စိုင်းခွန်သုတ(စိုင်းခွန်)

(Sai Khon)စိုင်းခွန်း ep1

ထို့နေသည်စံနန်းအိမ်တော်အတွက်အရေးပါတဲ့နေလေးပေါ့တအိမ်လုံးလည်း၀မ်းသာအာရဖစ်နေတယ်လေဆူညံသံများတကြွပ်ကြွပ်နဲ့လေ

''ပြစမ်းပါအုန်းငါသားကို"
ဒေါ်ပပဆီမှတပွေ့တပိုက်ချီထားတဲ့အနှီးလေးထဲမှာဖြဖြူဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ခဲခဲခလေးကိုကြည့်လိုက်တော့

"အမယ်လေး
အဖေသားကတလုံတခဲကြီးနော့အသားကဖွေးဖွေးနဲ့ငါချစ်ရတာအားမရဘူးကွာ"

အနှီးထဲကခလေးကိုတအိမ်လုံးကလက်ကမချဖစ်ရတယ်လေပီးတော့ထိုခလေးကစံနန်းဆိုအိမ်တော်ကြီးကိုအမွေဆက်ခံသူအဖစ်ရရှိထားသူပါထိုနေ့ကစပီးစိုင်းခွန်သုတဆိုပီးအမည်တွင််ခဲ့လေသည်။

ဤအချိန်တွင်ဓနရာသီလေးဟာငါးနှစ်သာရှိသေးသည်။ံဲစံနန်းအိမ်၀န်းထဲမှာရှိတဲ့ဦးသာထွန်းဆိုတဲ့ဖခင်နဲ့တူနေထိုင်သည်။အရွယ်နှင့်မလိုက်အောငိအလုပ်လုပ်လည်းလုပ်သည်။ထိုကြောင့်အလုပ်သမားလေးတွေကဓနရာသီကိုချစ်ကြသည်။

" သား ဓန အဲ့လောက်ထိလုပ်စရာမလိုပါဘူး"
"ဖေဖေကလည်းသားကကူလုပ်ချင်တာ"
ပါးဖောင်းဖောင်းထဲကပါးချိုင့်လေးကနှစ်စွာရယ်ပြနေရင်းဦးသာထွန်းရင်ထဲမှာပီတီဖစ်ရပါတယ်။

ပုခက်ထဲအိပ််နေသောစိုင်းခွန်းလေးဟာတအိမ်လုံးရဲ့အချစ်‌ေတာ်လေးပါ

"သား ဓန အဖေဆီလာပါအုန်း"
"ဟုတ် ဖေဖေ"
"ဒီမှာပန်းကန်လေးထဲက ဟာကိုသခင်မကြီးပပဆီကိုသွား‌ေပးပေးပါ"
"ဟုတ်ဖေဖေ"

ပေးလိုက်တဲ့ပန်းကန်းလေးကိုကိုင်ပီးသီးချင်းတဆိုဆိုနဲ့သွားရင်ပုခက်ထဲကအိပ်နေသောစိုင်းခွန်လေးကိုတွေပီးသူရဲ့ပါးလေးကိုကိုင်ကာ

"ဟင် ခလေးကချစ်ရာလေးပါးလေးကဖောင်းနေတာပဲပီး‌ေတာ့အိအိလေး"
ထိုအချိန်တွင်ဓနလေးသည်အသံတခုခုကြောင့်ရပ်တန့်သွားသည်။

"ဘယ်သူလဲ ရပ်လိုကါစမ်းပုခက်နားက"

ဓနလေးအလွန်ကြောက်သွား၏
အသံ‌ေလးကငိုမဲ့မဲ့

"ဘယ်သူမှမဟုတ်ပါဘူး"

ဒေါ်ပပကဓနလေးကိုမြင်ပီး

"သားက ဘယ်သူလဲကွယ့်"

ဓနလေးသည်သူကိုအပြုံးဖြင့်ကြိုဆိုနေသောဒေါ်ပပကိုမြင်ပီးသူကဲ့အပြုံးလေးဖြင့်ရယ်ပြကာ

"သားက ဓနရာသီပါ
ဒေါ်ကဒေါ်ကရမ်းချောတာနော်"

ထိုစကားကိုကြားရသော‌ေဒါ်ပပသည်တဖန်ကြည်နူးရပြန်သည်။

"သားက ပုခက်ထဲကခလေးချီချင်လား"

ဓနလေးဟာမဆိုင်းမတွပဲခေါင်းြငိမ့်ကာပုခက်ထဲကခလေးကိုထုတ်ကာဒေါ်ပပကစိုင်းခွန်လေးကိုပေး၍ချီခိုင်းလိုက်သည်။

"သား ညီလေးကိုချစ်လား"
"ဟုတ် ချစ်တယ် ညီလေးပါးကဖောင်းဖောငိး
လေးချစ်စရာကြီးဆိုပီး"
တရွတ်ရွတ်နဲ့နမ်းလေသည်။

ဦးသာထွန်းဟာဓနပြန်မလာသေးကြာလှချည်လားဆိုပီးအိမ်တော်ကြီးကိုလိုက်သွား
စေတယ်

"သား ဓန ရေ"
ဦးသာထွန်းသည်ဓနလေးကိုတွေ့ပီး
"သား ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ဖေဖေ"
"သားရယ်ညီလေးကိုမချီရဘူး
ညီလေးကဖေဖေတို့လက်နဲ့မချီရဘူး"
ပြောလိုက်တော့ဓနလေးကစိတ်မကောင်းဘူးဖစ်သွားတယ်
"ဦးသာထွန်း ခလေးကိုမဆူပါနဲ့"
"သခင်မကြီး ကျနော်က ကျနော်"
"ထားလိုက်ပါ ရပါတယ်
ဒါနဲ့ သားဓနရာသီက အသက်လောက်ရှိပီလဲ"
"သား ဓနက ငါးနှစ်ရှိပါပီး"
"အော် သားဓနကကျောင်းတက်လို့ရပီလေးမဟုတ်ဘူလားဦးသာထွန်း"

ဦးသာထွန်းကဘာမှမပြောဘဲတိတ်ဆိတ်နေသည်။ဒါကိုဒေါ်ပပကသဘောပေါက်ပီး

"သား ဓန အတွက်စိုးမရိမ်ပါနဲ့
သားဓနကျောင်းတက်ဖို့အတွက်ကျမစီစဉ်ပေးပါ့မယ်"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင်မကြီး"
"ရပါတယ် ဒါပေမဲ့ သားစိုင်းခွန်လေးကိုစောင့်ရှောက်ပေးပါလို့ကတိပြုပါရစေ"
"ရတာပေါ့ အသေအချာပဲပေါ့သခင်မကြီး"
"သား ဓနရော ညီလေးကိုစောင့်ရှောက်မှာလား"
ဓနလေးကဒေါ်ပပကိုအလျင်အမြန်ခေ့င်းညိမ့်ကာ
"အေးပါကွယ်"

လူကြီးတွေကတော့စကားပြောရင်း
ဓနလေးကတော့ပုခက်ထဲကစိုင်းခွန်ကိုသာဂရုစိုက်ခဲ့သည်။

**************************
မီးပျက်နေလို့အားကလည်းမရှိတော့လို့
ဒါလေးကိုဖတ်ထား‌ေပးပါညကျမှအားရင်ထပ်တင်ပေးပါမယ်။ကြယ်တွေလည်းနှိပ်ပေးပါ
Feedbackလေးတွေလိုချင်ပါတယ်။
ကြိုးစားလျက်7 .11.2021
#nyeinendrao#saikhonthuta#blfic#blficmyanmar#romance#boylove#bl