DATI [Completed]

Chapter 1

Ten years later

Phoebe's pov

" Ten years had past but every single bit of that promise was still on my mind, it's my inspiration in living with out him, every ups and downs of my life was because of that promise, a promise for him that i'll come back" and this time i'll fulfill that promise.

Babalik na ako sa probinsya namin. After ten years sa wakas babalik na rin ako sa ugat ng pagkatao ko, at sana sa pagbalik ko ay may babalikan pa ako. I'm going back for him.

"Feb baba na anak, naghihintay na ang daddy mo baka malate ka sa flight mo" nagising ako sa pag-iisip dahil sa boses ni mama sa baba.

At ako lang din ang babalik sa probinsya dahil walang kasama si lola Anais dahil mag aabroad na si tita mila na kapatid ni mama.

Si kuya dapat yon pero ayaw niya dahil gusto niyang mag aral dito. Kaya ako na lang, dahil sa aming tatlong mag kakapatid, ako si kuya paul at ang bunsong si paula ay ako lang ang may gustong umuwi sa probinsya, mas madali kasi ang buhay dito para sa mga teen ager, dahil dito madali lahat basta may pera, pero sa probinsya kailangang paghirapan mo pa ang lahat, living a life in a province is like living in a stone age, it's so basic, not lik here, but i don't cae, aanhin ko ang magandang buha dito ung hindi naman ako masaya?

"o-opo ma, baba na po ako" kinuha ko na ang dalawang maleta ko, i'm wearing a short shorts and a v-neck t-shirt with my chuck tailors on  and shades, all done.

I can say that in my age, i'm beautiful, i'm the class muse in our school in manila at masasabi kong matalino rin naman ako dahil kasali ako sa deans list.

Sana pagbalik ko sa probinsya magustuhan ako ni Sam, kumusta na kaya yon, nakita ko siya sa facebook pero hindi na accept yung f.r ko siguro hindi lang siya active.

Bumaba na ako at kinuha kay mama ang back pack ko.

"Feb ingatan mo ang sarili mo don anak ha, wag mung bigyan ng sakit ng ulo ang lola mo ha, matanda na yon kaya alagaan mo para sa akin" sabi ni mama habang sinusuot ang backpack ko,nakangiti akong tumango dahil excited na kinakabahan ako.

"phoebe, nandito na sa loob ng bag mo yung laptop, tab, at cellphone mo ha, binilhan na rin kita ng pocket wifi para hindi ka na mahirapan sa net connection, postpaid na yan kaya wala ka ng poproblemahin pa" tumango na lang ulit ako.

"at yung wallet mo nanjan na rin, may 5 thousand yan pang pocket money mo, jan na rin ang credit card mo, at kung may kulang pa sabihin mo lang ha" mas tensed pa yata si mama kesa sa akin eh.

"naku ma wala na pong kulang, sobra-sobra pa nga po eh" nakangiti kong sagot.

"eh kasi naman anak, first time mong malalayo sa amin tapos-" hindi ko na pinatapos si mama dahil pumiyok na ang boses niya.

Niyakap ko siya, ayaw kung mag iyakan pa kami dito eh dalawang oras na flight lang naman yung byahe.

"ma, okay lang po yun, at saka matagal na rin namang gusto kong umuwi sa probisya eh." lumabas na kami at sumakay na ako sa kotse.

Hinatid ako nina mama at papa sa airport at hinintay lang din na makasakay na ako sa eroplano bago umalis.

It's five p.m ng magland ag eroplano sa airport.From ilo-ilo city sumakay ako sa van pauwi sa bayan ng lola ko.

Ng dumating ako sa bahay ni lola ay wala akong ginawa kundi mag-usisa sa buong bahay.

Well may pagkaluma na rin to dahil hindi pa pinapanganak ang mommy ko ay nandito na to.

It's kind of a vintage style medium house, may mga antiques collection yungg lolo kung namatay na, pati mga mamahaling paintings sa mga dingding.

And for the two of us, it's quiet spacious.

May second floor din at don ang mga kwarto ng mga nakatira dito.

Dalawa ang rooms sa baba, isa para sa maid room at isa ay hindi ko alam.

tatlo naman ang sa taas, ang masters bedroom ang kwarto ni lola at katapat ang kwarto ko, pag pasok ko pa lang ay namangha na ako dahil combination ng violet pink at blue.

At modern design din to, mukhang pinaghandaan na ni lola ang pagtira ko dito eh.

"did you like your room iha?" tanong ni lola.

"are you joking lola, it's more than i like it, ilove it!!" i exclaimed.

"good, so, iwanan muna kita dahil siguradong pagod ka sa byahe at ipapahanda ko ang paborito mung ulam" naglalakad na ito palabas.

Niyakap ko siya bago tuluyang lumabas sa kwarto ko.

Tumakbo ako sa kama ko at dumapa.

Ng may napansin ako sa labas ng bintana, lumabas ako sa balkonahe  ng kwarto ko.

Nagtago ako sa likod ng mga bulaklak at pinagmasdang mabuti ang lalake.

Nakaheadset ito habang nakatalikod sa akin naka sweatshirt siya na mukang naghihintay na maantok.

Maya-maya ay sinirado nito ang pinto sa balkonahe ng kwarto niya at nawala sa paningin ko.

May puno ng mangga sa pagitan ng bahay namin at mataas ito kaya malilim sa parte ng mga kwarto namin.

Isang pangalan ang lumabas sa bibig ko.

"Sam" hindi niya ba alam na dumating na ako?

Bumalik ako sa loob at isinara ang pinto.

Pagkatapos ng masarap na hapunan ay umakyat na kami ni lola at pumasok sa kanya-kanyang mga kwarto.

Pagkatapos kong magshower sa sarili kong banyo ay binuksan ko ang tv, naghanap ng channel pero waang magandang palabas kaya pinatay ko na lang.

Kinuha ko ang backpack ko at sumampa sa queem size bed at inilabas ang gadgets ko.

Hindi pa naman ako inaantok kaya naginternet muna ako.

Isinuot ko ang reading glasses ko bago mag net.

Hindi naman Malabo ang mata ko kaya lang pag nagbababad kaming magkakapatid sa gadgets ay nagaalala si mama kaya binilhan kami ng reading glasses anti-radiation.

Nagtweeter ako at fb, nakipagchat sa friends ko sa maynila at nag-out pero hindi parin ako dinadalaw ng antok, siguro namamahay lang ako, it's been ten years since umalis kami kaya nanibago ako sa feeling na malayo sa pamilya ko. i'm playing COC when i felt my eyes are sore sin that i'm alrady sleepy so i decided to keep my things ang go to sleep.

Tomorrow will be my first day here after ten long years.