DATI [Completed]

chapter 10

Phoebe's pov

Great  things come for those who patiently waiting" tama nga siguro yun.

Dahil sa paghihintay ko, nakuha ko na ang premyo ko.

I am so happy na nangyari lahat ng yun, lahat ng pain at paghihirap ko, it's all worth it.

Worth the pain

Worth the tears

Worth the wait...

At nasabi na rin sa akin ni sam ang mga ginawa ni ashley, pati ni Nike.

Papunta kami ngayon ni sam sa principal's office dahil pinatawag kami ng principal namin, siguro para sa confurmation ng mga kasalanan nina ashley at nike.

Pagdating namin sa office, naabutan naming nakaupo sa left side sina ashley at nike, nakatayo naman sa likuran nila ang mga kasabwat nila.

Umabot na kasi sa physical ang pananakit ni ashley sa akin.

At hindi din naman ako santa para magpakamartyr, pero wala naman akong galit sa kanilang lahat, nagpapasalamat nga ako sa kanila dahil nagkabati kami ni sam.

Pero hindi naman ako dimonya para hindi magpatawad, siguro tong nararamdaman ko ay tampo lang, hindi naman kasi ako marunong magtanim ng galit.

"ms. Magsaysay, is it true na ginawa mo lahat ng yun?" nag nod lang si ashley habang nakayuko.

"then you really deserve an expulsion bilang kabayaran sa lahat ng ginawa ninyo, hindi kayo makakagraduate ngayong taon na ito, what you did is traumatizing to ms. zamora and i hope you'll understand me." sabi ng principal.

I saw nike close his fist but i also saw a tears fall from ashley's eyes.

"ma'am, hindi naman po kailangan ng expolsion, sa totoo lang po ay hindi ko pa sila napaptawad sa lahat ng ginawa nila, pero ma'am, isipin na lang po natin ang magiging future nila, maybe they learned there lessons sa nangyari ngayon, so please ma'am, i'm begging you not to expel them" pakiusap ko, pinigilan ako ni Sam na magsalita pero hindi ko siya napansin.

"i'm sorry phoebe but i can't forgive you, hindi lang naman ikaw ang maapektuhan eh, pagnalaman ng ibang studyante na pinagbigyan ko sila then wala ng bisa ang rules and regulations ng school" she insist.

"but i believe that in every rule, there is an exception ma'am, pero kung hindi mo po talga sila mapagbibigyan, then i'm willing to give up my studies too, hindi ko tatanggapin ang pagiging graduate ko, and you always taught us the virtue, at ang pagkaka alam ko po ay kasali na dito ang pagpapatawad, forgiveness ma'am, kung anh diyos nga nakakpagpatawad tayo pa kayang anak niya lang?"  and i'm proud of myself in saying those words, and i really mean that.

Pero nakakatawa lang ang reaction nilang lahat kasi nakanganga lang sila.

As in nganga.

"well if that's the case there forgiven, but they still have a punishment, isang linggo silang maglilinis sa buong campus, at bawal ang umabsent dahil tungkulin ko na siguro yun miss zamora" nakangiting sagot ng principal sa akin.

Nagliwanag ang mukha ng dalawa sa sinabi ko.

Ng makalabas na kami sa office ay nilapitan ako ni ashley para humingi ng tawad at pinatawad ko na.

Pero ng si nike ang lumapit sa akin, i felt the adrenalin rush para bayagan siya, tangina, tulungan daw ba ako? Yun pala patay na patay sa gf niya?

Sam just smile at me, di makapaniwala.

"tara na, sakit sa utak mga tao dito" at hinawakan ko si Sam paalis sa lugar na iyon.