in love with my brothers best friend.

Verbeeldingen

Pov Evi:
Het is vandaag precies drie maanden geleden dat Luca is geboren. Ik hou zo ontzettend veel van hem maar wat zou ik graag willen dat hij zijn vader kan ontmoeten. Ik hoop nog elke dag dat ik wakker word uit mijn nachtmerrie, maar ik weet dat matthy er echt niet meer is. De rest van leven zou ik moeten doen zonder de persoon waar ik het meest van hou.
Maar sinds de geboorte van Luca heb ik soms het gevoel dat ik hem zie of hoor, maar dat verbeeld ik mezelf waarschijnlijk gewoon.

'Loa doe je even je jas en dan doe ik die van Luca aan en dan gaan we even boodschappen doen.' Zeg ik tegen Loa. Ze doet wat ik zeg en trekt braaf haar jasje aan, ook ik doe Luca zijn jasje aan en leg hem in de kinderwagen. Als we allemaal klaar zijn lopen we met z'n 3e naar de supermarkt.

'Mama mag ik deze?' Vraagt Loa als ze haar lievelings snoepjes omhoog houd. 'Vooruit dan.' Zeg ik en ze gooit de snoepjes in haar kleine winkelkarretje.

'Mama mama!' Zegt Loa opeens 'wat is er schat?' Vraag ik. 'Ik zag papa.' Zegt ze dan opeens. 'Lieverd dat kan niet papa is dood.' Zeg ik. 'Maar ik zag hem echt.' Zegt ze overtuigt. 'Loa dat kan niet. Kom nu maar mee naar de kassa dan gaan we betalen.' Zeg ik om het onderwerp te veranderen.

We zijn de supermarkt uit en we lopen weer samen naar huis. Toch wel raar dat ik de laatste tijd het gevoel heb dat ik matthy zie en nu Loa die overtuigd tegen me komt zeggen dat ze matthy heeft gezien. Nee evi stop, dit kan niet hij is er niet meer dus je kan hem niet zien.

We zijn al even onderweg naar huis maar ik voel me bekeken. Ik kijk even om maar zie niemand, ik verhoog het tempo toch iets want ik voel me niet heel fijn.

Het is inmiddels al avond en ik lig lekker in bed, Loa en Luca heb ik ook al in hun eigen bedje liggen. Elke avond denk ik na over hoe het leven zou zijn als Matthy er nog zou zijn. Maar ook elke avond als ik daar aan denk kan ik het niet droog houden. Ik mis hem gewoon zo erg.

-

Het is alweer een week later en Loa en Luca zijn dit weekend bij mijn moeder omdat ik en Jamie vandaag een "meiden" dagje houden. Ik hoor de bel gaan en doe open. 'Hey meid.' Zeg ik als ik Jamie omhels. 'Heyy Eef.' Zegt ze. We lopen samen naar de woonkamer en gaan zitten op de bank.

'En hoe gaat het met je?' Vraagt Jamie. 'Het gaat steeds beter maar het kan beter.' Antwoord ik. 'Je mist hem echt heel erg he?' Vraagt Jamie dan. 'Hoezo?' Vraag ik. 'Evi ik ken je langer dan vandaag ik zie het aan je.' Zegt ze. 'Je hebt gelijk. Maar Jamie ik moet je iets vertellen.' Zeg ik. Ik zie dat ze schrikt van mijn opmerking maar ik moet het haar vertellen. 'Oh wat is er dan.' Vraagt ze geschrokken.

'De laatste tijd heb ik het gevoel dat ik matthy ooit zie en laats waren we in de supermarkt en toen kwam Loa naar me toe en zij overtuigd dat ze matthy heeft gezien.' Zeg ik. 'Ik denk dat je je het gewoon verbeeldt en Loa  is nog jong misschien leek die persoon gewoon op hem.' Zegt Jamie. 'Ja maar ze zij het zo overtuigd je had het moeten horen.' Zeg ik. Ik weet dat het niet kan maar toch, het is toch raar. 'Ik denk dat ze gewoon iemand zag die op hem leek. Ik wil er nog op in gaan maar dat heeft toch geen zien. Jamie heeft gewoon gelijk. Het kan niet want hij is er niet meer.