နောက်ဆုံးတော့ဓနရာသီမမျှောင့်လင့်တဲ့
အချိန်ကိုရောက်လာပီလေ
"ကဲ ကို ပ အိမ်ကို စိတ်ချမယ်နော်ကို"
"အင်းပါ စိတ်ချလက်ချသွားပါ"
"ဟုတ်ပါပီ သားဓန အန်ကယ်ကိုလည်း ကူလုပ်ပေးဖို့တောင်းဆိုပါတယ်"
"ဟုတ် အန်တီရပါတယ်"
ပါးဖောင်းဖောင်းကောင်လေးကိုသူရှေ့မှာကြည့်ပီနှုတ်ဆက်ရမှာလားငိုရမှလားမသိပါရင်ထဲကအမျိုးမသိခံစားချက်ကသူကိုတသီတကအာင့်ဖစ်စေတယ်လေ
" ညီလေး ဟိုရောက်ရင် စာကြိုးစာအောင်လုပ်နော်
အကိုမှာတာတွေမမေ့နဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ အီး အီး"
"မငိုရဘူးနော် လေယာဉ်စီးရင်ခေါင်းကိုက်နေမယ်
ဟိုရောက်ရင်အကိုကို့ဖုန်းဆက်နော်"
"ဟုတ်"
ငိုနေတဲ့ကောင်လေးကို
တင်းကျပ်စွားဖတ်ပီးငိုနေလေရက်
"ကဲ လာပါ သားရယ် အမေတို့ လေယာဉ်နောက်ကျနေအုန်းမယ်"
"ကိုကို တော့တာ"
"အေး"
ကားပေါ်တက်ကတည်းကလှည့်လှည့်ကြည့်နေသောကောင်လေနဲ့အတူမျက်ရည်ကျမိပါတယ်3လခန့်ကြာသော်
"သားရေ စိုင်းခွန်လေရေ ထမင်းစားကြရအောင်းပီးရင်
ကျောင်းသွားရအောင်"
"ဟုတ်အမေ လာပီ"သူရောအဆင်ပြေရဲ့လားဟိုမှာကနေသားကျဖို့ကသူအတွက်ခဲယဉ်းမှာလေဒါပေမဲ့သူသွားတာ3လတောင်ရှိပီး
သကိပြင်းကိုရှည်ရှည်ချပီးဓနရာသီဟာသူနဲ့အမြဲတမ်းဆော့နေတဲ့လက်ပံပင်ကြီးနားမှာသူကတော့စောင့်နေဆဲပါထိုကောင်လေးပြန်လာမယ်အချိန်ကိုစောင့်နေ့ဆဲပါ...
တီး တီး တီး
"ဟဲလို မေးရှိပါ ဓနရာသီပြောနေပါတယ်"
"သားလား အန်တီပပပါ"
ဖုနးထဲကအသံကြောင့် ဓနလေးပြုံးကားပျော်ရွှင်လိုနေ၏
"ကျနော် က မျှော်နေတာ"
"အေးကွယ်ဒီမှာမင်းညီကျောင်းတကိဖို့ကအားချင်းစီစဉ်ရတယ်"
"အော်"
"မင်းညီ နဲ့ဖုန်းပြောမလား"
"ဟုတ် ပြောမယ် ကျတော်လည်း ညီကိုလွမ်းနေတာ"
"သားရေ မင်းအကိုနဲ့ဖုန်းလာပြောလေ"
"မပြောဘူး ဒီမှာဂိမ်းဆော့နေတယ်"
စကားကိုကြားပီဓနစိတ်မကောင်းဘူးဖစ်သွားတယ်
"သား ရယ် မင်းညီက.....
"ဪ ရပါတယ် အန်တီရောနေကောင်းတယ်မလား"
"အေး ကောင်းပါတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
"အလုပ်တွေရော အဆင်ပြေလား"
"ဟုတ် ပြေပါတယ်အန်တီ"
"အေး အေး အန်တီဖုန်းချတော့မယ်အစည်းအဝေးတက်စရာရှိတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီကျန်းမားရေးဂရုစိုက်နော်"
"အေးပါကွယ်"
တီ တီ"သား ထမင်းစားမကောင်းလို့လား"
"မဟုတ်ပါဘူး"
"မင်းကြည့်ရတာအားမရှိသလိုပဲ"
"အလုပ်လေးတွေရှိလို့ပါအဖေ"
"သခင်ကြီး လာထိုင်လေ"
"အေး ဓနကြည့်ရတာဘာဖစ်နေတာလဲ"
"ဘာမှမဖစ်ပါဘူးသခင်ကြီး ဒီအတိုင်းပါပဲ"
ထမင်းစားနေတာကိုရပ်ပီ
"ကျတော်စားလို့ပီးပါပီး"
"သားစားတာနည်းလှချည်လား"
"သား သိပ်မဆာလို့ပါ အဖေ"
"အေးကွယ်"
"သခင်ကြီးသွားခွင့်ပြုပါအုန်း""
"အေး"လက်ပံပင်ကြီးကြည့်ပီးငိုပီစကားပြောနေသောကောင်လေးတယောက်
"သူကဘာလို့ပြောင်းလဲသွားတာလဲ
တွေ့တာ၃လအတွင်းတော်တော်ပြောင်းလဲသွားတယ်ပီတော့ငါကိုအရင်လိုမျိတော်ပြောင်းလဲသွားတယ်ပီတော့ငါကိုအရင်လိုမျိုးစကာလည်းမပြောဘူးဖပြောင်းလဲသွားတယ်ပီတော့ငါကိုအရင်လိုမျိုးစကာလည်းမပြောဘူးဖုန်းဆက်ရင်တောင်မပြောဘူး"ဆိုပီးပြောပီငိုနေတဲ့ကောင်လေးရဲ့ငိုသံကိုဘယ်သူကြားမှာလဲ ကြားခဲ့ရင်တောင်သူငိုတာနေ့စဉ်ငိုနေတာကလက်ပံပင်ကြီးကသက်သေပါပင်ဖြစ်သည်
အချိန်တွေလည်းတရွေ့ပြောင်းလာပီရာသီတွေလည်းပြောင်းကာနှစ်တွေလာခဲ့ပါပီ
၁၀နှစ်ကြားပီနောက် ......
*********************
#Ahnge
YOU ARE READING
စိုင်းခွန်သုတ(စိုင်းခွန်)
Romanceအသက်ပြည့်မှဖတ်ပါ။ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်းအသုံးအနှုန်းတွေပါတဲ့အတွက်ကြောင့်၊🔞🔞🔞🔞#saikhonthuta#blficmyanmar#bl#romace