Gusto Kita

GK 8

CHAPTER 8

Kaye's POV

*toot toot*

guys 8:30 pasok ngaun may program daw sabi ni dean

lovelots
-Samantha GM

pagtingin ko sa alarm clock ko

7:00!!!

agad akong naligo

SCHOOL

pagtingin ko sa oras 8:55

dumeretso agad ako sa gym at naabutan kong nagpeperform si Simon

Sumasayaw siya sa stage ng turn down for what at teka bakit parang may hinahanap siya??

"Hi! bes" sigaw ni liliana sabay yakap sakin

"Tara coffee tayo!" Aya niya

"Sige ba!"

Andito kami ngaun sa starbucks and yes hindi kami pumasok hahahahha

"Bes? Ano kamusta naman?"

"Eto naguguluhan"

"Huh? Anong naguguluhan?"

"Bes, di ko kasi alam kung ipagpapatuloy ko pa ba tong nararamdaman ko kay oliver o pipigilan ko na"

"Alam mo kaye, kung mahal mo ipaglaban mo wag kang bibitaw hanggat alam mong may pag-asa ka"

"Yun na nga eh wala na nga akong pag-asa"

"Hayst, sabi nga nila the truth are hard to accept"

"Yun na nga pinoproblema ko ayaw ko namang mang-gulo sa kanila pero hindi ko na talaga mapigilan ung nararamdaman ko bes eh"

"Huwag kang mag-alala bes..... Teka? May pag-asa pa bes!!"

"Huh?"

"Hindi pa naman jowa ni oliver si nichole eh so may pag-asa pa alam mo para hindi ka maguluhan sabihin mo nalang sakanya yang nararamdaman mo"

"Pero"

"Oops wala ng pero pero go sabihin mo na sakanya"

Pupunta na ako sa bahay nila oliver at kahit kinakabahan ako kailangan para hindi na ako maguluhan

Habang nag-lalakad ako may tumabi saking mga lalake at may tinutok sa may tagiliran ko

"Miss, akin na yang bag mo kundi papatayin kita"

Hindi ako makagalaw tumingin ako sa tagiliran ko at nakita ko yung kutsyilyo at nagflash-back bigla yung nangyari sa kuya ko dati

"Hoy! Ano yan!" Sigaw nung guard ng subd. Agad na nag-sialisan yung mga holdapers hinabol sila nung guard

Pabagsak na ako ng may sumalo sa akin

Pagtingin ko si Oliver

Agad kong siyang niyakap dahil sa takot ko

Simon's POV

Andito ako sa favorite resto namin nung kapatid ko at binibilhan ko siya ng pagkain paglabas ko

Nakita ko si kaye yakap niya si oliver

"Kapag nakikita kitang malungkot at nag-iisa, agad kitang nilalapitan at dinadamayan, yayakapin ng mahigpit at sabihing nandito lang ako para sayo. kaso kahit anong gawin ko ang tanging sasabihin mo lang.... Sorry, hindi ikaw ang kailangan ko"

Agad akong umalis dahil naluluha na talaga ako

Ako lang naman ang nandito sa tabi niya pero wala siyang pakielam sa akin

Kaye's POV

habang nandito ako sa loob kwinento ko kay oliver ung nangyari sa kuya ko

FlashBack

"kuya! Kuya help me pls. Andito ako sa may rest house nila mama may mga bad guys na nasa labas" sabi ko kay kuya na kausap ko sa phone

"Wag ka mag-alala papunta na ako! Wag ka na umiyak ha! Papunta na si kuya"

"Thank u kuya"

Few minutes later

"Kaye, tara tumakas na tayo dito"

Papalabas na sana kami ng may humarang sa amin

Agad akong nagtago sa likod ni kuya

"Anong kailangan mo ha!"

"Lahat!!"

Agad na sinuntok ni kuya yung mga lalakeng nakaitim kaso nasaksak siya

"Kuya!!!!"

"K-kaye tum-mak-kas k-ka na!"

"Kuya!!!" Agad akong tumakbo at tumawag akong ng pulis

END OF FLASHBACK

"ako ang may kasalanan kung bakit namatay si kuya at kung bakit naghiwalay ang parents ko"

"Shhhh tama na tahan na kaye"

"Teka nga bakit ka pala pumunta dito"

"Oliver may sasabihin ako sayo"

"Ano yun kaye?"

"I like you oliver"

"Kaye"

"I really do"

"Sorry, kaye pero may mahal akong iba sorr-"

"Hindi, ok lang alam ko namang yan ang isasagot mo eh sige una na ako"

"Kaye te-"

"Ok lang talaga ako"

Sabi ko sabay labas tumakbo ako papuntang park at umupo sa mga swing

"Hanggang kailan ba talaga ako magpapaka-tanga sa pag-ibig

*boooooooogsshhh*

(Imagine may sound ng nagkabanggaang sasakyan)

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~
Hmmm sino kaya yung nabangga

Abangan sa next chappy

Vote/Comment 😄😄

-MissBatGirl