk buydu belkide.
İşte sana olan aşkım böyle başladı .Zaman geçtikçe bağlandım. Sonralarda seninle kavgalar etsek bile bir kere daha aşık olmuştum. Geri dönüşü olmayan bir yolculuğa seninle adım atmıştık.
"Bitanem." dediğinde daha çok bağlanmıştım. Bu lafı senden duymak sanki midemde bir şeylerin istem dışı kıpırdamasına neden oldu. Sanki sen söyleyince çok kötü bir şey olsa bile çok güzel geliyordu. Biz seninle çok güzel olmuştuk. Kimse bizim gibi olamaz gibi geliyordu. Ama farkında değildik ki biz asla biz olamayacaktık belki de. Olsun biz hiç bırakmadık birbirimizi. Seninle kavga ettğimiz zamanlar sanki bir rüyaydaymışımda kalkınca her şey düzelecek gibi geliyordu. Gerçekten de öyle oluyordu. Her kavgamızın sonunda yine barışıyorduk. Ben senin en çok bu huyunu seviyordum. Her kavga kavgamızın sonunda sen olayı hemen tatlıya bağlıyordun. Şimdi seni düşününce yüzümde bir gülümseme oluşuyor. Çünkü aklıma sen geliyorsun. Bu bile beni gülümsetmene yetiyor.
"Sana bakınca kalbim çarpar." derdi sevdiğine, çok sevdiğim biri. Dalga geçerdim onunla. Şimdilerde o benimle dalga geçiyor. Sanki benim bu durumlara geleceğimi bilmiyormuş gibi bana bilmiş bilmiş bakardı. Demek ki biliyordu. Onun yanında sanki geleceğimi görüyorum. O sevdiği ile çok kavga ederdi. Ama senin gibi onun sevdiği hemen olayı tatlıya bağlar barışırlardı. Bizim şimdiki halimizle aynı işte. Onlar 5 senedir sevgililerdi. Şimdi 3 hafta sonra nişanlanıyorlar. Belki bizde seninle 3 sene sonra evleniriz. Kim bilebilir ki. Belki daha az bir süre. Belki de hiçbir zaman.
Şimdi aklımda yine sen varsın. Belki de hiçbir zaman çıkmayacaksın. Belki sen benim olup öyle kalacaksın. Belki de sen bir daha asla bana bakmıyacaksın. Kim bilir ileriki zamanlarda sen ve ben diye bir şey olmayacak. Ama bu kalp ister ki benimle kal. Hep benim ol. Sadece beni sev. Sen benim ol, ben de senin. Belki senden çok şey istiyor olabilirim ama ben de çok üzülüyorum. Sen "Bitti."deyince ben de bittim. Sana artık tek bir şey soracağım. "Beni benimle bırakmaz mısın?"
Sen beni bir kalemle dilebilirsin ama ben seni nereye yazdığımı bilmediğim için silemiyorum.
