Benim hiç çocukluk aşkım olmadı belkide ben hatirlamiyorum . Aslında benim hiç aşkım olmadı hayatımda kalbimden sevdiğim olmadı. İnsanın kalbi sadece bir kez aşık olur bağlanır o kişinin kalbiyle aynı anda pompalar aynı anda durur bir daha pompalamamak üzere. Benim kalbim kimseye bağlanmadı ta ki senin nefes alıp verişini duyana kadar. Bi anda kendimi cehennemde iken cennette buldum . Kalbim yeniden canlandı kendime geldim . Meğerse ben senden önce ruhsuz bir bedenmişim . Senin duruşunla, bakışınla , kokunla yeniden yaşadığımı hissettim . Hiç aklımdan çıkmıyor senin hayata bağlayan kokun . Hayatta herkezin içinde boğulmak istediği bir okyanusu vardır . "BENİMDE OKYANUSUM SENSİN" . Ben seni gece ile gündüzün arasında sevdim. Ben seni varlıkla yokluk arasında sevdim . Ben seni yaşam ile ölüm arasında sevdim. Aslında ben sensiz yokmuşum var olduğumu hissettirdin . Kalbim senin adınla çarpıyor . Her çarpışında "BETÜL" diye haykırıyor. Şimdi okuyanlar bu adam ne saçmalıyor dicekler . Doğru saçmaladım çünkü kendi aşkımı anlattım ama aşk zaten bir saçmalık değilmidir aşk insanı kendi içine çeken cennette hissettiren bir saçmalıktır bana göre . Aslında yaşanması gereken en güzel saçmalıktır aşk. Bol saçmalamalar aşk yolunda...
